Szanowni Państwo,

w trosce o zdrowie i bezpieczeństwo melomanów, pracowników Filharmonii Opolskiej oraz zaproszonych Artystów informujemy, iż koncerty z cyklu WIELKI POST WIELKA MUZYKA zaplanowane na 3 i 4 kwietnia 2020 r. zostają odwołane.

W przypadku chęci otrzymania zwrotu pieniędzy za bilety zakupione przez internet prosimy o kontakt mailowy pod adresem: kasa@filharmonia.opole.pl, w treści wiadomości podając swoje imię i nazwisko oraz datę koncertu, którego dotyczy zwrot.

Zwrot biletów zakupionych stacjonarnie możliwy będzie w kasie Filharmonii po zakończeniu okresu kwarantanny (również po terminie odwołanych koncertów) do końca bieżącego sezonu artystycznego. Wyjątkowo zwrot biletów możliwy będzie bez dowodu zakupu.

Licząc na Państwa zrozumienie życzymy zdrowia i prosimy o pozostanie z nami w kontakcie za pośrednictwem strony internetowej www.filharmonia.opole.pl i naszego fan page’a na Facebook

Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Chór Kameralny UAM w Poznaniu
Krzysztof Szydzisz – przygotowanie chóru
Kammerchor der Humboldt-Universität (Berlin)
Rainer Ahrens – przygotowanie chóru
Chór Chłopięcy Diecezjalnego Instytutu Muzyki Kościelnej Pueri Cantores Opolienses
Anna Sikora – przygotowanie chóru
Chór Filharmonii Opolskiej

Olivier Coiffet – tenor (Ewangelista)
Jerzy Butryn – bas (Jezus)
Aleksandra Lewandowska – sopran
Anna Radziejewska – mezzosopran
Jacek Szponarski – tenor
Patryk Rymanowski – bas

Przemysław Neumann – dyrygent

W programie:
Jan Sebastian Bach – Pasja wg św. Mateusza BWV 244 (170′)

O repertuarze:
Po raz piąty już, czas poprzedzający Święta Wielkanocne jest w Filharmonii Opolskiej powiązany z koncertem Wielki Post – Wielka Muzyka. Nie będzie chyba nadużyciem stwierdzenie, że cztery poprzednie wydarzenia miały nasze zespoły artystyczne niejako przygotować do tegorocznego wykonania największego dzieła o tematyce pasyjnej w całej historii muzyki – Pasji według św. Mateusza pióra Jana Sebastiana Bacha. Czym właściwie jest pasja? To oratorium, czyli forma wokalno-instrumentalna, w której zawiera się akcja dramatyczna. W przeciwieństwie do opery, oratorium opowiada historię statycznie, bez kostiumów i ruchu scenicznego. Pasją zwykliśmy nazywać oratorium skupione wokół opisanych w ewangelii wydarzeń męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Pod względem tekstu Bachowska Pasja według św. Mateusza rozgrywa się na trzech poziomach: jeden tworzą ustępy biblijne, drugi kontemplacyjne wstawki Picandra, trzeci zaś chorały protestanckie, śpiewane zawsze w okresie wielkiego postu. Dzieło pisane i poprawiane przez wiele lat nie niesie emocji masą dźwięku, ale wszystko, co istotne jest tu zaszyfrowane w barokowej symbolice, harmonii i architekturze dźwięków właściwiej jedynie wielkiemu Bachowi.

A to ciekawostka!
W ciągu ostatnich trzystu lat zupełnie zmieniły się schematy naszych upodobań muzycznych. Obecnie chętnie słuchamy kompozycji, które już znamy. Za czasów Bacha – takie podejście było zupełnie niespotykane; grano i konsumowano jedynie muzykę nową, współczesną odbiorcom i pisaną na konkretne okazje. Pasję mateuszową Bacha wykonano na przykład trzy razy (co i tak było imponującym wynikiem), po czym trafiła do archiwum. Jej autor w najśmielszych marzeniach nie podejrzewałby, że całym świecie tysiące wykonawców będzie sięgało po Pasję dokładnie 291 lat po premierze. Zwrot akcji i tradycję grania dzieł z minionych epok zawdzięczamy niemieckiemu romantykowi, Feliksowi Mendelssohnowi,
a jej źródło stanowiło właśnie odkrycie przez autora Snu nocy letniej bachowskiego rękopisu z 1729 roku.

Ten koncert polecamy szczególnie:
Każdemu człowiekowi wierzącemu, który pragnie całym sobą wejść w czas Wielkiego Postu i Wielkiej Nocy.

Olivier Coiffet – tenor (Ewangelista)

Jest absolwentem Chóru Dziecięcego Fourvière w Lyonie, a później także Konserwatorium Paryskiego. Olivier Coiffet jest znany ze swojego zainteresowania repertuarem niemieckiego i włoskiego baroku, który prezentuje na najwyższym poziomie podczas swoich koncertów. Artysta poświęca także dużo uwagi recytatywom oraz grze scenicznej.

Po uzyskaniu dyplomu w Sciences-Po Paris (Instytut Nauk Politycznych w Paryżu), o specjalności Zarządzanie w kulturze, w 2004 roku rozpoczął swoją karierę muzyczną występując jako solista z wieloma europejskimi zespołami oraz dyrygentami, m.in. Ensemble Pygmalion (Raphaël Pichon), Collegium Vocale (Philippe Herreweghe), Le Poème Harmonique (Vincent Dumestre), Huelgas Ensemble (Paul Van Nevel), Académie Bach (Michael Radulescu), La Fenice (Jean Tubéry), Ars Nova (Jean-Michaël Lavoie), Vox Luminis (Lionel Meunier), Weser Renaissance (Manfred Cordes), Correspondances (Sébastien Daucé), Ensemble I Gemelli (Emiliano Gonzalez Toro) oraz Gli Angeli (Stephan MacLeod).

Jego interpretacja partii Ewangelisty w obu Pasjach J. S. Bacha oraz Oratorium na Boże Narodzenie zyskały rozgłos i zaowocowały licznymi zaproszeniami do występów w całej Europie. Artysta występował m.in. w Belgii, Luxemburgu, Wielkiej Brytanii, Niemczech, we Włoszech, a także dla Radia Espace2 w Szwajcarii pod dyrekcją austriackiego dyrygenta Michaela Radulescu. Jego repertuar ubogacają pieśni od Mozarta, poprzez kompozycje Schumanna, Brahmsa, aż po Berga.

Zarówno na scenie jak i na nagraniach, artysta wykonuje współczesne dzieła, takie jak L’Enterrement de Mozart Bruno Mantovani’ego, gdzie wcielił się w główną rolę (podczas Festival de Besançon oraz w Grand Théâtre d’Aix-en-Provence), a także L’homme qui aimait Fernando Fiszbein’a (w Teatro Colón w Buenos Aires).

Artysta także bardzo często występuje w operach barokowych m.in. z zespołem Le Poème Harmonique pod dyrekcją Vincenta Dumestre’a, wykonał tytułową rolę w operze Caligula delirante Giovanni Marii Pagliardi’ego (podczas wielu festiwali we Francji, a także transmisji radiowej France Musique).

Oliver Coiffet od kilku sezonów regularnie współpracuje z dyrygentem Raphaël Pichon występując w operach Rossiniego, Cavalliego i Rameau. Predyspozycje wokalne artysty pozwalają mu sięgać także po operę romantyczną, m.in. w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha wykonał on partię Nathanaëla występując w Rouen oraz Wersalu.

W ostatnim czasie artysta występował jako solista w 1610 Vespers Monteverdiego koncertując w Niemczech i Wielkiej Brytanii z takimi zespołami jak Vox Luminis oraz Freiburg Baroque Orchestra, a także w Magnificat Jean-Louis Florentza podczas Festiwalu Messiaen z Orchestre de Cannes (z transmisją radiową France Musique).

W 2020 roku artysta wystąpi z Ensemble Pygmalion pod dyrekcją Raphaëla Pichon’a w Armory Hall w Nowym Jorku w 1610 Vespers Monteverdiego, a w Krakowie zaśpiewa utwory Praetorius’a, Wystąpi także w Opéra Comique de Paris w Paryżu oraz Opéra Royal de Versailles w Wersalu w Hippolyte et Aricie Rameau’a. W 2021 roku wraz z zespołem Ensemble Arabesque de Montreux wykona partię Ewangelisty w Pasji wg św. Mateusza J. S. Bacha podczas trasy koncertowej po Szwajcarii.

Jerzy Butryn – bas (Jezus)

Absolwent wydziału wokalnego PSM II st. we Wrocławiu oraz Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu na wydziale wokalnym w klasie śpiewu prof. Bogdana Makala (dyplom z wyróżnieniem). Stypendysta programu Erasmus w Hochschule für Musik Detmold w klasie śpiewu prof. Larsa Woldta. Obecnie wykładowca na wydziale wokalnym Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Laureat I nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Franciszki Platówny we Wrocławiu, II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Kijowie (Ukraina), II nagrody na Ogólnopolskim Konkursie im. K. Kurpińskiego we Włoszakowicach, III nagrody i nagrody specjalnej na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Kownie (Litwa), Nagrody Wydziału Kultury na Akademickim Konkursie Interpretacji Pieśni F. Chopina i R. Schumanna we Wrocławiu, finalista I Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Andrzeja Hiolskiego w Kudowie Zdrój. Uczestniczył w kursach wokalnych w Dusznikach Zdrój, Kursie Interpretacji Muzyki Kantatowej i Oratoryjnej w ramach Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, w Kursie Mistrzowskim u prof. Teresy Żylis-Gara, Eytana Pessena, Andrzeja Dobbera, prof. Anity Garanca, prof. Valeryego Buymistra, prof. Sabiny Martinaityte i prof. Zdzisława Krzywickiego. Uczestnik Programu Kształcenia Młodych Talentów – Akademia Operowa w ramach European Network of Opera Academies w Teatrze Wielkim w Warszawie.

Występował w salach filharmonii w Kieler Schloss, Teatro Comunale di Imola lo Stignani, Salle Pleyel, Wrocławiu, Katowicach, Łodzi, Krakowie, Jeleniej Górze, Rzeszowie, Częstochowie i Kaliszu, w ramach Festiwalu BBC Proms (Royal Albert Hall) w Londynie, Schleswig-Holstein Musik Festiwal w Kiel, Ohrid Summer Festival, Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, Teatrze Wielkim w Warszawie, Poznaniu, Wielkanocnym Festiwalu L. van Beethovena w Warszawie, Festiwalu Opera Rara w Krakowie, Muzyka w Starym Krakowie, Muzyka w starym Lwowie, Leo Festiwal we Wrocławiu oraz Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie Zdrój.

Współpracował z Paulem McCreesh’em, Giancarlo Guerrero, Łukaszem Borowiczem, Amosem Talmonem, Rubenem Silvą, Tadeuszem Wojciechowskim, Benjaminem Bayl’em, Stanisławem Gałońskim, Jerzym Salwarowskim, Agnieszką Franków-Żelazny, J.T. Adamusem, Włodzimierzem Szymańskim, Przemysławem Stanisławskim, Roberto Skolmowskim, Ernstem Kovacicem.

Od samego początku powstania współtworzył zespół Collegium Zieleński, z którym to nagrał Offertoria i Communiones (Opera Omnia) Mikołaja Zieleńskiego (nagrodzone Złotym Orfeuszem Academie du Disque Lyrique we Francji i Fryderykiem w kategorii Muzyka Dawna). Współpracuje także z zespołem muzyki dawnej Capella Cracoviensis, Capella Viridimontana, Wrocław Baroque Ensemble (Fryderyk 2018), Teatrem Lalek we Wrocławiu oraz Chórem Narodowego Forum Muzyki, z którym odbył wiele koncertów w kraju i za granicą, a także brał udział w nagraniu H. Berlioz – Grande Messe des Morts, F.Mendelssohn-Bartholdy – Eliasz (nagroda Diapason d’Or de l’Année), B. Britten –War Requiem (Nagroda BBC Music Magazine w kategorii muzyka chóralna roku), oraz w roku 2017 nagroda Fryderyk w kategorii Muzyka Klasyczna za płytę z programem a capella. Od roku 2018 jest członkiem i kierownikiem artystycznym Wrocławskiego Oktetu Męskiego, z którym to prezentuje muzykę chóralną-ensemblową a capella w wydaniu męskim.

Ma na swoim koncie wiele koncertów w kraju i zagranicą zarówno z repertuarem oratoryjnym, operowym, pieśniarskim jak i również muzyki cerkiewnej. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydenta Miasta Wrocławia.

Aleksandra Lewandowska – sopran

Poznanianka. Urodzona w muzycznej rodzinie, swoją artystyczną drogę rozpoczęła od nauki w klasie skrzypiec i fortepianu. Dopiero później zwróciła się w stronę śpiewu.  W 2007 roku ukończyła z wyróżnieniem poznańską Akademię Muzyczną w klasie Wojciecha Drabowicza. Studia wokalne kontynuowała podyplomowo w Hochschule für Musik Franz Liszt w Weimarze (Niemcy), w klasach Venceslavy Hruby-Freiberger oraz Siegfrieda Gohritza.

W 2008 została jedną z dwóch laureatek stypendium przyznawanego wśród śpiewaków z całego świata przez Fondazione Giorgio Cini (Wenecja), w ramach którego odbyła kurs muzyki dawnej prowadzony przez śpiewaczkę specjalizującą się w repertuarze barokowym – Barbarę Schlick.

Od 2015 roku nad jej rozwojem wokalnym czuwa prof. Neil Baker (Londyn).

Jeszcze w czasie studiów dokonywała prawykonań muzyki współczesnej polskich twórców (m.in. Księga pieśni Janusza Stalmierskiego pod dyrekcją Jacka Kraszewskiego, cykl 7 pieśni na sopran, harfę, klarnet i wiolonczelę – Niebieska Klepsydra tego samego kompozytora, Pieśń przed zaśnięciem Augustyna Blocha w ramach Poznańskiej Wiosny Muzycznej, Operetkę Macieja Małeckiego w ramach Roku Gombrowiczowskiego z Orkiestrą Polskiego Radia.

Jest śpiewaczką prestiżowego zespołu Collegium Vocale Gent, z którym dokonała nagrań takich dzieł, jak Motety, Msza h-moll J.S.Bacha, czy Responsoria C. Gesualdo.

Rozmiłowana w muzyce dawnej, ale także z entuzjazmem wykonująca repertuar współczesny (współpraca ze znakomitymy szwajcarskimi zespołami : Quatuor Sine Nomine oraz Quatuor Terpsycordes), śpiewa pod dyrekcją m.in. Philippa Herreweghe, Josa van Veldhoven (Nederlandse Bachvereniging), Stephana MacLeod (Gli Angeli Genève), Johna Duxbury (Cantatio), Ivana Fischera, Andrew Parrota, Giovanniego Antoniniego, Skipa Sempé, Daniela Reussa, Alexi Kossenko, Michaela Willensa, Petera Neumanna, Christopha Speringa, Jarosława Thiela, Marcina Nałęcz-Niesiołowskiego, Agnieszki Duczmal, Jana Tomasza Adamusa; pojawia się na takich festiwalach jak Musikfest Bremen, Bachwoche Stuttgart, Thüringer Bachwochen, Festival Oude Muziek Utrecht, Festival de Saintes, Kulturwald Festspiele Bayerischer Wald, Early Music Vancouver, Vratislavia Cantans, Festiwal Bachowski w Świdnicy.

Od roku 2013 mieszka w Genewie. Jest mamą dwóch córek.

Od września 2019 prowadzi również klasę śpiewu w Intermational School of Geneva.

Anna Radziejewska – mezzosopran

Absolwentka w  klasie śpiewu prof. Jerzego Artysza. Laureatka krajowych i międzynarodowych konkursów wokalnych. Występowała  m. in. w  Teatro alla Scala, Bayerische Staatsoper, Opera National de Paris, Grand Theatre de Geneve, Theater an der Wien, Opera i Filharmonia w Kolonii, WDR Concert Hall Kolonia, Grand Theatre Aix-en provence, Vlaamse Opera, Opera National du Rhin, Nationaltheater Mannheim,Tokio Bunka Kaikan, Shanghai Symphony Concert Hall, Wuhan Quintai Concert Hall, Beijing Concert Hall, TWON w Warszawie, Het Concertgebouww Amsterdamie, Konzerthaus w Wiedniu, Citè de la musique w Paryżu, na festiwalach – TIMF w Korei, Holland Festival, Maerz Festival Berlin, Wiener Festwochen, Salzburg Festspiele, Biennale Musica Wenecja, Schwetzingen Festival, Warszawska Jesień, współpracując z takimi dyrygentami jak: Harry Bicket, Attilio Cremonesi, Andreas Spering, Paolo Carignani, Emilio Pomarico, Michel Tabachnik, Jean Christoph Spinosi, Friedemann Layer, Maximiano Valdés, Sebastien Rouland,  Johannes Debus, Tito Ceccherini, Beat Furrer, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, Jacek Kasprzyk, Marco Angius. Kreowała role ( m.in. Monteverdi – Penelope, Messaggera, Haendel – Agrippina, Ruggiero, Rinaldo, Giulio Cesare; Mozart – Dorabella, Giuditta, Cecilio; Rossini – Rosina, Isabella, Angelina, Tancredi, Arsace; Sciarrino – Donna, la Malaspina, Lady Macbeth, Izumi) w inscenizacjach takich twórców jak: Trisha Brown, Robert Carsen, Rebbeca Horn, Achim Freyer, Vincent Boussard, Ludger Engels, Andrea Schwalbach , Mariusz Treliński, Katharina Thoma, Ryszard Peryt, Maciej Prus, Jitka Stokalska, Marek Weiss, Reinhild Hoffmann, Miron Hackenbeck, Joachim Schloemer. Współpracowała z: Collegium Musicum Koeln, Concerto Vocale, Il Tempo, MACV, La Fenice, R.B.E.,Klangforum Wien, Algoritmo, Icarus, London Sinfonietta, Sinfonia Varsovia, AperOhr, S. M. Contemporary Ensemble, Aukso,  Kaleidoskop. Czołowa wykonawczyni utworów Salvatore Sciarrino (Luci mie traditrici, Macbeth, Da gelo a gelo, Superflumina, La Nuova Euridice, L’altro giardio, Cantiere del poema, Immagina il deserto.

Odznaczona brązowym medalem Gloria Artis oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Jej nagranie  pieśni K. Szymanowskiego – DUX 2008 wyróżnione  – Selecionèe par ARTE i  Orfèe D’Or 2009.  Solowe nagrania pieśni  (Paderewski 2007, Szymanowski 2008, Lutosławski 2013, Paderewski 2016) nominowane do nagrody Fryderyk, a nagranie Maddalena ai piedi di Cristo A. Caldary (Amor terreno)  nagroda Fryderyk 2018 oraz Feniks 2018.

Prowadzi również działalność pedagogiczną. ( obecnie prof. UMFC dr hab.)

Jacek Szponarski – tenor

Absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Ewy Iżykowskiej-Lipińskiej.

Występuje jako solista m.in. w Operze Bałtyckiej, Polskiej Operze Królewskiej, Warszawskiej Operze Kameralnej, Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie, Teatrze Muzycznym w Lublinie, Teatrze Muzycznym Roma, Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Opolskiej, Filharmonii Pomorskiej, Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego.

Na swoim artystycznym koncie posiada już wiele wykonań (w tym prawykonań) i nagrań polskich dzieł zapomnianych, choćby Missa brevis Florian Schoen i  Offertorium  Anonim (dyr. Przemysław Stanisławski, 2017), Mszy i Offertorium Józefa Elsnera (dyr. Michał Sławecki 2017) czy kantaty Na wdzięcznej Polaków ziemi tegoż kompozytora (dyr. Przemysław Neumann Filharmonia Opolska 2018).

Mimo krótkiego stażu jako artysta śpiewak zadebiutował w wielu partiach operowych. Hrabia Belfiore w operze W.A.Mozarta Rzekoma Ogrodniczka (dyr. Sylwia Janiak-Kobylińska, reż. Cezary Morawski 2016), Bastien w operze W.A.Mozarta Bastien i Bastienne (dyr. Piotr Staniszewski, reż. Dariusz Paradowski XVI Międzynarodowy Festiwal Kultury i Sztuki w Helu), Parpigniol w operze G.Pucciniego Cyganeria (dyr. Warcisław Kunc, reż Karen Stone Opera Bałtycka 2017),  Włodzimierz Leński w operze P.Czajkowskiego Eugeniusz Oniegin (dyr. Rafał Janiak, reż. Ryszard Cieśla Teatr Wielki Opera Narodowa 2018), Belmonte w operze W.A.Mozarta Uprowadzenie z Seraju (dyr. Marcin Sompoliński, reż. Jurij Aleksandrow Warszawska Opera Kameralna 2018), Gran Sacerdote w operze W.A.Mozarta Idomeneo król Krety (dyr. Marcin Sompoliński, reż. Michał Znaniecki Warszawska Opera Kameralna 2018), Stefan w operze S.Moniuszki Straszny dwór (semistage w reż. Ryszarda Cieśli podczas Festiwalu Jangcy River w Wuhan w Chinach), Don Ottavio w operze Don Giovanni W.A.Mozarta (dyr. Marta Kluczyńska, reż. Jitka Stokalska) oraz Ferrando w Cosi fan tutte tegoż kompozytora (dyr. Dawid Runtz, reż. Jitka Stokalska Polska Opera Królewska 2019).

Współuczestniczył również w prawykonaniu europejskim opery-monodramu amerykańskiego kompozytora Michalea Schelle The End of Al Capone (rola tytułowa) oraz  kantaty scenicznej Stabat Mater Ignacego Zalewskiego w roli Piłata w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego podczas Festiwalu Nowe Epifanie 2018. Projekt zakończony wydaniem płyty.

Patryk Rymanowski – bas

Absolwent Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu, którą ukończył z wyróżnieniem, w klasie śpiewu solowego prof. dra hab. Wojciecha Maciejowskiego.

Artysta zadebiutował w 2007 roku w Teatrze Wielkim w Poznaniu, z którym współpracował do roku 2011. W tym samym roku związał się etatowo z Teatrem Wielkim w Łodzi. Współpracuje z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie oraz Operą Krakowską. W Warszawskiej Operze Kameralnej brał udział w realizacji światowej prapremiery opery Leszka Możdżera Immanuel Kant, gdzie wykonywał rolę tytułową.

W jego bogatym repertuarze znajdziemy ponad 40 partii operowych, m.in. w Aidzie, Trubadurze, Ernanim i Rigoletcie Verdiego, Lukrecji Borgii, Marii Stuardzie i Annie Bolenie Donizettiego, Don Giovannim Mozarta, Cyganerii i Turandot Pucciniego, Cyruliku sewilskim Rossiniego, Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Hamlecie Thomasa oraz partie moniuszkowskie – w Strasznym dworze, Halce i Verbum nobile. Ta ostatnia opera (z udziałem artysty) inaugurowała sezon Polskiej Orkiestry Radiowej i była transmitowana na żywo ze Studia im. W. Lutosławskiego w II Programie Polskiego Radia 1 września 2014 roku. W 2011 roku wystąpił, u boku Edity Gruberowej, w koncertowym wykonaniu Roberta Devereux Donizettiego na scenie Opery Narodowej w Warszawie. Z wielkim powodzeniem wykonuje także dzieła z repertuaru oratoryjno-kantatowego, wśród których znajdują utwory od baroku po muzykę współczesną.

Droga artystyczna Patryka Rymanowskiego to także festiwale i konkursy. Jest m.in. laureatem Grand Prix, I nagrody oraz Nagrody Specjalnej na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Imricha Godina Juventus Canti w słowackich Vrablach (2006), III nagrody oraz dwóch nagród specjalnych na Międzynarodowym Konkursie im. Ady Sari w Nowym Sączu (2007) oraz laureatem II nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Miklasa Schneidera w Trnawie (2008).

Koncertował z większością polskich orkiestr filharmonicznych. Pośród artystów, z którymi współpracował, warto wymienić dyrygentów: Antoniego Wita, Tadeusza Kozłowskiego, Warcisława Kunca, Bassema Akiki, Willa Crutchfielda, Łukasza Borowicza i reżyserów: Waldemara Zawodzińskiego, Marią Sartovą, Laco Adamika, Krystynę Jandę, Krzysztofa Kolbergera, Adolfa Weltschka, Jarosława Kiliana.

Chór Kameralny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu pod dyrekcją prof. Krzysztofa Szydzisza i dr Joanny Piech-Sławeckiej śpiewa już 27 lat zarażając wokalną pasją studentów UAM, absolwentów oraz wszystkich, którzy cenią sztukę chóralną, chcą rozwijać swoje umiejętności i są wrażliwi na piękno.

Chór wykonuje utwory wszystkich epok; a cappella i wokalno-instrumentalne, nieustannie  popularyzuje muzykę polską. Dwukrotnie zdobył Grand Prix na prestiżowym Ogólnopolskim Turnieju Chórów Legnica Cantat, jest też laureatem przeglądów, m.in. w Międzyzdrojach, Suwałkach, w Llangollen (Wielka Brytania), na Malcie, w Wiedniu, w Busan (Korea Południowa) i w Oslo.

Charakterystyczne brzmienie chór wypracował dzięki systematycznie i metodycznie prowadzonemu szkoleniu z emisji głosu pod okiem prof. Krzysztofa Szydzisza – chórmistrza, muzykologa, logopedy, menedżera kultury, jurora polskich i zagranicznych konkursów chóralnych. Stworzony przez tego dyrygenta zespół cechuje niezwykle spójne brzmienie, zaś w pracy nad starannie dobieranym repertuarem dominują profesjonalizm oraz stała troska o wysoki poziom artystyczny koncertów i szacunek dla słuchaczy. Dr Joanna Piech-Sławecka, chórmistrz, oboistka, logopeda, trener emisji głosu, a przede wszystkim – aktywna chórzystka od ponad dekady współprowadzi próby i koncerty zespołu, jest Prezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Chóru Kameralnego UAM, adiunktem na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym UAM w Kaliszu, gdzie prowadzi klasę dyrygowania i chór.

Chór Kameralny UAM jest obecny w życiu Uczelni, w środowisku i kulturze której żadna ważna uroczystość nie odbywa się bez chóralnej oprawy muzycznej. Kameraliści śpiewali m.in. na wydarzeniach dla św. Jana Pawła II, Julii Hartwig czy Ala Gore’a.

Zespół co dwa lata organizuje dla UAM Międzynarodowy Festiwal „Universitas Cantat” dla  chórów i orkiestr uczelnianych, w ramach którego od 1998 r. w wielkopolskich salach koncertowych wybrzmiało ponad sto chórów z całego świata, prawykonano dzieła wokalno-instrumentalne Krzesimira Dębskiego, Pawła Łukaszewskiego, Romualda Twardowskiego, Miłosza Bembinowa, Jacka Sykulskiego, Marka Jasińskiego, Zbigniewa Kozuba.

Zespół systematycznie występuje w ramach Koncertów Noworocznego i Majowego JM Rektora UAM, prezentując w Auli Uniwersyteckiej muzykę latynoamerykańską, żydowską, cygańską, tango argentyńskie czy piosenki do słów Juliana Tuwima. Do grona artystów, z którymi chór połączył swoje siły na scenie, a nierzadko także podczas sesji nagraniowych, należą m.in.: wybitni śpiewacy: Andrea Bocelli, Jarosław Bręk, Iwona Hossa, Artur Ruciński, Elżbieta Towarnicka, Małgorzata Walewska, Agata Zubel; wokaliści: Ewa Bem, Sebastian Karpiel-Bułecka, Stanisław Soyka, Magda Umer; aktorzy: Janusz Andrzejewski, Zbigniew Grochal, Andrzej Lajborek, Andrzej Poniedzielski, Jürgen Müller wraz z teatrem La Fura Dels Baus; instrumentaliści: Jan Adamczewski, Bogdan Hołownia, Jarosław Kostka, Waldemar Malicki, Mario Stefano Pietrodarchi; kompozytorzy: Martín Palmeri, Paco Peňa i wspomniani wcześniej polscy twórcy; orkiestry i zespoły: Filharmonia Poznańska, Filharmonia Toruńska, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus, Sinfonia Varsovia, The Hilliard Ensemble; dyrygenci: Łukasz Borowicz, Agnieszka Duczmal, Marek Pijarowski, Jerzy Salwarowski, Marcin Sompoliński, Stefan Stuligrosz, a ponadto wielu zagranicznych dyrygentów, przyjaciół zespołu, jak Susan Moninger (USA) czy Fernando Gil Estrada (Ekwador).

Chór koncertował w Czechach, Francji, Grecji, Bułgarii, Hiszpanii, Irlandii, na Litwie, na Malcie, w Niemczech, w Serbii, na Słowacji, w Szwecji, Watykanie, Wielkiej Brytanii i we Włoszech, ale również w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Argentynie, Peru, Boliwii, Ekwadorze, Kolumbii, Gruzji, Australii oraz Korei Południowej, Chile, ostatnio w Turcji. Wśród płyt, których w dorobku zespołu jest kilka, są wydawnictwa m.in.: Tobie i sobie śpiewam (2003), Piosenka jest dobra na wszystko. Piosenki Starszych Panów (2005), Florilegium (2007), The Spirit of Tango. Misa a Buenos Aires (2014), Tworzeni dźwiękiem (2017).

Kammerchor der Humboldt-Universität zu Berlin

Chór Kameralny Uniwersytetu Humboldta w Berlinie został założony w 1982 roku i bardzo szybko stał się miejscem, w którym studentki i studenci pochodzący z różnych części świata odnaleźli swoją muzyczną ojczyznę, jedocześnie wnosząc swoje wyjątkowe doświadczenie, a także wzbogacając repertuar zespołu. Dzięki temu Chór nawiązał współpracę z wieloma innymi zespołami, w gronie których znalazł się Chór Kameralny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, co zaowocowało udziałem w Międzynarodowym Festiwalu Universitas Cantat w 2011 roku w Poznaniu.

Chór Kameralny Uniwersytetu Humboldta w Berlinie zawsze chętnie współpracuje z innymi grupami uniwersyteckimi wykonując dzieła wokalno-instrumentalne m.in. Pasje Jana Sebastiana Bacha, Msze Marca-Antoine Charpentiera i Antonio Vivaldiego, a także utwory współczesne, które często były pisane specjalnie na zamówienie zespołu. Chór wziął także udział w nagraniach dwóch produkcji Klangfarben oraz Magnum misterium. Inne nagrania, w tym m.in. Sept Chansons Francisa Poulenca, będą wkrótce dostępne online.

Chór występował w Izraelu, Włoszech, Polsce, Portugali, Czechach, USA oraz Słowacji.

W ciągu wielu lat swojej działalności chór brał udział w wielu krajowych jak i międzynarodowych konkursach zdobywając pierwsze nagrody oraz złote medale.

Kierownikiem chóru, dyrygentem, reżyserem dźwięku jak również producentem jest Rainer Ahrens.

www.kammerchor-hu-berlin.de

Chór Chłopięcy Diecezjalnego Instytutu Muzyki Kościelnej Pueri Cantores Opolienses

Chór chłopięcy Pueri Cantores Opolienses został założony z inicjatywy ks. prof. Grzegorza Poźniaka z początkiem 2018 r. w Diecezjalnym Instytucie Muzyki Kościelnej w Opolu. Od tego momentu działa pod kierunkiem Anny Sikory, stanowiąc dopełnienie Szkoły Chóralnej DIMK, obok chórów: mieszanego i żeńskiego. U podstaw jego działalności znajduje się troska o wielowiekowe dziedzictwo polskiej i światowej chóralistyki oraz chęć rozprzestrzeniania tradycji chórów chłopięcych również na opolskiej ziemi. W ciągu swej zaledwie dwuletniej działalności zespół miał okazję koncertować w wielu kościołach Opolszczyzny, na deskach Filharmonii Opolskiej im. Józefa Elsnera, a także podczas XXIV Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego w Vrbnie pod Pradziadem. Na jego koncie znajduje się także płyta CD, która ukazała się jako czwarty wolumin serii Magister et Discipuli DIMK. Niniejsze wydawnictwo archiwizuje cały przebieg koncertu inaugurującego działalność chóru, który odbył się 18 marca 2018 r. w kościele pw. św. Karola Boromeusza w Opolu-Chabrach z towarzyszeniem zespołu instrumentalnego. Pueri Cantores Opolienses całorocznie zaprasza nowych kandydatów do udziału w zajęciach chóralnych, które odbywają się w dwóch grupach wiekowych: przygotowawczej i koncertującej. Nieodłącznym elementem działalności zespołu są również regularnie odbywające się warsztaty wyjazdowe.

Źródło: Archiwum Diecezjalnego Instytutu Muzyki Kościelnej w Opolu

Współpraca redakcyjna: