Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Agnieszka Kalisz-Dzik – skrzypce
Agnieszka Płoszejowska – wiolonczela
Wiktoria Ulatowska – obój
Paweł Knebel – fagot
Przemysław Neumann – dyrygent

W programie:
Edvard Grieg –  Last Spring op. 34 (5′)
Joseph Haydn – Symfonia koncertująca B-dur Hob. I/105 (23′)
Gustav Mahler – I Symfonia D-dur Tytan (55′)

Gustav Mahler. Swoją muzyką odzwierciedlał ducha epoki. Jego kompozycje są odpowiednikiem secesji w malarstwie i architekturze: monumentalne, bogato zdobione, wykorzystujące zapożyczenia z innych stylów oraz cytaty i autocytaty. Pierwszą wersję swojej I Symfonii Mahler ukończył jako 28-latek. Był to wówczas utwór programowy, sam autor nadał mu tytuł Tytan, poemat dźwiękowy w formie symfonii. Inspirację pozamuzyczną stanowił poemat Jeana Paula, niemieckiego pisarza i twórcy określenia Weltschmerz. Dzieło składało się z dwóch członów; pierwszy z nich wyobrażał młodzieńcze dni i wiosnę bez końca – w nawiązaniu do tej mahlerowskiej wizji koncert rozpocznie krótka melodia elegijna na orkiestrę smyczkową, Wiosna Edwarda Griega. Po niej zabrzmi (ponoć pisana przez Haydna w pośpiechu, mimo to – pełna uroku) Symfonia koncertująca ze skrzypcami, wiolonczelą, obojem i fagotem w rolach głównych.

Po kilku latach od budapesztańskiej premiery późniejszy autor Symfonii Tysiąca usunął cały literacki komentarz do swojej I Symfonii i nadał jej tradycyjną, czteroczęściową formę. W ustępie otwierającym kompozycję znajduje się tak zwana banda, fragment wykonywany przez trzy trąbki poza sceną. Warto o tym wiedzieć, by nie zarzucić niepunktualności trębaczom zajmującym swoje miejsca przy pulpitach już po rozpoczęciu koncertu. Kolejną ciekawostką jest użycie przez Mahlera w trzeciej części Symfonii popularnej piosenki Panie Janie jako zaprezentowanego przez kontrabas solo tematu w formie kanonu. Co istotne, Panie Janie brzmi w trybie molowym, przybierając charakter marsza żałobnego. Marsz ów przeradza się zaś w pełne tęsknoty (ale zarazem taneczne) frazy nawiązujące do muzyki klezmerskiej. Końcowy fragment części finałowej również jest muzycznym paradoksem. Sam Mahler tak uzasadniał ogromny aparat wykonawczy: „(…) aby hymnowy, wszystko przygłuszający chorał osiągnął konieczną pełnię brzmienia.” Są zatem bombastyczne fajerwerki dźwiękowe, zupełnie niekojarzące się ze wzruszeniem, a jednak… nie sposób doświadczyć ostatnich minut Pierwszej Mahlera bez wilgotnych oczu. Niezależnie od tego, po której stronie sceny się znajdujemy.

Agnieszka Kalisz-Dzik – skrzypce

Ukończyła Państwową Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie mgr. Antoniego Cofalika. Jest absolwentką Akademii Muzycznej im Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Rolanda Orlika.

Uczestniczka oraz laureatka wielu konkursów skrzypcowych, między innymi w Zielonej Górze, Katowicach, Lublinie, Markneukirchen czy Lichtenbergu.

Swoje umiejętności doskonaliła poprzez udział w wielu kursach i warsztatach pod kierunkiem Jadwigi Kaliszewskiej, Andrzeja Grudnia, Antoniego Cofalika, Jana Tomeša, Konstantego Andrzeja Kulki, Yaira Klessa, Yuri Volgina. Była członkiem Śląskiej Orkiestry Kameralnej oraz Filharmonii Słowackiej w Bratysławie. Oprócz tego współpracowała z Orkiestrą Muzyki Nowej, Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, Hilaris Chamber Orchestra oraz Słowacką Orkiestrą Kameralną. Wielokrotnie otrzymywała stypendium Prezydenta Miasta Katowice. Oprócz muzyki symfonicznej do istotnych aspektów jej pracy artystycznej należy  działalność kameralna. Występowała również jako solistka z orkiestra Symfoniczną Filharmonii Śląskiej.

Od roku 2018 jest związana z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Opolskiej, od 2021 jako muzyk solista, prowadząca grupę II skrzypiec.

Agnieszka Płoszejowska – wiolonczela

Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie ukończyła z wyróżnieniem Studia Magisterskie oraz Mistrzowskie Studia Podyplomowe w zakresie instrumentalistyki w klasie wiolonczeli prof. Stanisława Firleja.

Swoje umiejętności, zarówno w grze solowej jak i kameralistyce, doskonaliła na licznych kursach mistrzowskich pod kierunkiem Victorii Yagling, Stanisława Pokorskiego, Stanisława Firleja, Dominika Połońskiego, Jeroena Reulinga i Zbigniewa Pilcha.  Jest laureatką IV nagrody na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Wiolonczelowych w Łodzi oraz II nagrody na Konkursie Małych Form Instrumentalnych we Wrocławiu. Występowała już jako z solistka z towarzyszeniem orkiestry: z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu pod dyrekcją Gerda Müllera Lorenza oraz dwukrotnie z Filharmonią Zabrzańską pod dyrekcją Sławomira Chrzanowskiego i Tai Wai Le. Do jej ważnych doświadczeń artystycznych należy również szeroka działalność kameralna. Jako członek kilku zespołów (duetu i kwartetu smyczkowego oraz tria fortepianowego) koncertowała w kraju i za granicą. Została zaproszona do udziału w XXXII Festiwalu Przemyskiej Jesieni Muzycznej oraz do prawykonania kwartetu smyczkowego krakowskiego kompozytora Macieja Negreya.

Od 2010 r. jest członkiem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Opolskiej, a także prowadzi klasę wiolonczeli w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. im. Fryderyka Chopina w Opolu.

Wiktoria Ulatowska – obój

Naukę gry na oboju rozpoczęła w 2007 roku. Ukończyła Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu. Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie profesora Tomasza Miczki. Obecnie jest solistką Filharmonii Opolskiej grając na oboju oraz rożku angielskim.

Wielokrotnie brała udział w międzynarodowych konkursach, festiwalach muzycznych oraz kursach instrumentalnych, doskonaląc swoją grę pod okiem wybitnych oboistów, między innymi Adama Halickiego, Jeana Louisa Capezzaliego, Arkadiusza Krupy, Diethelma Jonasa, Washingtona Barelli, DavidaWaltera, Davida Struncka. Doskonale odnajduje się w muzyce symfonicznej, w związku z tym współpracuje z wieloma orkiestrami: Orkiestrą Leopoldinum, NFM, Filharmonią Gorzowską, WOM, Sound Factory, Narodową Orkiestrą Dęta, Polską Orkiestrą Kameralną Sopot, I’Culture Orchestra, agencją artystyczną Pro Musica. Koncertuje zarówno w kraju, jak i za granicą – Chiny, Hiszpania, Niemcy, Ukraina, Gruzja, Dania, Włochy.

Jako kameralistka nagrała koncert z kompozycjami na kwartet obojowy, wystąpiła również w cyklu filmów Muzyka w naszym ogrodzie. Najbliższa jej sercu jest muzyka symfoniczna przełomu XIX i XX wieku oraz utwory Jana Sebastiana Bacha, gdzie poza obojem i rożkiem angielskim może wykonać partie solowe na oboju d’amore.

Paweł Knebel – fagot

Naukę gry na fagocie rozpoczął w 1994 roku w Państwowym Liceum Muzycznym im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie mgr Zbigniewa Stolarza.

W 2000 roku, artysta rozpoczął studia na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Zygmunta Tlatlika, które ukończył w 2005 roku. Jest finalistą I Międzynarodowego Konkursu fagotowego im. Carla Marii von Webera we Wrocławiu /2004/ oraz półfinalistą Międzynarodowego Akademickiego Konkursu Oboistów i Fagocistów w Łodzi /2006/.

Paweł Knebel brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Marka Engelharda oraz Oscara Bohorqueza. Od 2006 roku jest związany z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Opolskiej na stanowisku fagocisty solisty, z którą brał udział w licznych nagraniach oraz współpracował z wybitnymi dyrygentami.

W 2014 roku, Paweł Knebel wystąpił z Filharmonikami Opolskimi jako solista, wykonując Koncert fagotowy F-dur op. 75 Carla Marii von Webera na IX Festiwalu Muzyki Zabytkowych Parków i Ogrodów im. C. M. Webera w Pokoju. Wystąpił również z Filharmonikami Opolskimi jako solista wykonując w 2015 roku partię fagotu w Symfonii koncertującej Es-dur Kr297b a w 2018 roku w Koncercie fagotowym Wolfganga Amadeusa Mozarta.