Filharmonia Opolska
73. Sezon Artystyczny
2024/2025
BIP Wersja dla słabowidzących
Repertuar
lipiec 2027
poniedziałek
wtorek
środa
czwartek
piątek
sobota
niedziela
po
wt
śr
cz
pt
so
ni
28
29
30
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
9 czerwca 2023, piątek | 19:00
Ramię w ramię – arcydzieła kameralistyki
Koncert kameralny

Normalny – 40 zł
Ulgowy – 30 zł

Jarosław Nadrzycki – skrzypce
Katarzyna Budnik – altówka
Adam Krzeszowiec – wiolonczela
Muzycy Filharmonii Opolskiej:
Donata Mżyk-Pocitari, Andrii Kreshchenskyi, Małgorzata Sosnowska, Maciej Wachowski – skrzypce
Sabina Sułkowska-Uronek, Ewa Ostrowska – altówki
Barbara Kowalska, Mikołaj Gałan – wiolonczele

W programie:
Johannes Brahms – II Sekstet smyczkowy G-dur op. 36
Felix Mendelssohn-Bartholdy – Oktet smyczkowy Es-dur op. 20

 

Ostatnie lata pokazały, że w Opolu znajduje się całkiem pokaźna grupa słuchaczy szczególnie dojrzałych w swoich muzycznych wyborach. To między innymi dla nich, w zgoła innym od orkiestrowego anturażu, prezentowana jest muzyka kameralna: delikatniejsza od symfoniki – ale często jednocześnie bardziej angażująca, dotykająca z bliska, intymna.

W czwartej już odsłonie cyklu FO Kameralnie po raz pierwszy zabrzmi saksofon (a właściwie saksofony), usłyszymy muzykę patrona Filharmonii – Józefa Elsnera, podziwiać będziemy najlepszego reprezentanta Polski na 16. Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego, spróbujemy rozstrzygnąć pojedynek barokowych mistrzów kompozycji oraz w pomnikowym dziele Oliviera Messiaena pochylimy się nad trudną rocznicą wybuchu wojny w Ukrainie. Nie zabraknie również kwartetowej klasyki i potęgi fortepianowego brzmienia. Crème de la crème sezonu zaś będzie koncert finałowy, podczas którego – ramię w ramię z wybitnymi polskimi kameralistami – wystąpią artyści naszej Orkiestry.

Partner cyklu:

fot. Bartłomiej Kusiak

Katarzyna Budnik

Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec profesorów: Mirosława Ławrynowicza, Andrzeja Gębskiego i Janusza Wawrowskiego oraz w klasie altówki prof. Piotra Reicherta. Zatrudniona na stanowisku profesora w klasie altówki w macierzystej uczelni. Od lutego 2014 pełni również funkcję lidera grupy altówek w orkiestrze Sinfonia Varsovia.

We wrześniu 2013 została laureatką 3 nagrody prestiżowego konkursu ARD w Monachium. Odniosła również sukcesy w licznych konkursach krajowych i zagranicznych: 47. Międzynarodowym Konkursie im. Ludwiga van Beethovena w Hradec (2008, I nagroda), 15. Międzynarodowym Konkursie im. Johannesa Brahmsa w Pörtschach (2008, I nagroda), 8. Ogólnopolskim Konkursie Altówkowym im. Jana Rakowskiego (2008, I nagroda), Międzynarodowym Konkursie im. Maxa Rostala w Berlinie (2009, II nagroda), Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Maxa Regera w Sondershausen (2009, II nagroda i nagroda specjalna za najlepsze wykonanie suity na altówkę solo Maxa Regera), IV Międzynarodowym Konkursie im. Michała Spisaka (2010, II nagroda oraz Nagroda Specjalna).

W 2010 roku brała udział w projekcie Chamber Music Connects the World organizowanym przez Kronberg Academy, gdzie grała z najwybitniejszymi muzykami: Gidonem Kremerem, Tatjaną Grindenko, Yurim Bashmetem oraz Fransem Helmersonem.

