Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Anastasia Kobekina – wiolonczela
Bar Avni – dyrygent

W programie:
Piotr Czajkowski – Uwertura-fantazja Romeo i Julia (19′)
Piotr Czajkowski – Wariacje na temat rococo na wiolonczelę i orkiestrę op. 33 (18′)
Edward Elgar – Wariacje Enigma op. 36 (31′)

Prosimy o zapoznanie się z zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi podczas koncertu, zgodnie z zalecaniami Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, dostępnymi w Regulaminie Bezpieczeństwa na stronie internetowej www.filharmonia.opole.pl/regulaminy.

O repertuarze:
W muzyce granica między epoką romantyczną i postromantyczną jest płynna i nie zawsze dostrzegalna. Repertuar tego koncertu został pomyślany chronologicznie, a zabieg ten może ukazać drogę rozwoju symfoniki w przestrzeni czasowej i geograficznej. Najpierw – Czajkowski. Romeo i Julia, dzieło o trudnej do określenia formie (ale za to wybitnie łatwo wpadającej w ucho melodyce) znalazło się w przynajmniej kilkudziesięciu filmowych ścieżkach dźwiękowych, pisano i śpiewano na bazie tej partytury jazzowe piosenki. Nic dziwnego: około dwudziestominutowa kompozycja wraz z ciemną barwą instrumentów dętych drewnianych, chropowatym brzmieniem niskich smyczków, niepokojącymi arpeggiami harfy i frazami nacechowanymi naprzemiennie miłością i gniewem to nie dramat Szekspira w pigułce, ale legenda umożliwiająca lepsze jego zrozumienie. W zupełnie innej stylistyce osadzone są Wariacje Rokoko. Czajkowski jedynym swoim utworem na wiolonczelę z towarzyszeniem orkiestry złożył hołd Mozartowi. Wykorzystał dość skromny, nawiązujący do osiemnastowiecznego aparat wykonawczy, a temat i siedem wariacji odznaczają się klasyczną elegancją niepozbawioną jednak indywidualnego charakteru autora. Kompozycją napisaną u schyłku XIX wieku są kolejne wariacje tego wieczoru – Enigma Edwarda Elgara. Tytuł może wydawać się poważny i kojarzyć na przykład z nazwiskami polskich kryptologów, ale nic z tych rzeczy. Dedykacja Elgara rozwiewa wszystkie wątpliwości: „moim przyjaciołom przedstawionym w partyturze”. Każde z czternastu ogniw jest dźwiękowym szkicem jednego z najbliższych przyjaciół kompozytora, szczególnych cech ich osobowości, a czasem przebłyskiem wspólnych doświadczeń. Można się chyba pokusić o stwierdzenie, że Enigma to najbardziej spektakularny inside joke wszech czasów!

A to ciekawostka!
Temat miłosny Uwertury-fantazji Romeo i Julia wybrzmiewał z głośników wielbicieli… gry komputerowej The Sims! Muzyka Czajkowskiego towarzyszyła postaciom z gry gdy padały sobie w ramiona, by (z powodzeniem) wykonać interakcję „pocałunek”.

Anastasia Kobekina – wiolonczela

Jest jedną z najbardziej ekscytujących wiolonczelistek młodego pokolenia. Jej repertuar obejmuje dzieła od baroku aż po muzykę współczesną, swoją grą potrafi jednak zachwycić zarówno grając na instrumentach współczesnych, jak i dawnych.

Jako solistka, Anastasia koncertuje na całym świecie z takimi renomowanymi orkiestrami jak Konzerthausorchester Berlin, Kammerphilharmonie Bremen, Wiener Symphoniker, the BBC Philharmonic, Kremerata Baltica, Mariinsky Theater Orchestra, the Moscow Virtuosi, the Tchaikovsky Symphony Orchestra Moscow; współpracowała z takimi dyrygentami jak: Krzysztof Penderecki, Valery Gergiev, Heinrich Schiff, Omer Meir Wellber, Vladimir Spivakov oraz Dmitrij Kitajenko.

Sezon 2020/21 obfitował w wiele ciekawych przedsięwzięć artystycznych m.in. debiuty z Royal Liverpool Philharmonic Orchestra pod batutą Vasily Petrenko, Orchestre National de Lille, the Barcelona Symphony Orchestra (OBC), the Yomiuri Nippon Symphony Orchestra, the Kanagawa Philharmonic, a także debiutancki recital na festiwalach Verbier Festival oraz Gstaad Menuhin Festival.

W czerwcu 2019 roku Anastasia wygrała brązowy medal podczas XVI Międzynarodowego Konkursu im. Piotra Czajkowskiego w Sankt Petersburgu. Zdobyła także nagrody Prix Thierry Scherz oraz Prix André Hoffmann podczas Zimowego Festiwalu Muzycznego Sommets musicaux de Gstaad w Szwajcarii, które zaowocowały nagraniem płytowym z orkiestrą dla szwajcarskiej wytwórni płytowej Claves (płyta ukazała się w kwietniu 2019 roku). W latach 2018-2021 artystka uzyskała tytuł New Generation Artist przyznawany przez BBC Radio.

Anastasia bierze udział w wielu festiwalach muzyki kameralnej występując z takimi artystami jak Gidon Kremer, Renaud Capuçon, Yuri Bashmet, Giovanni Sollima, Denis Matsuev, Fazil Say, Vladimir Spivakov oraz Andras Schiff.

Solistka wykonała recitale oraz koncerty kameralne w najważniejszych salach koncertowych świata oraz podczas wielu znanych festiwali, m.in. Royal Concertgebouw Amsterdam,  Lincoln Center, Avery Fisher Hall, Konzerthaus Berlin,  Tonhalle Zurich, the Mariinsky Theater, Les Flâneries Musicales de Reims, Kronberg Cello Festival, Festival Spannungen Heimbach, the Easter Festival of Aix-en-Provence, Festspiele Mecklenburg Vorpommern oraz Folle Journee Nentes.

