Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Julia Grzegorzewska – wiolonczela
Hanna Hurkot – dyrygent
(z klasy dra hab. Przemysława Neumanna, prof. AMP)

W programie:
Robert Schumann – Koncert wiolonczelowy a-moll op. 129
Modest Musorgski (ork. Maurice Ravel) – Obrazki z wystawy

W koncercie nie jest przewidziana przerwa.

Prosimy o zapoznanie się z zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi podczas koncertu, zgodnie z zalecaniami Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, dostępnymi w Regulaminie Bezpieczeństwa na stronie internetowej www.filharmonia.opole.pl/regulaminy.

Julia Grzegorzewska jest dyplomantką Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w klasie wiolonczeli Tomasza Lisieckiego. W czerwcu 2019 r. ukończyła z wyróżnieniem studia I stopnia.
Jest laureatką wielu konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, również w dziedzinie kameralistyki. Uzyskała m.in. II nagrodę w IV Ogólnopolskim Młodzieżowym Konkursie
Instrumentów Smyczkowych w Elblągu (2015), I lokatę w VI Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym w Sochaczewie (2015) i V miejsce w Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Smyczkowych im. Bohdana Warchala „Talents for Europe” w Dolnym Kubinie (2017). W 2020 roku otrzymała I nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Bach Solo
Competition.
W latach 2014–2016 była stypendystką Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, a w 2015 r. – Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2018 r. otrzymuje także stypendium rektora dla najlepszych studentów.
Swoje umiejętności doskonaliła pod kierunkiem wybitnych pedagogów, takich jak Kazimierz Michalik, Arto Noras, Andrzej Zieliński, Stanisław Firlej, Roberto Trainini, Wolfgang
Emanuel Schmidt, Maria Szwajger-Kułakowska, Marcin Sikorski, Marcin Zdunik czy Bartosz Koziak.
Od lat aktywnie udziela się koncertowo i bierze czynny udział w wielu projektach muzycznych w Polsce i za granicą, wśród których można wyróżnić m.in. Santander Orchestra i Akademię Sinfonia Varsovia. W 2020 roku była uczestniczką programu Akademia NOSPR.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Chyba jeszcze nie odnalazłam takiego jednego miejsca na ziemi, ale uwielbiam przebywać pośród natury – to tam szukam wyciszenia i ukojenia.

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym

Psychologiem/psychoterapeutą lub cukiernikiem.

Za największy sukces artystyczny uważam

Wielką radość i dumę przyniosła mi I nagroda na pierwszym ogólnopolskim Bach Solo Competition 2020 w Poznaniu oraz zakwalifikowanie się do programu Akademia NOSPR. Uczestnictwo w nim umożliwiło mi współpracę z jedną na najlepszych orkiestr w Polsce, pod dyrekcją najlepszych dyrygentów z całego świata.

Człowiek, którego podziwiam

Wisława Szymborska.

Co lubię czytać

Czytanie to jedno z moich ulubionych form spędzania wolnego czasu. Sięgam po książki różnych gatunków – po literaturę piękną, reportaże, krótsze formy, takie jak opowiadania i literaturę psychologiczną. Zdecydowanie najwięcej czytam polskich autorów, m.in.: Jakuba Małeckiego i Mariusza Szczygła.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Koncert wiolonczelowy e-moll Edwarda Elgara.

Hanna Hurkot urodziła się w 1997 roku we Wrocławiu. W wieku 7 lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Karola Szymanowskiego, którą kontynuowała przez 12 lat. W tym czasie brała udział w licznych konkursach, przeglądach i festiwalach pianistycznych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym, koncentrując się głównie na muzyce kameralnej.

W roku 2016 zaczęła studia na kierunku dyrygentura symfoniczno-operowa w Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu, gdzie obecnie kształci się w klasie prof. AM. Przemysława Neumanna. Od tego czasu miała przyjemność pracować z takimi zespołami jak West Side Sinfonietta, Orkiestra Collegium F, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Dolnośląskiej, czy Orkiestra Symfoniczna i Chór Akademii Muzycznej w Poznaniu. Ponadto kształciła się na kursach dyrygenckich pod okiem Mieczysława Gawrońskiego, Marcina Sompolińskiego i Wojciecha Rodka.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Wszelkiego rodzaju miejsca nad wodą, szczególnie morze.

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym

Meteorologiem.

Za największy sukces artystyczny uważam

Ciągle na niego czekam.

Człowiek, którego podziwiam

Jest wiele takich osób, każda przynosi mi inspirację w innej dziedzinie życia.

Co lubię czytać

Autobiografie.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Chopin – Scherzo h-moll op. 20