Na przełomie września i października 2019 wzięła udział w tournee koncertowym we Włoszech i Japonii wraz z wybitnym pianistą Krystianem Zimermanem, skrzypaczką Marią Nowak oraz wiolonczelistą Yuya Okamoto, podczas którego artyści wykonywali kwartety fortepianowe J. Brahmsa. W czerwcu 2021 roku ponownie odbyły się koncerty zespołu w Szwajcarii oraz Monako.

Występowała na wielu renomowanych festiwalach: m.in. w Muzycznym Festiwalu w Łańcucie, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Kameralnej ,,Muzyka na Szczytach” w Zakopanem, Kammermusikfest Lockenhaus (gdzie została zaproszona przez Gidona Kremera).

W listopadzie 2013 roku ukazała się jej solowa płyta – Viola Recital, za którą altowiolistka otrzymała nagrodę Fryderyk 2014. Za wybitne osiągnięcia otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest również stypendystką programu ,,Młoda Polska”. W 2013 roku została nominowana do ,,Paszportów Polityki”.

 

fot. Arkadiusz Berbecki

Jarosław Nadrzycki

Urodził się i rozpoczął edukację muzyczną w Żaganiu. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie prof. Jadwigi Kaliszewskiej, a także absolwentem Uniwersytetu Mozarteum w Salzburgu w klasie prof. Igora Ozima oraz Royal Academy of Music w Londynie w klasie prof. Igora Petrushevskiego.

Jarosław Nadrzycki jest zwycięzcą wielu międzynarodowych konkursów skrzypcowych m.in. w Erewaniu – im. Arama Chaczaturiana, w Bukareszcie – im. G. Enescu, w Berlinie – im. Maxa Rostala, w Wilnie – im. Jashy Heifetza, w Varallo – Valsesia Musica , oraz Haverhill Sinfonia Soloist Competition w Wielkiej Brytanii. Był również laureatem konkursu im. Tibora Vargi w Martigny (Szwajcaria), konkursu im. Benjamina Brittena w Londynie i konkursu im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu.

W wieku 12 lat zadebiutował wykonując Fantazję Carmen Pablo Sarasatego z Orkiestrą Konserwatorium Moskiewskiego w Wielkiej Sali Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Przełomowym wydarzeniem w karierze artysty było wykonanie w 2010 roku II Koncertu skrzypcowego Metamorphosen Krzysztofa Pendereckiego wraz z Simon Bolivar Orchestra of Venezuela pod batutą kompozytora. Poza działalnością solistyczną, był również prymariuszem cenionego Meccore String Quartet (2013-2018), a od 2018 roku członkiem – założycielem Boarte Piano Trio. W tym samym roku nakładem wytwórni fonograficznej Orphée Classics ukazała się płyta z dziełami Johanesa Brahmsa na skrzypce i fortepian jako efekt wieloletniej współpracy z pianistką Joanną Zathey.

Jarosław Nadrzycki koncertował z czołowymi orkiestrami, takimi jak: London Philharmonic Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, MDR Sinfonieorchester, Simon Bolivar Orchestra of Venezuela, George Enescu Philharmonic, State of Mexico Symphony Orchestra, Armenian State Symphony Orchestra, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia „Amadeus” oraz Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach pod batutą takich dyrygentów, jak M. Caldi, A. Duczmal, G. Guerrero, K. Järvi, K. Penderecki, H. Sensoy, S. Smbatyan i M. Vengerov. Wielokrotnie występował w Wigmore Hall w Londynie, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Ateneum w Bukareszcie, Ahmed Adnan Saygun Arts Center w Izmirze, Bozar w Brukseli i Pollack Hall w Montrealu.

Artysta w swoim dorobku posiada nagrania płytowe dla wytwórni Hänssler Classic, DUX, Warner Music Poland i MDG Classics, a także wiele nagrań radiowych i telewizyjnych, m.in.: dla Bayerischer Rundfunk, BBC Radio 3, ZDF, TV ORF Austria, TVP Kultura.

W 2016 roku Jarosław Nadrzycki rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Był także gościnnym wykładowcą w Sheikh Jaber Al-Ahmed Cultural Centre w Kuwejcie (2019-20).

 

fot. Łukasz Rajchert

Adam Krzeszowiec


Adam Krzeszowiec jest wszechstronnym artystą łączącym wiele aktywności związanych z wykonawstwem wiolonczelowym. Występuje jako solista, kameralista oraz koncertmistrz Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia.

W 2011 roku ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Pawła Głombika. Studiował również w Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii pod kierunkiem prof. Fransa Helmersona oraz w Chapelle Musicale Reine Elisabeth w Brukseli pod kierunkiem Gary Hoffmana.

Jest laureatem międzynarodowych konkursów wiolonczelowych w Londynie, Paryżu, Hradec, Warszawie, Katowicach, Dąbrowie Górniczej.

Występował jako solista i kameralista w największych salach Europy, takich jak Wigmore Hall w Londynie, Victoria Hall w Genewie, Salle Gaveau w Paryżu czy Sali im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie.

Od 2010 roku tworzy duet z pianistką Anną Krzeszowiec, a ponadto od 2011 roku jest członkiem Polish Cello Quartet, z którym regularnie koncertuje i corocznie organizuje Międzynarodową Akademię Wiolonczelową w Nysie.

Jego nagrania, zarówno solowe jak i kameralne były wielokrotnie nominowane do prestiżowej nagrody fonograficznej Fryderyki.

Jest pomysłodawcą i organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Wiolonczelowego odbywającego się cyklicznie w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to
każde miejsce na ziemi z moją rodziną

Gdybym nie był muzykiem, to bym był
Komentatorem, dziennikarzem sportowym

Za swój największy sukces artystyczny uważam
Współpracę kameralną z wybitnymi artystami taki jak Maria Joao Pires, Mischa Maisky czy Augustin Dumay oraz prowadzenie różnorodnej działalności koncertowej w wielu dziedzinach: solistycznej, kameralnej oraz orkiestrowej.

Człowiek, którego podziwiam
podziwiam moich trzech mentorów –  mistrzów wiolonczeli. Paweł Głombik, Frans Helmerson oraz Gary Hoffman

Co lubię czytać
Ostatnio zainteresował mnie kataloński pisarz Jaume Cabré.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Wymienię dwie: Kwintet smyczkowy C-dur Franza Schuberta oraz Sonatę wiolonczelową Francisa Poulenca

 

Ewa Ostrowska

Urodziła się w Rudzie Śląskiej.

W wieku siedmiu lat rozpoczęła naukę w Państwowej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Bytomiu w klasie skrzypiec. Po jedenastu latach nauki gry na skrzypcach zmieniła instrument na altówkę. Podczas nauki w szkole uczestniczyła w licznych kursach muzycznych oraz konkursach.

Po maturze rozpoczęła studia na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Tam studiowała grę na altówce w klasie profesora Zbigniewa Czarnoty. W czasie studiów współpracowała z orkiestrą kameralną Leopoldinum, żeńską orkiestrą Sotto Voce, z innymi zespołami kameralnymi, a także z muzykami jazzowymi. Studia zakończyła w 2006 roku.

W 2007 roku rozpoczęła pracę w Filharmonii Opolskiej im. J. Elsnera.

Była członkiem orkiestry kameralnej działającej przy Filharmonii Opolskiej, kwintetu fortepianowego z którym odbyła liczne koncerty, również za granicą, m.in w Rumunii. Współpracowałam również z innymi zespołami kameralnymi.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Pieniński Park Narodowy.

Gdybym nie była muzykiem, to bym była

Psychologiem.

Za swój największy sukces artystyczny uważam

Każdy udany występ jest sukcesem.

Człowiek, którego podziwiam

Moje dzieci. Za siłę, odwagę i niespożyte pokłady energii.

Co lubię czytać

Autobiografie oraz literaturę faktu.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

IX symfonia Beethovena, VII symfonia Dvoraka oraz Adagio Samuela Barbera.

 

fot. Rafał Grzegorzewicz

Sabina Sułkowska-Uronek

Urodziła się w 1975 roku w Opolu. Tutaj też w wieku sześciu lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach. W 1994 roku ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Opolu. Naukę gry na altówce kontynuowała w klasie prof. Jolanty Kukuły Kopczyńskiej na Akademii Muzycznej im. Grażyny Bacewicz w Łodzi, gdzie zdobyła tytuł magistra sztuki w 1999 roku. Od 2000 roku jest muzykiem w orkiestrze Filharmonii Opolskiej. Od tego też czasu jest członkiem i współzałożycielką kwartetu smyczkowego Angelus, z którym to zespołem koncertuje do dziś. Ma za sobą liczne koncerty kameralne i orkiestrowe na scenach w wielu miastach Polski, a także w Niemczech, Czechach, Szwajcarii, Holandii, Chinach i innych

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Mój dom wśród najbliższych.

Gdybym nie była muzykiem, to bym była
Lekarzem.

Za swój największy sukces artystyczny uważam
Łzę wzruszenia na policzku słuchacza.

Człowiek, którego podziwiam
Moja mama.

Co lubię czytać
Historie z życia wzięte i poezję.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Miłość do muzyki trudno jest ograniczyć do jednego utworu, dlatego lista ulubionych dzieł jest bardzo długa.

 

fot. Andrii Kreshchenskyi

Andrii Kreshchenskyi 

Ukraiński skrzypek.

Posiada Dyplom Artysty oraz tytuł magistra Lwowskiej Narodowej Akademii Muzycznej. Pod kierunkiem znanych ukraińskich muzyków i profesorów kształcił się jako solista koncertowy, kameralista i członek orkiestry pod kierunkiem prof. IIgora Pilatyuka, prof. Lubowy Czajkowskiej, prof. Tatyany Shupyany i Serhija Kreschenskiego.

Pierwsze doświadczenia orkiestrowe zdobywał z Lwowską Orkiestrą Kameralną Academia pod dyrekcją słynnego ukraińskiego kompozytora i dyrygenta Myrosława Skoryka.

Następnie jako członek K&K Philharmoniker był liderem Drugich Skrzypców, a później jednym z koncertmistrzów orkiestry.

Andrii współpracował z wieloma dyrygentami, takimi jak Alexander Rumpf, Georg Kugi, Martin Kerschbaum, Thomas Mandl i inni.

Koncertował w wielu krajach Europy i występował w najlepszych salach koncertowych, w tym Gewandhaus Leipzig, Tonhalle Düsseldorf, Alte Oper Frankfurt, Stockholm Konserthuset, Oslo Concert Hall, Copenhagen DR Koncerthuset, Wiener Musikverein, Victoria Hall Geneve, KKL Luzern itp.

 

Od lutego 2022 roku Andrii Kreshchenskyi jest członkiem Orkiestry Filharmonii Opolskiej.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Wszędzie tam, gdzie są moi najbliżsi. Miejsce może być ulubione tylko tam, gdzie czujesz się spokojny i bezpieczny dla siebie i najbliższych, gdzie czujesz życie, gdzie czułeś się szczęśliwy. Obecnie moim ulubionym miejscem jest Opole, mój drugi dom.

Gdybym nie był muzykiem, to bym był

Wychowałem się w muzycznej rodzinie i muzyka zawsze mnie otaczała, więc nie wyobrażam sobie siebie w innym zawodzie niż muzyczny. Zawsze jednak miałem wielką ochotę próbować się w różnych stylach muzycznych, przeciwstawnych do klasycznych, a z zamiłowania do gitary elektrycznej i basu nawet grałem w niektórych zespołach podczas lat studiów w akademii muzycznej. Więc jeśli nie muzyka klasyczna to na pewno zespół rockowy.

Za swój największy sukces artystyczny uważam

Myślę, że trudno odpowiedzieć krótko i jednoznacznie, każdy występ sceniczny ma swoją magię, a ten najlepszy jest zawsze w przyszłości.

Człowiek, którego podziwiam

Mój ojciec, jako mój pierwszy nauczyciel. Jego fantastyczna umiejętność łączenia i równoważenia rodzicielstwa i pedagogiki muzycznej dla własnego dziecka.

Co lubię czytać

Niestety nie mam  wystarczająco dużo czasu na czytanie, ale jeśli jest okazja, moją pasją zawsze była fantastyka naukowa.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Jest wiele utworów muzycznych, które robią na mnie duże wrażenie lub inspirują na różne sposoby, ale jeśli miałbym wybrać jeden, to zdecydowanie wybrałbym Messa da Requiem Giuseppe Verdiego. W moim osobistym odczuciu ten utwór ma niesamowite rozwiązania muzyczne i harmoniczne i jest niezapomnianą muzyczną opowieścią.

 

Donata Mżyk-Pocitari

Urodziła się w 1992 roku w Jaworznie, gdzie rozpoczęła naukę gry na skrzypcach w klasie mgr Olgi Jankowskiej i Barbary Knot. Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Rolanda Orlika oraz dr. hab. Roberta Kabary. W 2017 roku ukończyła studia magisterskie w Konserwatorium Szwajcarskim w Lugano – w klasie maestro Klaidi Sahatci.

Jako solistka wystąpiła z Filharmonią Śląską im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.

Laureatka wielu konkursów muzycznych w kategorii solowej oraz kameralnej w Płocku, Krakowie, Jaworze, Dobrovo, Mediolanie, Rzymie, Treviso, Filadelfii, Corato, Barlettcie, Sogliano Al Rubicone. Ponadto w 2015 roku otrzymała Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia oraz w 2016 roku otrzymała  Stypendium Rządu Szwajcarskiego: ESKAS – Eidgenössischen Stipendienkommission für ausländische Studierende.

Uczestniczyła w lekcjach oraz kursach mistrzowskich prowadzonych przez znakomitych profesorów takich jak: Christian Anzinger, Roland Baldini, Pavel Berman, Richard Duven, Enrico Fagone, Andrzej Gębski, Ivry Gitlis, Michał Grabarczyk, Christophe Horak, Krystyna Jurecka, Konstanty Andrzej Kulka, Maria Machowska, Tamas Major, Marcin Markowicz, Kazimierz Olechowski, Maria Orzechowska, Roman Patkolo, Dumitru Pocitari, Daniel Stabrawa, Thomas Timm, Uto Ughi, Janusz Wawrowski, Paolo Zordanazzo.

Brała udział w Letniej Akademii Muzyki – Scharoun Ensemble der Berliner Philharmoniker w Lusławicach, Curso Internacional de Musica de Cobisa w Hiszpanii, Central European Initiative Youth Orchestra we Włoszech, kilkukrotnie w Międzynarodowych Kursach Muzycznych im. Zenona Brzewskiego w Łańcucie, Międzynarodowych Kursach Interpretacji Muzycznej w Nowym Sączu, Polsko-Niemieckiej Młodej Filharmonii.

Była członkiem orkiestry Sinfonia Iuventus i International Chamber Philharmonic Orchestra w Szwajcarii oraz liderem drugich skrzypiec w SUN Symphony Orchestra w Hanoi.

Jako solistka i kameralistka występowała w takich krajach jak: Chorwacja, Czechy, Hiszpania, Niemcy, Polska, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Włochy, Chiny, Wietnam.

Od 2013 r. współpracuje w duecie z kontrabasistką Klaudią Bacą, z którą koncertuje w Polsce i Europie.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Mój dom

Gdybym nie była muzykiem, to bym była
Podróżnikiem

Za swój największy sukces artystyczny uważam
Coś co na mnie czeka i jeszcze o tym nie wiem.

Człowiek, którego podziwiam
Moi rodzice, mój mąż – Dumitru Pocitari, który jest pierwszym koncertmistrzem Israel Philharmonic Orchestra w Tel Awiwie, mój brat Dawid Mżyk – puzonista, który jest wykładowcą na Uniwersytecie Nevada w Las Vegas.

Co lubię czytać
Blogi, biografie, spisane i opracowane wspomnienia.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Mam duży sentyment do koncertu skrzypcowego Czajkowskiego. Po raz pierwszy na żywo usłyszałam go w szkole średniej. Tak ogromnie mi się spodobał, że co roku przy wyborze repertuaru, mówiłam profesorowi, że bardzo chciałabym go zagrać. Przez pięć lat słyszałam odmowę. W końcu, będąc już w ostatniej klasie, profesor sam zaproponował mi ten koncert. Moja radość była przeogromna i parę miesięcy później zagrałam go z towarzyszeniem orkiestry Filharmonii Śląskiej podczas koncertu dyplomantów.

 

fot. Michał Grocholski

Barbara Kowalska

Ukończyła Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, na wydziale instrumentalnym, w klasie  wiolonczeli profesor Urszuli Marciniec-Mazur.

Była stypendystką Fundacji Sokrates; Muziek Conservatorium Enschede w Holandii (klasa wiolonczeli prof. Paul Uynterlinde).

Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich w kraju i za granicą.

Brała udział w warsztatach prowadzonych przez Elisabeth Simpkin, Victorię Yagling, Stanisława Firleja, Tomasza Strahla.

Doświadczenie orkiestrowe zdobywała na kursach orkiestrowych w Bayreuth, w Filharmonii Kaliskiej, Dolnośląskiej oraz orkiestrach kameralnych.

Współtworzy kwartet smyczkowy działający przy Filharmonii Opolskiej.

Jest wiolonczelistką orkiestry Filharmonii Opolskiej od 2001 roku.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi 

Przynajmniej raz w roku jestem z rodziną na Roztoczu.

Kocham Roztocze za dziką, zachwycającą i fascynującą przyrodę.

Gdybym nie była muzykiem to bym był  

Prowadziłabym  księgarnio – kawiarnię. Książka i kawa to duet idealny.

Za swój największy sukces artystyczny uważam 

Wciąż przede mną.

Człowiek, którego podziwiam 

Mój tata, za to że potrafi dostrzec dobro w każdym człowieku.

Co lubię czytać

Życie bez muzyki byłoby pomyłką, a ja sobie nie wyobrażam życia bez książek.

Zwykle już po pierwszym zdaniu wiem czy książka mi się spodoba.

Ostatnio czytam powieści Margaret Atwood, Davida Lodge, Carol Oates, Orzeszkową.

Lista autorów oczekujących jest bardzo długa.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Symfonie S. Rachmaninowa.

Do łez wzrusza mnie utwór Jacqueline Tears J. Offenbacha w wykonaniu Jacqueline du Pre.

 

fot. Michał Grocholski

Maciej Wachowski

Urodził się w Legnicy. Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych. Naukę  gry    na skrzypcach rozpoczął w wieku 7 lat u swojego Ojca  Ryszarda Wachowskiego w  Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Legnicy, którą ukończył w klasie prof. Jarosława Pietrzaka. W roku 1998 był studentem roku „zerowego” Konwersatorium Muzycznego w Maastricht w Holandii w klasie prof. Roberta Szredera.   W roku  1999/2000 był uczniem Liceum Muzycznego im. Zenona Brzewskiego w Warszawie w klasie  prof. Janusza Kucharskiego. Ukończył Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego  we Wrocławiu, gdzie studiował w klasie  prof. Jarosława Pietrzaka,  następnie u prof. Piotra Prysiażnika.

Uczestniczył w wielu kursach skrzypcowych, m.in. w Łańcucie, Żaganiu, Zakopanem, Jeleniej Górze, Fromborku oraz w Lehrte, Goch (Niemcy), Heeze (Holandia), pracując pod kierunkiem wielu wybitnych profesorów  m.in. Mirosława Ławrynowicza, Bartosza Bryły, Krzysztofa Jakowicza, Roberta Szredera, Janusza Kucharskiego, Iwony Wojciechowskiej, Piotra Pławnera, a także Romana Totenberga oraz Georga Michaela i Rolanda Baldiniego.

Brał udział w ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursach skrzypcowych, m.in.  w Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym im. Janiny Garści w Stalowej Woli (III miejsce – 1994),  w Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym im. Aleksandry Januszajtis w Gdańsku (finalista – 1994),  w Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym im. Grażyny Bacewicz we Wrocławiu (wyróżnienie – 1994),  w Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym na utwór wirtuozowski w Goch (Niemcy, III miejsce – 1997),  w Wielkopolskim Konkursie Wykonawczym w Poznaniu (wyróżnienie – 1997, 1998),  w  Ogólnopolskim Konkursie Młodych Skrzypków im. Stanisława Serwaczyńskiego w Lublinie  (laureat-finalista – 1999), w Międzynarodowym Konkursie Młodych Skrzypków im. H. Wieniawskiego oraz K. Lipińskiego w Lublinie (2000).  W latach 1994-1999 otrzymywał stypendium funduszu Poznanie i Sztuka. W roku 1998 otrzymał stypendium Funduszu Pomocy Młodym Talentom Jolanty i Aleksandra Kwaśniewskich Porozumienie bez barier. W latach 1998-2001 był pod opieką Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci. W roku 1997 oraz 1998 otrzymał Nagrodę Prezydenta Legnicy . W roku 1999 otrzymał Stypendium Prezydenta Legnicy.

Koncertował m.in. jako koncertmistrz z:- polsko czesko- niemiecką orkiestrą Europera,  Wrocławską Orkiestrą  Kameralną R-20 (w Auli Leopoldina we Wrocławiu), jako zastępca koncertmistrza z Fürst Pückler    Park-Orchestra w Bad Muskau (Niemcy) oraz jako prowadzący II skrzypce z  Orkiestrą Kameralną    Filharmonii Opolskiej oraz Chopin Chamber Orchestra (na tournée w Ameryce Południowej).

Koncertował jako solista z orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej, Niemiecką Orkiestrą Symfoniczną z Görlitz, Holenderską Orkiestrą Symfoniczną „Helikon Orkest” z Eindhoven, Legnicką Orkiestrą Symfoniczną.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Wigierski Park Narodowy.

Gdybym nie był muzykiem, to bym był
Informatykiem.

Za swój największy sukces artystyczny uważam
Każdy udany występ solowy lub z zespołem uważam za sukces.

Człowiek, którego podziwiam
Mój Tata, u którego zacząłem naukę gry na skrzypcach. Wspaniały człowiek, skrzypek, pedagog, od którego wiele się nauczyłem i dalej uczę.

Co lubię czytać
Biografie znanych artystów.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Symfonia hiszpańska Eduardo Lalo oraz Sonaty i Partity na skrzypce solo Jana Sebastiana Bacha.

 

fot. Michał Grocholski

Mikołaj Gałan

Urodził się w Poznaniu. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi w klasie prof. Agaty Jareckiej. Studia kontynuował w Hochschule fur Musik und Theater/Richard Strauss Konservatorium w Monachium w klasie prof. Katalin Rootering.

Swój kunszt doskonalił podczas kursów mistrzowskich m.in. w Baden-Baden, Salzburgu, Zurychu u takich profesorów jak: Wolfgang Boettcher, Eberhard Finke, Ulf Tischbirek, Tsuyoshi Tsutsumi, Paul Uyterlinde, Barbara Westphal, Wen-Sinn Yang.

Jest Stypendystą Stiftung für Internationale Meisterkurse für Musik Zurych, Carl Flesch Akademie Baden-Baden, Mozarteum Stiftung Salzburg, Stiftung Dr. Gerber-ten Bosch Zurich.

Jako kameralista i solista występował m.in. w takich salach jak: Philharmonie am Gasteig w Monachium, Mozarteum w Salzburg, Festspielhaus Baden-Baden, Sale Cortot w Paryżu.

Od roku 2006 jest wiolonczelistą Filharmonii Opolskiej.
Grając w orkiestrze kameralnej i symfonicznej Filharmonii Opolskiej występował w wielu krajach Europy, a także w Argentynie i Brazylii oraz w Stanach Zjednoczonych.
Wraz z kolegami z orkiestry tworzy Opole Quartet oraz Duo Halvorsen.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Dom, w którym mieszkam z moją rodziną. To moja oaza i źródło natchnienia.

Gdybym nie był muzykiem, to bym był
Malarzem. Od najmłodszych lat uwielbiam malować i jest to kolejna po muzyce moja wielka pasja. Obrazy, które stworzyłem od lat cieszą oko całej rodziny.

Za swój największy sukces artystyczny uważam
Wzruszenie i wdzięczność publiczności po koncercie. To chyba najcenniejsze co można otrzymać.

Człowiek, którego podziwiam
Moja mama.

Co lubię czytać
Uwielbiam twórczość ks. Jana Twardowskiego. Poezję Norwida, Czechowicza czy La Fontaine. Fascynuje mnie baśniowy świat stworzony przez C. S. Lewisa. Mógłbym jeszcze długo wymieniać.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Z pewnością Suity na wiolonczelę solo Jana Sebastiana Bacha.

 

fot. Michał Grocholski

Małgorzata Sosnowska

Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Piotra Tarcholika. Podczas nauki w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. im. Witolda Lutosławskiego w Nysie była laureatką licznych konkursów skrzypcowych. Swoje umiejętności doskonaliła na lekcjach oraz kursach mistrzowskich prowadzonych m.in. przez profesorów takich jak: Marcin Baranowski, Bartosz Bryła, Jadwiga Kaliszewska, Tadeusz Gadzina, Antoni Cofalik, Paweł Puczek, Igor Frolov, Sergey Kravchenko. Pobierała również lekcje gry na altówce u prof. Jolanty Kukuły – Kopczyńskiej na Akademii Muzycznej im. Grażyny Bacewicz w Łodzi.

Była stypendystką Wanda L. Bass School of Music w Oklahoma City University, gdzie nawiązała współpracę z Oklahoma City Philharmonic.

W czasie studiów współpracowała z Przemyską Orkiestrą Kameralną. Będąc jeszcze na studiach została zatrudniona w Filharmonii Opolskiej im. Józefa Elsnera, gdzie pracuje od 2006 r. Była członkiem orkiestry kameralnej Filharmonii Opolskiej, z którą odbyła liczne koncerty, również zagraniczne, w takich krajach jak: Argentyna, Brazylia, Urugwaj.

Współpracuje z zespołami kameralnymi jako skrzypaczka i altowiolistka.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Mam nadzieję, że dopiero je odkryję, natomiast szczególnym sentymentem darzę grecką wyspę Thassos.

Gdybym nie była muzykiem, to bym była
Zdecydowanie lekarzem.

Za swój największy sukces artystyczny uważam
Sukcesem jest dla mnie każdy udany występ, szczególnie kameralny.

Człowiek, którego podziwiam
Nie potrafiłabym wskazać jednego człowieka, gdyż w wielu różnych osobach podziwiam ich indywidualne cechy, umiejętności, osiągnięcia.

Co lubię czytać
Najczęściej jest to literatura popularnonaukowa.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Koncert skrzypcowy D-dur Igora Strawińskiego. Wykonałam go na swoim egzaminie dyplomowym, ponadto napisałam i obroniłam pracę magisterską na temat trudności wykonawczych występujących we wspomnianym koncercie skrzypcowym.

 

Projekt i realizacja: netkoncept.com