Urodzona w rosyjskiej rodzinie muzyków, swoje pierwsze lekcji gry na wiolonczeli rozpoczęła w wieku 4 lat. Po ukończeniu nauki w Moskwie, przyjęła zaproszenie na studia na Kronberg Academy w Niemczech. Następnie kontynuowała studia na University of Arts w Berlinie. Obecnie jest studentką Paryskiego Konserwatorium oraz Frankfurter Hochschule (w klasie wiolonczeli barokowej).

Artystka gra na wiolonczeli Giovanniego Baptisty Guadagniniego z 1743 roku.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Dom, do którego lubię wracać po podróżach.

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym

Prawdopodobnie byłabym tancerką lub malarką, są to dwie rzeczy, które kocham robić od dziecka.

Za największy sukces artystyczny uważam

To jest odczucie subiektywne, czyż nie? Mam nadzieję, że mój największy sukces artystyczny jest jeszcze przed mną.

Człowiek, którego podziwiam

„Człowiek” to znaczy więcej niż tylko „muzyk”! Tutaj zdecydowanie wymieniłabym Rostropowicza, który był nie tylko niesamowitym muzykiem, ale i postacią historyczną!

Co lubię czytać

Moje ostatnie odkrycia to książki Stefana Zweiga i Vladimira Nabokova – podczas ich lektury tracę poczucie czasu.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Muzyka mojego ojca i kompozytora – Vladimira Kobekina, z którym miałam okazję współpracować osobiście od 5 roku życia!

Bar Avni – dyrygent

Laureatka 2. nagrody oraz nagrody orkiestry na X Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach. Artystka urodziła się w 1989 roku w Izraelu. Niedawno otrzymała posadę asystentki Dyrygenta Petera Kuhna w orkiestrze Bergische Symphoniker.

U progu kariery Bar Avni została zaproszona do wzięcia udziału w mistrzowskiej lekcji z Maestrą Marin Alsop oraz do udziału w koncercie Orkiestry Symfonicznej BBC w Royal Festival Hall w Londynie. Zdobyła tytuł Bachelor of Arts w zakresie dyrygentury symfonicznej w Buchman-Mehta School of Music w Tel Avivie. Kształciła się w klasie Maestro Yoav Talmi. Podczas studiów artystka rozwijała również swoje umiejętności w klasie perkusji profesora Alon Bora – pierwszego perkusisty Izraelskiej Filharmonii. Jako studentka, w sezonie artystycznym 2013/14, została wyróżniona uzyskując nominację na stanowisko asystentki dyrygenta Israel Chamber Orchestra.

Zimą 2017/18 Bar Avni obroniła magistra sztuk artystycznych dyrygentury symfonicznej w klasie Maestro Urlicha Windfuhr w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu. Wcześniej artystka studiowała przez dwa lata w klasie Maestro Martina Siegharta w KUG (Kunst Universität Graz) w Austrii.

Od stycznia 2017 roku, Bar Avi wykłada dyrygenturę dla kompozytorów na Hochschule für Music und Theater w Hamburgu. W sezonie 2017/18 artystka dołączyła również do grona pedagogicznego w Menschmusik Schule w Hamburgu jako nauczyciel dyrygentury.

W kwietniu 2017 roku, zadebiutowała z Ensemble Resonanz w Hamburgu. Od tego momentu nieprzerwanie współpracuje również z Hamburger Contemporary Music Ensemble Volans.

Latem 2017 roku, Bar Avi otrzymała kolejne już zaproszenie od Maestro Gustava Kuhna, aby poprowadzić inauguracyjny koncert Tiroler Festspiele w Austrii. W październiku 2017 roku, poprowadziła orkiestrę podczas nagrań utworów kompozytora Ralpha Symanna. W lutym 2018, została zaproszona do poprowadzenia orkiestry Neu Philharmonie Hamburg podczas tournée po Chinach złożonego z 25 koncertów. Artystka wygrała również konkurs na poprowadzenie cyklu Young Israel Philharmonic Orchestra.

Bar Avni uczestniczyła w lekcjach mistrzowskich z profesorami takimi jak: Gustav Kuhn, Johannes Schläfli, Urlich Winduhfr, Markus Frank, Pierre Andre-Valade, Jolt Nagy, Wolfgang Dörner. Artystka jest również stypendystką wielu międzynarodowych fundacji, m. im. Fundacji Amerykańsko-Izraelskiej, Fundacji Gabriele und JohanneClassen w Hamburgu. Zdobyła również stypendium im. Davida Herzoga w Graz, a także stypendium Deutscher Akademischer Austauschdienst.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Dom! A może plaża? A może Opole?

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym

Nie jestem pewna, ale na pewno pracowałabym z ludźmi i dla ludzi.

Za największy sukces artystyczny uważam

Nie potrafię wymienić jednego konkretnego wydarzenia. Za swój sukces uważam każdy moment, gdy udaje mi się „poruszyć” publiczność lub orkiestrę.

Człowiek, którego podziwiam

Pierwszy dyrygent, z którym współpracowałam – Ofer Ein Habar. Dziś jest on moim bliskim przyjacielem, którego cenię za skromność i profesjonalizm.

Co lubię czytać

Biografie! Zwłaszcza autobiografie.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Kolejne trudne pytanie! Może I Symfonia Brahmsa? (Ten utwór wprowadził mnie w świat muzyki symfonicznej).

Materiały własne artystów

Współpraca redakcyjna: