To nie przypadek, że w grudniu tego roku w wielu salach koncertowych naszego kraju wybrzmiewa muzyka Mieczysława Karłowicza – 11 dnia tego miesiąca mija bowiem 140 lat od chwili jego narodzin. To kolejna wielka rocznica, która wpisuje się w misję przypominania polskiej muzyki, powziętą przez Filharmoników Opolskich w ramach przygotowań do świętowania jubileuszu Stulecia Niepodległości w 2018 roku.

W młodzieńczej Serenadzie na smyczki op. 2 oraz poemacie symfonicznym Stanisław i Anna Oświecimowie op. 12 Orkiestrę Symfoniczną FO poprowadzi jej wieloletni szef i wybitny interpretator dzieł Karłowicza – profesor Jerzy Salwarowski. Pierwszą część wieczoru dopełni prawdziwa klasyka, Koncert fortepianowy c-moll KV 491 Wolfganga Amadeusza Mozarta; a za klawiaturą zasiądzie Hubert Salwarowski. Cztery części Serenady (Marsz, Romans, Walc i Finał) podszyte są typowym dla kompozytora tęsknym romantyzmem, na pierwszy plan wysuwa się jednak zwiewność i salonowa elegancja. Niewiarygodne, że obraz zatytułowany Stanisław Oświecim u zwłok Anny pędzla Stanisława Bergmanna, który stał się dla Karłowicza przyczynkiem do stworzenia najdoskonalszego dzieła w jego dorobku, widział już na kilka lat przed Serenadą. Zdaje się, że obu tych utworów nie mógł napisać ten sam człowiek, a jednak – wizja tragicznej miłości dojrzewała w nim prawie piętnaście lat. A o czym jest ta historia, opowiedziana szalenie barwnymi i pełnymi gwałtownych emocji dźwiękami?

Dawno temu, gdy Polską władał król Władysław IV Waza, nieopodal gór, w malowniczym Krośnie osiadł możny Florian Oświecim. Wiele w życiu przeszedł: stracił ukochaną żonę, podejmował liczne trudy dla ojczyzny. Dumny był z syna – Stanisława, który został królewskim doradcą i posłem, potrzebował jednak spokoju i rodzinnego ciepła. Ożenił się więc powtórnie, a los obdarzył go piękną córką – Anną. Pewnego razu Stanisław pojawił się w rodzinnym domu – niespodziewanie, po wielu latach nieobecności. Jego oczom ukazała się piękność w białej sukni. Także i jej serce zadrżało mocniej na widok szlachetnego młodzieńca. Szybko wyjaśniło się, że to on, Stanisław; to ona, Anna. Rodząca się miłość okazała się silniejsza niż prawo i konwenanse. Stanisław popędził do Rzymu, prosić papieża o pozwolenie na poślubienie przyrodniej siostry. Anna modliła się w Krośnie o powodzenie misji. Dziewczyna była wytrwała, czas jednak mijał i tęsknota za ukochanym wzmagała się. Lęk zaczął zwyciężać i z chwili na chwilę Anna gasła. Nie doczekała powrotu Stanisława, niosącego dobrą nowinę. Młody mężczyzna nie zniósł tego ciosu – trzy dni później oboje pochowani zostali w kaplicy franciszkańskiego kościoła, gdzie ich wspólny grobowiec można nawiedzać po dziś dzień.

Wstrząsająca opowieść. Dziś postrzegana raczej jako legenda. Ale jakie to ma znaczenie wobec autentyczności karłowiczowskiej narracji?

Filharmonicy Opolscy
Jerzy Salwarowski – dyrygent
Hubert Salwarowski – fortepian 

Program:

Mieczysław Karłowicz – Serenada na orkiestrę smyczkową op. 2
Wolfgang Amadeus Mozart – Koncert fortepianowy c-moll KV 491
Mieczysław Karłowicz – Poemat symfoniczny Stanisław i Anna Oświecimowie op. 12

Miejsce: Sala koncertowa

Jerzy Salwarowski – dyrygent

Urodził się w Krakowie i tam ukończył studia w Akademii Muzycznej – kompozycję u Tadeusza Machla i Krzysztofa Pendereckiego oraz dyrygenturę u Henryka Czyża i Krzysztofa Missony. Swoje umiejętności doskonalił w Accademia Chigiana u Franco Ferrary. Jest laureatem czołowych nagród krajowych i międzynarodowych konkursów dyrygenckich: I i II konkursu w Katowicach (I nagroda i nagroda Krytyki Muzycznej), w Sienie (I nagroda) i Budapeszcie (zwycięstwo).

Był Dyr. Naczelnym/Dyr. Artystycznym/Z-cą Dyr. Artystycznego w Filharmoniach w Opolu, Katowicach, Bydgoszczy, Lublinie, Szczecinie, Toruniu, Częstochowie oraz w WOSPR. Dyryguje orkiestrami w Europie, Azji, Afryce i obu Amerykach, współpracuje z czołowymi orkiestrami i operami w Polsce. Z polskimi orkiestrami odbył wiele tournees koncertowych w Europie. Znajdował się w gronie dyrygentów licznych festiwali, m.in.: Warszawska Jesień, Festiwal Flandryjski, Prazske Jaro i Milenium Pace, Gaude Mater i Poznańska Wiosna. Współpracując z polskimi orkiestrami radiowymi dokonał wielu nagrań archiwalnych.

Dyryguje także za granicą: w Hamburgu, Kairze, Osace, Skopje, Porto, Luksemburgu, Lukce, Everett (Washington), La Crosse (Wisconsin), Kijowie, Berlinie, Essen, Bergamo, Mediolanie, Walencji i Kopenhadze. W roku 2003 poprowadził gościnnie wykłady w Towson University Baltimore oraz Central Washington University w Ellensburgu; w ramach projektu “Erasmus” w 2007 r. w Konserwatorium w Murcii, a latem 2012 r. w Królewskim Konserwatorium w Neapolu. Regularnie jest jurorem w Konkursach Dyrygenckich w Katowicach i Białymstoku oraz w Konkursie Wokalnym im. Reszków w Częstochowie.

Od 2000 roku prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W 2005 roku, z rąk Prezydenta RP, otrzymał nominację profesorską. W 2008 został mianowany profesorem zwyczajnym. W latach 2005-2007 był, po raz drugi, Dyrektorem Artystycznym Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, późniejszej Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, z którą w październiku 2006 roku odbył tournee w Anglii.

W latach 2005-2011 był Dyrektorem Artystycznym Filharmonii Częstochowskiej. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Częstochowskiej pod dyrekcją Jerzego Salwarowskiego nagrała CD: Suitę Nowoorleańską z jazzowym zespołem Five O’Clock Orchestra oraz wydawnictwo, w którym Filharmonicy Częstochowscy towarzyszyli pianiście jazzowemu Adamowi Makowiczowi (płyta zawiera utwór zadedykowany Częstochowie).

W sierpniu 2008 roku, zaproszony przez Narodową Orkiestrę z Rio de Janeiro, dyrygował tam koncert z muzyką Moniuszki, Chopina i Mendelssohna. Jesienią 2009 r. odbył wraz z Częstochowskimi Filharmonikami serię koncertów w Niemczech.

W 2008 roku uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Medalem “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”Zagraniczne występy 2010 roku objęły zarówno sąsiedzką Ukrainę (koncert w Filharmonii w Dniepropietrowsku), jak i egzotyczną Jordanię, w stolicy której dyrygował Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej, podczas koncertu na zakończenie Roku Chopina. W 2011 r. koncertował w Bułgarii i w Niemczech, a w 2012 w Portugalii, Libanie (Bejrut) i ponownie na Ukrainie (Lwów)

Hubert Salwarowski należy do grona najwybitniejszych pianistów polskich młodego pokolenia. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach, którą ukończył z wyróżnieniem w roku 2002 w klasie prof. Andrzeja Jasińskiego.

Swoje umiejętności doskonalił na międzynarodowych kursach pianistycznych w Dusznikach – Zdroju (T. Szebanowa), Accademii Musicale Chigiana w Sienie – Włochy (P. Badura-Skoda, M. Campanella, oraz J. Achucarro), Buckow i Puigcerdzie (O. Yablonskaya). Jest absolwentem The Juilliard School w Nowym Jorku, gdzie będąc stypendystą szkoły studiował 2 lata w klasie mistrzowskiej prof. Oxany Yablonskiej (studia podyplomowe) i otrzymał dyplom w maju 2004r. Następnie – będąc stypendystą Ministerstwa Kultury “Młoda Polska” – kontynuował naukę w Letniej Akademii Wyższych Studiów Gry Fortepianowej w Merano (Włochy) pod kierunkiem Prof. Dr. Lwa Natochennego.

Jest laureatem czołowych nagród konkursów krajowych i zagranicznych.

Jako solista z orkiestrą debiutował w wieku lat 17-tu i od tego czasu współpracuje z orkiestrami w Polsce i za granicą, m.in. występował w Filharmonii Narodowej w Warszawie, z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia, a także koncertował w Czechach, Hiszpanii, Włoszech, Szwecji, Egipcie, Belgii, Austrii, Niemczech, na Tajwanie, i w USA, otrzymując pochlebne recenzje. Nagrywa dla Radia i Telewizji. Był stypendystą Towarzystwa im. F. Chopina, Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, Ministra Kultury i Sztuki (czterokrotnie), oraz Prezydenta Miasta Katowice.

W lutym 2002 odbył tournee z Junge Philharmonie Koln, dajac 12 koncertów, m.in. w filharmoniach w Kolonii, Dusseldorfie, Hamburgu i Monachium, prezentując tam II koncert fortepianowy S. Rachmaninowa. W styczniu 2002 nagrał III koncert C-dur S. Prokofiewa z Filharmonikami Szczecińskimi, natomiast z Narodową Orkiestrą Symfoniczną PR – I koncert fortepianowy J. Brahmsa (kwiecień 2002), co zaowocowało wydaniem CD przez firmę DUX. Orkiestry poprowadził Jerzy Salwarowski. Płyta otrzymała znakomite recenzje, oraz nominację do “Fryderyka” 2003.

W roku 2004 za swe osiągnięcia był trzykrotnie nominowany do “Paszportu Polityki”, a także uhonorowany koncertem w Filharmonii Narodowej. Sezon koncertowy 2003/2004 zaowocował nagraniem drugiej płyty (tym razem solowej) z muzyką J. Brahmsa (III Sonata op. 5 oraz 4 Ballady op. 10) dla firmy DUX.

Równolegle z ożywioną działalnością koncertową we wrześniu 2005 rozpoczął pracę pedagogiczną w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach oraz w Liceum Muzycznym w Katowicach. W 2007 roku nawiązał współpracę artystyczną z wiolonczelistą Michałem Dmochowskim, co zaowocowało udziałem w koncertach na festiwalach w Hiszpanii oraz w kursach prowadzonych przez prof. Natalię Szachowską. W lipcu 2008 wygrał konkurs na stanowisko asystenta w Katedrze Fortepianu w Akademii Muzycznej w Katowicach.

Źródło własne artystów

Program DYRYGENT-REZYDENT:

Podczas koncertu odbędzie się kwesta na rzecz Hospicjum Opolskiego Betania.

www.pwm.com.pl