Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej
Chór Fenix
Agnieszka Franków-Żelazny, Aleksandra Dudycz – przygotowanie chóru
Chór Filharmonii Opolskiej

Aida / Izabela Matuła – sopran
Radames / Boldizsár László – tenor
Amneris / Małgorzata Walewska – mezzosopran
Ramfis / Aleksander Teliga – bas
Amonasro / Szymon Mechliński – baryton
Faraon / Łukasz Konieczny – bas
Kapłanka / Alina Adamski – sopran
Posłaniec / Damian Żebrowski – tenor

Przemysław Neumann – dyrygent

W programie:
Giuseppe Verdi – Aida, opera w czterech aktach (165’)

O repertuarze:
Opera – czyli młodsza siostra dramatu muzycznego. Historia opowiedziana muzyką, słowami (tekst opery to libretto, warto zapamiętać to słowo!), scenografią, kostiumami, tańcem…
Aby wystawić operę, potrzebny jest specjalnie zaprojektowany teatr. W Polsce mamy trzynaście takich budynków – dużo i mało zarazem. Dlatego niesłabnącą popularnością cieszą się od wielu lat koncertowe wykonania oper: przedstawiające kompletną warstwę muzyczną, z orkiestrą zasiadającą na scenie (nie zaś w orkiestronie), okrojoną jednak z dekoracji
i choreografii. Taka będzie właśnie opolska Aida. Narracja dzieła skomponowanego z okazji otwarcia Kanału Sueskiego (choć ostatecznie wystawionego dwa lata później) skupia się wokół tematów wojny, miłości, tragicznych nieporozumień i trudnych wyborów.
To cztery akty i prawie trzy godziny muzyki, którą chłonie się z zapartym tchem.

A to ciekawostka!
Aidę Verdi napisał nie z potrzeby serca, ale na zamówienie egipskich notabli. Nie było go zresztą łatwo przekonać do przyjęcia zlecenia – zgodził się dopiero wtedy, gdy dotarł do niego gotowy scenariusz opery wraz z propozycją honorarium o wysokości 150 tysięcy franków w złocie i bardzo korzystnych warunków tworzenia dla samego Verdiego i jego współpracowników. Trzeba przyznać, że Giuseppe poważnie, uczciwie i rzetelnie podszedł do tematu i tym sposobem powstała jedna z najchętniej granych i słuchanych oper aż po dzień dzisiejszy.

Ten koncert polecamy szczególnie:
Co tu dużo mówić – tym, którzy żałują, że teatru operowego w Opolu nie ma! Aidę polecamy również melomanom, którzy nigdy jeszcze nie mieli okazji być w operze. Warto od tak słynnego arcydzieła rozpocząć swoją przygodę z tą formą sztuki. Po cichu dodamy, że Aida to także wspaniały pomysł na randkę.

Aida / Izabela Matuła – sopran

​Sopranistka Izabela Matuła urodziła się w Nowej Dębie. ​Jej kalendarz na sezon 2019/2020 skoncentrowany jest wokół Verdiego – na przełomie sierpnia i września debiutowała jako Aida w Kiel, następnie jako Leonora w Trubadurze w Mannheim (wrzesień-styczeń) oraz w Linzu (styczeń – czerwiec). Kolejny debiut w partii verdiowskiej to Leonora w Mocy Przeznaczenia na scenie opery we Frankfurcie w czerwcu 2020. Oprócz wymienionych ról, gościnnie występuje także na scenie Opery Narodowej w Warszawie jako Tosca (październik-listopad) oraz Halka (luty), a także jako Tamara w Demonie Rubinsteina na deskach teatru w Norymberdze.

Studiowała teorię muzyki, następnie ukończyła Wydział Wokalny Akademii Muzycznej w Krakowie. W trakcie studiów i w następnych latach brała udział w wielu kursach wokalnych i klasach mistrzowskich, gdzie swoje umiejętności doskonaliła pod kierunkiem takich pedagogów jak Teresa Berganza, Charles Kellis, Ileana Cotrubas, Charlotte Lehmann, Maria Fołtyn, Leopold Spitzer, Elisabeth von Magnus, Urszula Trawińska – Moroz. Uczestniczyła także w konkursach wokalnych takich jak Deutsches Lied Prague-Budapest – Wien (1. nagroda), Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Ady Sari (2. nagroda), OperSchlossLaubach (1. nagroda) czy Wilhelm Stenhammar International Singing Competition (3. nagroda). Reprezentowała również Polskę w konkursie BBC Singer of the World w 2009 roku.

​Jej szeroki repertuar sceniczny obejmuje głowne role sopranowe w operach włoskich takich jak wspomniana już Aida, Trubadur, Moc przeznaczenia oraz Luisa Miller, Otello, Stiffelio czy Bal Maskowy Verdiego, Madama Butterfly (Mannheim), Suor Angelica, Tosca (Darmstadt, Magdeburg, Düsseldorf), Liu w Turandot oraz Mimi w Cyganerii (Bilbao) Pucciniego oraz mozartowskie partie Hrabiny w Weselu Figara i Donny Elviry w Don Giovannim (Dortmund, Bonn). Ponadto specjalizuje się także w repertuarze niemieckim i słowiańskim: Lohengrin Wagnera, Mazeppa i Eugeniusz Oniegin (Linz) Czajkowskiego, Katja Kabanova Janacka, Dalibor Smetany (Frankfurt), Švanda dudak Weinbergera (Palermo). W jej portfolio znajdują się również ciekawostki takie jak Konsul Menottiego, Peter Grimes Brittena czy partia Antonii w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha.

Izabela Matuła jest regularnym gościem sal koncertowych na całym świecie, takich jak Teatr Maryjski w Sankt Petersburgu (K. Penderecki, Powiało na mnie morze snów – pod dyrekcją V. Gerghieva), Simón Bolívar Concert Hall w Caracas, Berliner Konzerthaus,​ Doha Concert Hall,​​Darmstadt Konzerthaus, Musikverein Graz czy Filharmonia Narodowa w Warszawie.

Radames / Boldizsár László – tenor

Boldizsár László urodził się w Keszthely na Węgrzech, dorastał w Paks, gdzie rozpoczął swoją muzyczną karierę w wieku 7 lat. Jest założycielem zespołu Cotton Club Singers, którego przez 15 lat był liderem. Cotton Club Singers był jednym z najbardziej znanych węgierskich zespołów  jazzowych, który wydał 13 płyt CD oraz 2 płyty DVD. Zespół wykonał swój pożegnalny koncert 9 stycznia 2009 r. w Budapest Sportarena – najsłynniejszej sali koncertowej na Węgrzech.

Następnie artysta kontynuował swoją karierę jako śpiewak operowy. Jego pierwszą rolą był Maurizio w operze  Adriana Lecouvreur Francesco Cilèa w Szeged. Studiował śpiew bel canto pod kierunkiem wybitnych pedagogów – Olgi Sik oraz Berle Sanford Rosenberga, który był jednym z ostatnich studentów Carlo Bergonzi’ego. Kreował tytułowe role tj. Percy’ego w Anne Boleyn w Pécs, Turiddu w Cavalleria Rusticana oraz Hoffmana w Opowieściach Hoffmana w Miskolc.

W rankingu zorganizowanym przez stronę internetową momus.hu został wybrany Operowym Śpiewakiem Roku, a także dwukrotnie wygrał nagrodę Dömötör Prize dla najlepszego śpiewaka operowego, jak również otrzymał nagrody Simándi Prize oraz Viktor Vaszy Award.

W styczniu 2011 r. została wydana jego solowa płyta pt. VINCERO z udziałem Orkiestry Symfonicznej Szeged pod batutą Tamása Pál. Zawiera ona najznamienitsze arie tenorowe Pucciniego oraz Verdiego.

Podczas Budapest Spring Festival, artysta wykonał tytułową rolę w premierowym wykonaniu opery Franza Liszta pt. Don Sanche. Koncertowa wersja tej opery została wykonana w październiku 2011 r. podczas festiwalu San Cervatino Music Festival w Meksyku. W 2011 r. dyrektor Narodowej Opery Słowackiej – Peter Dvorsky, zaprosił artystę do wykonania partii Cavaradossiego w operze Tosca. Podczas następnych trzech sezonów artysta wykonał partie: Les Grieux’a, Calafa, Macduffa, Tonio oraz Don José w operze w Bratysławie wykonując ponad 50 przedstawień, stając się stałym gościnnym artystą opery.

W czerwcu 2012 r., artysta zadebiutował jako Pinkerton w Węgierskiej Operze Narodowej, gdzie występuje regularnie m.in. w takich rolach jak: Assad w operze Die Königin von Saba Goldmarka, Turiddu, Pinkerton, Rodolfo, Don José, Christopher Sly w operze Sly Wolfa Ferrariego. W 2012 r. spełniło się jego marzenie – artysta zadebiutował jako Cavaradossi w rodzinnym domu Pucciniego, w Teatro del Giglio w Lucca. Wkrótce otrzymał zaproszenie z Opery Królewskiej w Sztokholmie do wykonania roli Riccardo w Un Ballo in Maschera Verdiego.

W jubileuszowym roku Verdiego w 2013 r. odbył trasę koncertową pt. Verdi’n the Mood, wykonując dzieła Verdiego w jazzowych aranżacjach. Ważnymi wydarzeniami w karierze artysty były występy podczas Miskolc Opera Festival jako Alfredo w La Traviata, przyjęcie zaproszenia do wykonania tytułowej roli Króla Edypa w operze Strawińskiego w Tianjin (Chiny). Wystąpił także jako Don José w Teatrze Vanemuine w Tartu (Estonia) i jako Canio w Operze Węgierskiej w Cluj-Napoca (Rumunia).

Do najbardziej ekscytujących ostatnich premierowych wykonań należą partie: Erika w filmie Latający Holender, Mefistofelesa w operze Doktor Faust Busoniego, Gustavo w operze Un Ballo in Maschera Verdiego podczas Szeged Open Air Festival w jednym z największych teatrów na otwartym powietrzu w Europie.

W 2017 roku, artysta otrzymał zaproszenie do wykonania roli Cavaradossiego podczas Szeged Open Air Festival z Andreą Rost jako Tosca, a na zaproszenie Węgierskiej Opery Narodowej wystąpił w roli Raoul w operze Hugenoci Meyerbeera oraz w tytułowej roli Roberto Devereux Donizettiego z udziałem wybitnej śpiewaczki Edity Gruberovej.

W 2017 r. László Boldizsár otrzymał nagrodę Chamber Singer Węgierskiej Opery Narodowej za sezon 2017/2018.

Projekty artystyczne artysty w 2018:

• Puccini: La Fanciulla del West (Dick Johnson), Węgierska Opera Narodowa
• Leoncavallo: Les Bohemes (Marcello), Węgierska Opera Narodowa
• Puccini: Le Villi (Roberto), Węgierska Opera Narodowa
• Offenbach: Les Contes d’Hoffmann(Hoffmann), Bratysława
• Verdi: Traviata (Alfred), Węgierska Opera Narodowa
• Tóték opera, premiera światowa, Węgierska Opera Narodowa
• Cavalleria Rusticana, Il Pagliacci (Turiddu, Canio), Teatr Narodowy w Szeged
• Puccini: Madame Butterfly (Pinkerton), Węgierska Opera Narodowa
• Verdi: Un Ballo in Maschera (Riccardo), Węgierska Opera Narodowa

Amneris / Małgorzata Walewska – mezzosopran

Mezzosopran dramatyczny, Małgorzata Walewska, ukończyła Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie profesor Haliny Słonickiej. Jest laureatką oraz finalistką wielu międzynarodowych konkursów m.in.: Alfreda Krausa w Las Palmas, Luciano Pavarottiego w Filadelfii, Stanisława Moniuszki w Warszawie i Belvedere w Wiedniu.

Po ukończeniu studiów występowała w Theater Bremen, a następnie została zaangażowana przez wiedeńską Staatsoper, gdzie debiutowała jako Polina w Damie pikowej oraz w roli Carmen. W Wiedniu po raz pierwszy pracowała z artystami takimi jak Luciano Pavarotti czy Placido Domingo. Kolejne lata przyniosły angaże w Semperoper w Dreźnie (1999) oraz w Deutsche Oper w Berlinie. W 2005 roku Małgorzata Walewska zadebiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku jako Dalila w Samsonie i Dalili, a partnerował jej José Cura. Oprócz Dalili Małgorzata Walewska zaśpiewała w Metropolitan Opera partie Santuzzy i Amneris. Kolejne ważne debiuty na międzynarodowych scenach to rola Azuceny w Operze Królewskiej Covent Garden w Londynie (2009), Mamki w Kobiecie bez cienia w Palacio de Bellas Artes w Meksyku (2012) i Dalili w Grand Théâtre w Genewie (2012), gdzie orkiestrę prowadził Maestro Michel Plasson. W 2015 roku dodała do swojego repertuaru rolę Kundry w Parsifalu, zaśpiewała także partię Hrabiny w Damie pikowej w Opéra national du Rhin w Strasburgu.

Sezon 2016/2017 Małgorzata Walewska rozpoczęła rolą Wdowy w premierowej produkcji Goplany W. Żeleńskiego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Następnie powróciła do Teatru Wielkiego w Poznaniu w roli Kundry w Parsifalu.

W sezonie 2017/2018 artystka nagrała Missa pro pace W. Kilara z Orkiestrą Filharmonii Podlaskiej oraz partię Jokebed, matki Mojżesza w operze sakralnej A. Rubinsteina Mojżesz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus pod kierownictwem muzycznym Michaila Jurowskiego. W tym sezonie powróciła jako Carmen i Kundry do Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz jako Wdowa w Goplanie do Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Wystąpiła również jako Pani Quickly w Falstaffie w Oper Köln w Niemczech.

W sezonie 2018/2019 Małgorzata Walewska powróciła do Oper Köln, tym razem w roli Ciotuni w premierowej produkcji Petera Grimes’a. Wystąpiła w roli Zofii w prapremierze opery Człowiek z Manufaktury skomponowanej przez zwycięzcę Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego, Rafała Janiaka, w Teatrze Wielkim w Łodzi oraz zadebiutowała w roli The Old Lady w Kandydzie na deskach Opery Krakowskiej. W sezonie 2019/2020 artystka powróci jako The Old Lady do Opery Krakowskiej oraz wystąpi w instalacji Unknown, I Live with You na Festiwalu Opera Rara w Krakowie oraz na Kurt Weill Fest w Dessau.

Małgorzata Walewska współpracowała z wieloma światowej sławy dyrygentami takimi jak: Marco Armiliato, Semyon Bychkov, Jesus Lopez Cobos, Asher Fish, Valery Gergiev, Philippe Jordan, Vladimir Jurowski,Nicholas Collon, Marco Letonja, Nicola Luisotti, Carlo Montanaro, Stefan Soltesz, Carlo Rizzi, Massimo Zanetti czy Andriy Yurkevych. Wystąpiła na ponad 30 scenach słynnych teatrów m.in: Teatro Real w Madrycie, Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie, Teatro dell’Opera w Rzymie, Seattle Opera, San Francisco Opera, Grand Théâtre w Luksemburgu, Finnish National Opera w Helsinkach, Washington National Opera, Baltimore Opera czy Herodion Theatre w Atenach.

Artystka śpiewa także repertuar oratoryjny i liczne recitale z akompaniamentem fortepianu lub harfy. W programie ma wiele pieśni kompozytorów polskich i zagranicznych takich jak: G. Fauré, F. Schubert, S. Moniuszko, K. Szymanowski, F. Chopin czy P. I. Czajkowski oraz cykle Les nuits d’été H. Berlioza czy Wesendonck Lieder R. Wagnera. Od 2013 roku z towarzyszeniem harfistki Małgorzaty Zalewskiej wykonuje pieśni francuskie m. in. R. Hahna.

Małgorzata Walewska nagrała wiele albumów: od utworów goszczących na stałe w jej repertuarze (Voce di donna), po kolędy (Christmas Time), crossoverowe aranżacje (Walewska i przyjaciele, Mezzo) czy arie G. F. Händla, pieśni religijne i utwory organowe (Farny).

W 2015 roku Małgorzata Walewska została mianowana Dyrektorem Artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari.

W 2016 roku Małgorzata Walewska otrzymała nadawany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złoty Medal Gloria Artis, podkreślający wybitny wkład artystki w rozwój kultury polskiej.

Źródło: www.studiokultura.com

Faraon / Łukasz Konieczny – bas

Bas, urodzony w Łodzi. Absolwent Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Brał udział w wielu kursach mistrzowskich takich pedagogów i śpiewaków jak Prof. Christian Elßner, Deborah Polaski, David Syrus, Jane Henschel, Linda Watson, Franz Grundheber. Kursy aktorskie w Międzynarodowej Szkole Filmowej IFS w Kolonii uzupełniły przygotowanie sceniczne śpiewaka.

W latach 2011-2019 solista Opery Reńskiej w Düsseldorfie.

Posiada w swoim repertuarze ponad 50 ról operowych, m.in. Bartolo Wesele Figara, Crespel Opowieści Hoffmanna Offenbacha, Rocco Fidelio Beethovena, Sparafucile Rigoletto, Banco Macbeth Verdiego, Fafner Złoto Renu i Hunding Walkiria Wagnera czy Minotaurus Ariadne Martinů. Występuje również systematycznie z repertuarem koncertowym.

Zdobył nagrodę specjalną w Międzynarodowym Konkursie Pieśni w Istambule w 2010r.

Łukasz Konieczny odniósł znaczący sukces w roli Polifema w scenicznym prawykonaniu opery Acis i Galatea Händla podczas Międzynarodowego Festiwalu Händlowskiego w Halle w 2013 roku. Ważnym wydarzeniem było również wykonanie partii basowej w Les Noces Strawińskiego na festiwalu Klavierfestival Ruhr 2013 oraz partii basowej w Polskim Requiem Krzysztofa Pendereckiego podczas Festiwalu Muzyki Polskiej w Krakowie 2014. W roku 2015 śpiewak debiutował w roli Rocca w operze Fidelio Beethovena w Mainfranken-Theater w Würzburgu.

W Polsce wystąpił m.in. w roli Dr Behrensa w prawykonaniu opery Czarodziejska Góra Pawła Mykietyna w reżyserii Andrzeja Chyry na zamówienie Festiwalu Malta 2015 w Poznaniu. Opera pokazana była m.in. w ramach festiwalu Warszawska Jesień 2016.

W 2017 roku Łukasz Konieczny zadebiutował na deskach Bawarskiej Opery Narodowej w Monachium jako Barone Douphol w operze Traviata Verdiego w obsadzie razem z m.in. Plácido Domingo i Dianą Damrau. W Théâtre du Capitole w Tuluzie wystąpił w Requiem Mozarta. Na scenie drezdeńskiej Semperoper można go było zobaczyć w sezonie 2017/18, gdzie występował w roli Crespela Opowieści Hoffmanna oraz jako Lodovico Otello Verdiego. W tym również sezonie Konieczny wziął udział w gościnnym występie Opery Narodowej w Dubaju, gdzie wystąpił w roli Faraona w Aidzie Verdiego. Łukasz Konieczny wystąpił w światowej premierze opery Alka Nowaka Ahat ili – Siostra bogów do libretta Olgi Tokarczuk w ramach festiwalu Sacrum Profanum 2018. W 2019 ramach Roku Moniuszkowskiego artysta zaprezentował pieśni Stanisława Moniuszki podczas recitalu w Warszawskiej Operze Narodowej.

W nadchodzącym sezonie Łukasz Konieczny wystąpi w Warszawskiej Operze Narodowej m.in. jako Sparafucile Rigoletto Verdiego, Skołuba Straszny Dwór Moniuszki oraz Faust Ognisty Anioł Prokofieva oraz jako Polifemo w operze Aci, Galatea e Polifemo Händla w ramach festiwalu Dramma Per Musica. Powróci również gościnnie jako Fafner w Złocie Renu i Siegfriedzie w Operze Reńskiej w Düsseldorfie.

Źródło: www.lukaszkonieczny.eu

Ramfis / Aleksander Teliga – bas

Wybitny polski śpiewak zaliczany do czołowych europejskich basów. Ukończył studia magisterskie w Konserwatorium im. M. Łysenki we Lwowie na wydziale wokalno-aktorskim. Zadebiutował w wieku 20 lat na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie. Od 1989 roku mieszka w Polsce.
Gościł na scenach takich teatrów jak m.in. La Scala w Mediolanie, Teatr Bolshoi w Moskwie, Teatro Colon w Buenos Aires, Gran Teatro La Fenice, Teatro dell’ Opera di Roma, Staatsoper Berlin, The Royal Danish Opera House Kopenhaga, Staatsoper Praha, Wiener Kammeroper, Finnish National Opera, Teatro Municipal de Santiago, Opera de Monte-Carlo, Teatr Wielki Opera Narodowa w Warszawie, Teatro Nacional de Sao Carlos Lizbona, Opera de Lyon, Grand Theatre de Geneve. W swoim bogatym repertuarze posiada ponad 70 pierwszoplanowych ról basowych.
Występował w gronie światowej sławy śpiewaków, m.in.: D. Dessi, D. Schellenberger, E. Obrazcowej, D. Hvorostowskiego, R.  Brusona, F. Furlanetto, P. Gavanelliego, G. Bartoliniego czy M. Kwietnia. Śpiewał pod batutą takich dyrygentów, jak: D. Barenboim, J. Temirkanov, V. Jurowski, D. Gatti, A. Wiediernikow, T. Kozłowski, A. Straszyński, K. Ono i inni.
W 1987 roku zdobył nagrodę Grand Prix na XII Russian Glinka Competition. W 1991 roku otrzymał Złotą Maskę za rolę Silvy w Ernanim G. Verdiego oraz dwa lata później ponownie został nagrodzony Złotą Maską, tym razem za rolę Mefista w Fauście Ch. Gounoda.
W latach 1994-2013 był dyrektorem Agencji Artystycznej ALEX zajmującej się organizacją i wykonywaniem koncertów oraz rozpowszechnianiem kultury wysokiej na terenie całej Polski przy współpracy z najwybitniejszymi artystami polskiej sceny operowo-operetkowej.
W 2003 roku obronił przewód doktorski w Akademii Muzycznej im. K.Szymanowskiego w Katowicach. W roku 2005 otworzył pierwszą w Polsce Prywatną Szkołę Operową. W 2007 rozpoczął cykl Europejskiego Festiwalu Muzycznego Gloria.
W 2008 roku za wybitne osiągnięcia w sztuce wokalno-aktorskiej na scenach operowych oraz za całokształt pracy artystycznej i pedagogicznej uhonorowany przez Związek Artystów Scen Polskich Statuetką Ariona.
W 2013 roku zrealizował nagranie Verbum Nobile S. Moniuszki z Orkiestrą Opery na Zamku w Szczecinie, dyr. W. Kunc – nagranie to otrzymało prestiżową nagrodę International Classical Music Awards przyznawaną w branży fonografii klasycznej.
Ponadto ma na swoim koncie liczne nagrania CD oraz DVD w kraju i zagranicą m.in. w roku 2000 Nabucco G. Verdiego z Orkiestrą Junge Philharmonic Wien, dyr. M. Lessy; w 2004r. Svanda Dudak J. Weinbergera z National Philharmonic Orchestra of Belarus, dyr. J. Reynolds; w 2015 r. Straszny Dwór S. Moniuszki w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej
w Warszawie, dyr. A. Yurkevich, pierwszy spektakl w Polsce transmitowany prze platformę VOD, w 2015 r. Dzieci Rosenthala L. Diesiatnikova z Orkiestrą Teatru Bolschoi w Moskwie dla wydawnictwa Sony Classical Records, dyr. A. Wiediernikov.
W roku 2015 otrzymał nagrodę Kulturalny Gryf w kategorii Wydarzenie kulturalne za organizację VII edycji Europejskiego Festiwalu Muzycznego Gloria w Białymstoku.
Od roku 2015 wykłada śpiew solowy na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina – Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym w Białymstoku.
W roku 2017 za wyróżniające działania w dziedzinie artystycznej oraz kulturalnej otrzymał prestiżową nagrodę Srebrny Medal: Zasłużony Kulturze Gloria Artis nadaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Źródło: materiały własne Artysty

Amonasro / Szymon Mechliński – baryton

Edukację muzyczną rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Poznaniu w klasie gitary prof. Gizeli Elmanowicz. Ukończył z wyróżnieniem studia licencjackie na Wydziale Wokalno – Aktorskim Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie st. wykł. Jerzego Mechlińskiego oraz magisterskie w klasie prof. dr hab. Iwony Kowalkowskiej. Współpracuje z teatrami polskimi i zagranicznymi: Dorset Opera Festiva (Anglia), Glyndebourne Opera Festival (Anglia), Wexford Festival Opera (Irlandia), Opera de Lyon (Francja), Opera de Toulon (Francja), Opera w Dortmundzie (Niemcy), Teatro alla Scala (Włochy), Teatr Wielki – Opera Narodowa, Teatr Wielki w Poznaniu, Opera Wrocławska, Opera Bałtycka w Gdańsku, Opera Śląska w Bytomiu.

Jest laureatem Międzynarodowych konkursów tj.: Międzynarodowy Konkurs Wokalny w Portofino (Włochy 2019, III nagroda), Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Adama Didura w Bytomiu (Bytom 2019, III nagroda), Międzynarodowy Konkurs Wokalny Accademia Belcanto w Graz (Austria 2018, I nagroda), Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Giacinto Prandelliego w Brescii (Włochy 2017, I nagroda), Ogólnopolski Konkurs Wokalnym w Drezdenku (I nagroda i 2 nagrody specjalne), Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Krystyny Jamroz w Kielcach (I nagroda), Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju (II nagroda i 2 nagrody specjalne).
Otrzymał również nagrody i wyróżnienia za najlepsze wykonanie utworu współczesnego na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari w Nowym Sączu (2015), na XX Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ferruccio Tagliaviniego w Deutschlandsbergu (Austria 2014), na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Accademia Belcanto 2014 w Graz (Austria 2014, nagroda i stypendium Accademia Belcanto) oraz na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari w Nowym Sączu (2013) ufundowana przez prof. Matjaža Robavsa (jurora).

Jest także laureatem Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia na rok akademicki 2014/2015.

Brał udział w wielu kursach wokalnych kształcąc się pod okiem wielu znamienitych profesorów takich jak: Sonia Turchetta, Urszula Kryger, Adam Kruszewski, Matjaž Robavs. Od 2014 roku ma przywilej pracować z Maestro Giorgio Zancanaro podczas prywatnych kursów mistrzowskich w Weronie. Bardzo często pracuje nad techniką ze swoim mentorem – Gabrielą Kściuczyk – Klimą.

Kapłanka / Alina Adamski – sopran

Alina Adamski pochodzi z Górnego Śląska. Jest doktorantką Akademii Muzycznej w Łodzi. W latach 2017-2019 była członkiem Międzynarodowego Studia Operowego w Zurychu, gdzie wystąpiła m.in. jako: Atala (Häuptling Abendwind), Sandrina (La finta giardiniera), Maria Bellacanta (Hexe Hillary geht in die Oper), Rumpelwicht (Ronja Räubertochter), Amanda (Le Grand Macabre) i wzięła udział w światowej prapremierze Last Call skomponowanego przez szwajcarskiego kompozytora Michaeal Pelzla. W 2018 roku była uczestniczką Internationale Meistersinger Akademie w Neumarkcie, gdzie pracowała z takimi osobowościami, jak: Edith Wiens, Tobias Truniger, Craig Terry, Malcolm Martineau. W 2017 brała udział w Young Singers Project w ramach Salzburger Festpiele, gdzie wystąpiła w operze dla dzieci Der Schauspieldirektor (Henrik Albrecht na motywach oper W. A. Mozarta i A. Salieriego) w roli Frau Silberklang. W 2014 roku zadebiutowała z powodzeniem w Teatrze Wielkim w Łodzi w partii Rozyny w op. Cyrulik Sewilski G. Rossiniego, a także w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku jako Arsena w Baronie Cygańskim J. Straussa. W tym samym roku została uczestniczką programu szkolenia młodych talentów w Akademii Operowej przy Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie, prowadzonego m.in. przez prof. Izabelę Kłosińską, Eytana Pessena, Matthiasa Rexrotha. W roku 2013 była stypendystką programu Erasmus, w ramach którego studiowała we Włoszech, w Conservatorio di Musica F. Venezze w Rovigo (kl. prof. Luisy Giannini). Podczas studiów aktywnie uczestniczyła w wielu kursach wokalnych prowadzonych m. in. przez Ewę Biegas, Bogdana Makala, Udo Rheinemanna, Brendy Hurley, Doris Yarick-Cross, Richarda Crossa i Neila Shicoffa. Prowadziła też działalność koncertową w Europie.

W dotychczasowej działalności artystycznej współpracowała z wieloma (oprócz w. wymienionych: Brenda Hurley, Thomas Barthel, Adrian Kelly, Michelle Wegwart, Hedwig Fassbender, Dmitry Vdovin, Alfredo Abbati, Alessandro Misciasci) osobowościami muzycznymi oraz uczestniczyła z bardzo dobrym rezultatem w kilku organizowanych w Polsce konkursach wokalnych. W 2019  została finalistką X Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki i otrzymała nagrodę Polskiego Wydawnictwa Muzycznego za najpiękniejsze wykonanie pieśni polskiej XX/XXI wieku. W 2016 roku otrzymała nagrodę specjalną – kontrakt na rolę w Teatrze Królewskim w Madrycie (Teatro Real Madrid) w Hiszpanii oraz nagrodę za najlepsze wykonanie arii niemieckiego kompozytora w czwartej edycji prestiżowego konkursu International Voice Competition Le Grand Prix de l’Opera.  Jest Laureatką I Nagrody Turnieju Kameralnego organizowanego przez Akademię Muzyczną w Bydgoszczy (2015 r.), Laureatką I Nagrody Konkursu ARTNOBLE w Żyrardowie organizowanym dla wyróżniających się osobowości twórczych z publicznych Uczelni Artystycznych za najlepsze prace dyplomowe w Kategorii Muzyka i Plastyka oraz Laureatką I Nagrody i 7 Nagród specjalnych V Konkursu Wokalnego im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy (2015 r.). Otrzymała nagrodę Primus in artibus dla najlepszego absolwenta Akademii Muzycznej w Łodzi w roku akademickim 2014/2015, Laureatką I Nagrody Konkursu Wokalnego Bursztynowa Struna we Włocławku (2014 r.). Oprócz działalności artystycznej zajmuje się także działalnością organizacyjną. W 2015 r. zorganizowała w Łodzi Międzynarodowe Warsztaty Wokalno-Sceniczne Opera Connecting People.

Do jej najważniejszych koncertów zaliczyć możemy: Preludium Przedpremierowe U Donizettiego (wraz z Tobiasem Kochem) w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie (2014), Gala Sylwestrowa w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie (2016), występ podczas sesji Enfoques Le coq d’or w Teatrze Real w Madrycie (2017), koncert finałowy w ramach Young Singers Project/Salzburger Festspiele (2017), Leading opera voices of the world w Teatro Bolshoi w Moskwie (2017). W 2019 roku wystąpiła u boku Anny Netrebko i Anity Rachvelishvili w Adrianie Lecouvreur podczas Festiwalu w Salzburgu.

W sezonie 2019/2020 Alinę Adamski usłyszeć można m.in. w Opernhaus Zürich w Dziewczynce z zapałkami (H. Lachenmann), Filharmonii Opolskiej w Aidzie (rola Kapłanki), London Philharmonic Orchestra w Sigfridzie (Waldvogel), Oper Frankfurt w Rigolettcie (Gilda).

Posłaniec / Damian Żebrowski – tenor

Absolwent studiów licencjackich na Wydziale Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej im. J. I. Paderewskiego w Poznaniu. Obecnie student czwartego roku studiów licencjackich na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, w klasie śpiewu solowego dra hab. Tomasza Zagórskiego.

Jest finalistą XVIII Międzynarodowego Konkursu Wokalnego Imricha Godina 2016 we Vrablach na Słowacji. Laureat III Nagrody Głównej oraz Nagrody Specjalnej przyznawanej przez dyrektora IUiPK Silesia w Katowicach, na Międzynarodowym Konkursie Solowej Wokalistyki Sakralnej Ars Et Gloria 2017 w Katowicach.

W maju 2018 roku, będąc studentem trzeciego roku studiów licencjackich zadebiutował na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu, śpiewając partię Tamina w Czarodziejskim Flecie W. A. Mozarta.

Występował z Filharmonią Słupską, Filharmonią Opolską oraz Filharmonią Podkarpacką.

Swoje umiejętności doskonalił podczas Mistrzowskich Kursów Wokalnych prowadzonych przez: Jadwigę Rappe, Ryszarda Karczykowskiego i Manfreda Schiebela.

Występuje na licznych koncertach oraz festiwalach muzycznych. W roku 2017 wykonał solową partię w Missa Criolla Ariela Ramireza podczas Nadnoteckiego Festiwalu Muzycznego „Piękny śpiew”; wziął także udział w prawykonaniu Missy Solemnis L. Pycha z Capellą Cracoviensis,  podczas 39. Starosądeckiego Festiwalu Muzyki Dawnej. Z  zespołem tym współpracował przy projektach muzycznych podczas Festiwalu Opera Rara 2018.  Następnie brał udział w wystawianej scenicznie Halce Stanisława Moniuszki (w wersji wileńskiej) podczas Helsinki Opera Festiwal (2018). W tym samym roku wykonał także Te Deum A. Brucknera oraz W. Kilara. W 2019 roku wcielił się w postać Doktora z opery Kabalista, J. Elsnera podczas obchodów 250 lecia urodzin kompozytora jak również Indygo w spektaklu Słyszę, że patrzysz Michała Janochy, podczas MDF Festival 2019 w Filharmonii Szczecińskiej.

W trakcie swojej dotychczasowej działalności artystycznej współpracował z wieloma dyrygentami: Jakubem Chrenowiczem, Rubenem Silva, Przemysławem Neumannem, Massimilianem Caldi, Bartoszem Michałowskim, Serhijem Burko, Zbigniewem Gracą, Janem Tomaszem Adamusem.

Chór Fenix – powstał 13 stycznia 2017. Tworzy go grupa śpiewaków, którzy po latach przerwy zatęsknili za wspólnym muzykowaniem i postanowili odnowić swoją chóralną pasję. Próby odbywają się raz w tygodniu, a głosy chętnych śpiewaków rozbrzmiewają w przestrzeni Narodowego Forum Muzyki! W ciągu niespełna 3 lat swojej działalności zespołów wykonał kilka koncertów z muzyką chóralną a cappella, a także wziął udział w wykonaniach takich dzieł, jak Requiem Giuseppe Verdiego czy Carmina Burana Carla Orffa. Działalność Zespołu jest dowodem na to jak silną pasją jest chór, i jak mimo upływu lat, owa pasja pozostaje żywa w sercach chórzystów. Chór prowadzą wspólnie Agnieszka Franków-Żelazny oraz Aleksandra Dudycz.

Agnieszka Franków-Żelazny – dyrygent, chórmistrz, pedagog, doktor habilitowany sztuki, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego (studia biologiczne ukończone w 2000 roku) oraz Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu: Wydziału Edukacji Muzycznej (dyplom w 2004 roku) i Wydziału Wokalnego (dyplom w 2005 roku). W 2006 roku ukończyła Podyplomowe Studia Chórmistrzowskie w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, a w 2014 – Akademię Liderów Kultury na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. W roku 2000 założyła Kameralny Chór Akademii Medycznej (obecnie Chór Medici Cantantes Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu), z którym do końca 2014 roku zdobyła wiele nagród i wyróżnień w konkursach w kraju i za granicą. Od czerwca 2006 roku jest dyrektorem artystycznym Chóru NFM (wcześniejsza nazwa – Chór Filharmonii Wrocławskiej). W okresie od stycznia do lipca 2013 roku była opiekunem artystycznym Chóru Polskiego Radia, reaktywując Zespół i wprowadzając go na powrót na polską scenę muzyczną. Jest również pomysłodawczynią i dyrektorem artystycznym Polskiego Narodowego Chóru Młodzieżowego, powstałego w 2013 roku, prowadzonego przez Narodowe Forum Muzyki. W styczniu 2015 roku objęła funkcję dyrektora programowego projektu Akademia Chóralna. Pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie prowadzi klasę dyrygentury chóralnej, Chór im. S. Krukowskiego oraz metodykę śpiewu zbiorowego. Często jest zapraszana jako konsultant wokalny do prowadzenia warsztatów dla chórmistrzów oraz zespołów chóralnych.W latach 2013-2016 pełniła funkcję  kuratora priorytetu „Muzyka” Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016.

Aleksandra Dydycz  – studentka studiów magisterskich na Wydziale Edukacji Muzycznej, Chóralistyki i Muzyki Kościelnej oraz na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. R. Bukowskiego we Wrocławiu na Wydziale Rytmiki oraz uczennica Wydziału Wokalnego. Inicjatorka Rodzinnych Poranków Muzycznych w Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu. Naukę gry na fortepianie i naukę śpiewu chóralnego zaczęła w wieku 6 lat, w Szkole Muzycznej I stopnia im. Jadwigi Szajny-Lewandowskiej). Od roku 2017 prowadzi Chór Melomana, działający przy Narodowym Forum Muzyki, a od 2018 jest asystentem dr hab. Agnieszki Franków-Żelazny  w Chórze Fenix. Śpiew, taniec i góry są jej pasją. Jest osobą energiczną, mającą wiele pomysłów.

Materiały własne artystów

Współpraca redakcyjna: