Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej
Sumina Studer – skrzypce
Przemysław Neumann – dyrygent

W programie:
Piotr Czajkowski – Uwertura-Fantazja Romeo i Julia
Max Bruch – Koncert skrzypcowy g-moll op. 26
Sergiusz Rachmaninow – Tańce symfoniczne op. 45

Koncert realizowany w ramach programu  filharmonia / ostrożnie, wciąga!!!
Program współorganizuje Instytut Muzyki i Tańca.
Realizacja programu na terenie Województwa Opolskiego została objęta honorowym patronatem Opolskiego Kuratora Oświaty 

A gdyby tak… dać publiczności możliwość kreowania repertuaru Filharmonii? Strach się bać? Niekoniecznie!

W sezonie artystycznym 2017/18 Filharmonia Opolska uczestniczyła w wyjątkowym projekcie filharmonia/ostrożnie, wciąga!!! prowadzonym przez Instytut Muzyki i Tańca. Program „(…) kierowany jest do maturzystów, ponieważ (…) to ostatni moment by wypracować pewien stan świadomości. By w sytuacji, gdy już bez szkolnej kurateli będą poszukiwać czegoś dla siebie w ofercie kulturalnej miasta, (…) zwrócili również uwagę na filharmonię i dokonali świadomego wyboru.” Jednym z elementów ubiegłorocznych działań był plebiscyt, w którym opolscy maturzyści mogli zadecydować o trzech kompozycjach włączonych do repertuaru 67. sezonu: podczas październikowego koncertu w ramach cyklu Strefa Gwiazd, zaprezentowana zostanie pierwsza z nich.

Niełatwo określić gatunek, który Piotr Czajkowski tworzył na przestrzeni lat 1869-1880. On sam dwukrotnie przekomponowywał utwór oparty na najsłynniejszej szekspirowskiej tragedii. Zdecydowanie zbyt rozbudowany na uwerturę, za krótki na poemat symfoniczny i zawierający w sobie pokłady emocji na miarę dobrej symfonii – ostatecznie otrzymał tytuł Romeo i Julia – Uwertura-Fantazja.

Mimo niekwestionowanej pozycji w panteonie arcydzieł muzyki symfonicznej – Romea i Julię Czajkowskiego (właśnie przez wzgląd na nietypowe rozmiary) wcale nie tak łatwo zamknąć w ramach filharmonicznego koncertu. Tym razem Uwertura-Fantazja pojawi się w towarzystwie
I Koncertu Skrzypcowego g-moll op. 26 Maxa Brucha. Ów Koncert był pierwszym poważnym sukcesem niemieckiego twórcy, od urodzin którego minęło w tym roku dokładnie 180 lat. W epoce nazistowskich Niemiec, Bruch znalazł się na liście kompozytorów zakazanych – jego żydowskie pochodzenie nie było co prawda udokumentowane, ale fascynacja  folklorem narodu wybranego znajdowała odbicie na kartach jego partytur. Już po wojnie wielcy skrzypkowie z chęcią wykonywali Koncert na scenach całej Europy; w Polsce jednak częściej usłyszeć go można w interpretacji młodziutkich adeptów gry na tym instrumencie. Niezupełnie słusznie – niech nikogo nie zwiedzie zwarta budowa dzieła i niewielka ilość technicznych trudności! Dobry Bruch, to Bruch zagrany dojrzale i ze świadomym wykorzystaniem dostępnych środków.

Tańce symfoniczne Sergiusza Rachmaninowa, które wypełnią drugą część wieczoru, według zamysłu autora miały być obrazem trzech okresów życia mężczyzny. Pierwotnie zamierzał zatytułować je: Południe, Zmierzch oraz Północ – zrezygnował jednak z tej koncepcji, pozostawiając pole do popisu wyobraźniom słuchaczy. Rachmaninowowi mało było rozszerzonej harmonii i szalonej rytmiki; do orkiestry symfonicznej dodał saksofon altowy i wyrazisty fortepian. Zacytował samego siebie, zacytował też żałobną sekwencję Dies irae. A później… nie skomponował już nic więcej. Tańce symfoniczne – przerażające i fascynujące – są jego ostatnim dziełem...

Partner cyklu:

Sumina Studer, skrzypaczka pochodzenia szwajcarsko-japońskiego. Ostatni sukces Artystki to zdobycie złotego medalu na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Berlinie w 2018r. Jest również laureatką wielu innych międzynarodowych konkursów. Otrzymała m.in.: nagrodę Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Michaela Hilla /2017/, nagrodę Prix Rotary Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Klasycznej w Verbier St-Bernard /2017/, a jako członek zespołu kameralnego nagrodę  TONALi-Violin Competition /2017/. Zdobyła również nagrodę w Międzynarodowym Konkursie im. Louisa Spohra, Międzynarodowym Konkursie im. Arthura Grumiaux oraz European Union of Music Competitions for Youth (EMCY). Jest również trzykrotną zwyciężczynią Narodowego Szwajcarskiego Konkursu Muzycznego dla Młodzieży.

Urodzona w 1997r. skrzypaczka wychowała się w Zurychu i w tamtejszym konserwatorium rozpoczęła studia najpierw pod kierunkiem Simone Zgraggen, a następnie Philipa Draganova. Ukończyła studia licencjackie w wieku 21 lat, prowadzona przez profesor Antje Weithaas w Hochschule für Musik im. Hannsa Eislera w Berlinie. Obecnie kontynuuje studia magisterskie w klasie Sylvii Rosenberg w Juilliard School w Nowym Jorku. Rozwija swoja osobowość artystyczną podczas kursów muzycznych Verbier Festival Academy w Szwajcarii, Sommerakademie Mozarteum w Austrii, Pablo Casals Festival we Francji, podczas których wykładowcami byli Pamela Frank, Ana Chumachenco, Aaron Rosand, Roland Vamos, Boris Kuschnir, Mihaela Martin, Pierre Amoyal, Ulf Hoelscher, IgorOzim, Pavel Vernikov i wielu innych. Suminę Studer wspiera fundacja Ruth i Ernsta Burkhalterów. Artystka jest również stypendystką Gerd-Bucerius-Scholarship Niemieckiej Fundacji Muzyki Instrumentalnej oraz Międzynarodowej Akademii Muzycznej w Lichtensteinie.

Sumina Studer występowała jako solistka z wieloma znakomitymi orkiestrami i zespołami. Wśród nich znajdują się chociażby Camerata Zurich,  NeuesOrchester Basel, Chamber Symphony Hamburg, New Zurich Orchestra, Nota Bene Orchestra oraz  Göttinger Symphony Orchestra, orkiestra Akademii Muzycznej im. Franza Liszta w Weimarze, a wśród dyrygentów, z którymi współpracowała Daniel Zimmermann i Nicolas Pasquet. Jej pasją jest kameralistyka, dlatego z pasją współtworzy zespoły z wybitnymi muzykami, takimi jak Ray Chen, Julien Quentin, Louis Schwizgebel oraz Barbara Buntrock. Występuje również w towarzystwie swojej siostry, wiolonczelistki Sayaki Seliny. Sumina koncertowała w wielu znaczących salach o pięknej akustyce, między innymi podczas transmitowanego na żywo przez Bavarian Radio (Bayerischer Rundfunk) koncertu w Gasteig w Monachium, a także w Minatomirai Hall w Yokohamie, Yamaha Concert Hall w Tokio, Shenzhen Concert Hall w Shenzhen w Chinach, Eslite Hall w Taipei, w Mozarteum w Salzburgu oraz podczas wydarzeń artystycznych, takich jak Menuhin Festival Gstaad, Musikfestival Werdenberg i wielu innych. Ostatnia trasa koncertowa jako solistki prowadziła przez Stany Zjednoczone, Szwajcarię i Japonię. Występy wielokrotnie były transmitowane przez szwajcarskie radio DRS2.

W swojej działalności muzycznej Sumina Studer łączy świat muzyki klasycznej oraz popkultury, co zapewniło jej już liczbę 95 tysięcy fanów w mediach społecznościowych, takich jak Instagram, YouTube i Facebook, gdzie Sumina zaraża młodych ludzi swoją pasją do klasyki. W 2015 roku nakładem SONY RCA Red Seal została wydana pierwsza płyta z udziałem skrzypaczki, Italian Journey, zawierająca jej wykonanie Sonaty z diabelskim trylem Tartiniego.