Filharmonia Opolska
73. Sezon Artystyczny
2024/2025
BIP Wersja dla słabowidzących
Repertuar
czerwiec 2033
poniedziałek
wtorek
środa
czwartek
piątek
sobota
niedziela
po
wt
śr
cz
pt
so
ni
30
31
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
1
2
3
15 marca 2019, piątek | 19:00
Koncert symfoniczny A. Markowicz / M. Micker / J. Chrenowicz

Bilety normalne 25 zł  12,50 zł
Bilety ulgowe 15 zł  7,50 zł
W ramach akcji „Weekend za pół ceny”

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej
Aldona Markowicz – wiolonczela
Michał Micker – altówka
Jakub Chrenowicz – dyrygent

W programie:
Joseph Haydn – Symfonia nr 88 G-dur
Richard Strauss Don Quixote op. 35

Koncert realizowany w ramach programu  filharmonia / ostrożnie, wciąga!!!
Program współorganizuje Instytut Muzyki i Tańca.
Realizacja programu na terenie Województwa Opolskiego została objęta honorowym patronatem Opolskiego Kuratora Oświaty 

 

„Każda epoka ma swoją koncepcję Don Kichota, tak jak każda stworzyła na jego temat swoje komedie, dramaty, opery czy utwory muzyczne.” Tak przynajmniej twierdził Stefan Kisielewski w jednym ze swoich esejów o poematach symfonicznych Ryszarda Straussa.

Próżno jednak szukać śladów fascynacji błędnym rycerzem w twórczości Josepha Haydna. Jego Symfonia nr 88 G-dur pochodzi z 1787 roku i zbudowana jest w sposób typowy dla epoki: pierwszą część (Allegro) poprzedza majestatyczny wstęp, Adagio; w części drugiej (Largo) Haydn pokusił się na niespodziewane efekty brzmieniowe z użyciem trąbek i kotłów; Menuet charakteryzuje się odważną jak na tamte czasy kwintowo-kwartową harmonią w swojej środkowej części, a Finale: Allegro con spirito to radosne, motoryczne rondo.

Uważny słuchacz dostrzeże jednak szczegół wspólny dla obu kompozycji tego wieczoru: jest nim wyraźnie zarysowana rola wiolonczeli. U Haydna wiolonczela solo (dobarwiona ozdobnikami obojowymi) przewija się w drugiej części Symfonii; Strauss uczynił z tego instrumentu smyczkowego o głębokim brzmieniu głównego bohatera swojego poematu symfonicznego, uosobienie Don Kichota.

To zresztą nie jedyny arcyciekawy pomysł instrumentacyjny Straussa w tym dziele – klarnet basowy, tuba tenorowa i altówka solo wyrażają postać pociesznego Sancho Pansy; kompozytor znalazł też sposób na muzyczne zilustrowanie skrzypiących wiatraków, stada baranów, a nawet… wiatru. Do realizacji ostatniego celu samodzielnie skonstruował instrument o wdzięcznej nazwie Windmaschine.

Na straussowską opowieść o najsłynniejszej postaci stworzonej przez Cervantesa składa się introdukcja, temat, dziesięć wariacji i finał. Całe mnóstwo paradoksalnych połączeń: „bohaterstwa z komizmem, liryzmu z groteską, głębokiej powagi wewnętrznej z głupstwem i obłędem”. Richard Strauss zmarł w 1949 roku. Zachowało się jedno nagranie obrazujące jego dyrygowanie własną muzyką – przyglądając się statecznemu panu o raczej poważnym i nieprzeniknionym wyrazie twarzy lub czytając o jego kontrowersyjnej postawie względem nazistów, trudno być może ujrzeć w nim żartobliwego mężczyznę obdarzonego sporą dozą autoironii. A chyba taki właśnie był i o takim niewyidealizowanym obrazie człowieka napisał fantastyczny (dosłownie i w przenośni) poemat symfoniczny Don Quixote.

(MK)

 

fot. Justyna Andrzejewska

Jakub Chrenowicz w latach 2010-2012 pełnił funkcję asystenta dyrektora Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Stanowisko to objął zaraz po ukończeniu z wyróżnieniem Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej Jerzego Salwarowskiego. W ramach programu LLP-Erasmus kształcił się także w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie n/Menem oraz był stypendystą Accademia Musicale Chigiana, gdzie studiował pod kierunkiem Gianluigiego Gelmettiego. W 2016 roku na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie otrzymał tytuł doktora, promotorem doktoratu był prof. Antoni Wit.

Jakub Chrenowicz jest adiunktem w Katedrze Dyrygentury Symfoniczno – Operowej oraz kierownikiem Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.

W roku 2016 otrzymał Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii Najlepszy Dyrygent.

Artysta koncertował z takimi zespołami, jak Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Polska Orkiestra Radiowa,  Orkiestra Gran Teatre del Liceu, Kammerorchester Berlin, Sinfonietta Cracovia, orkiestry Filharmonii Poznańskiej, Łódzkiej, Pomorskiej, Krakowskiej, Polskiej Filharmonii Bałtyckiej i innymi   W sezonie artystycznym 2012/2013 pełnił funkcję pierwszego dyrygenta Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku.

W sezonie artystycznym 2011/2012 Jakub Chrenowicz zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, gdzie powierzono mu kierownictwo muzyczne premiery Polskiego Baletu Narodowego Opowieści biblijne. W kolejnych sezonach prowadził szereg przedstawień operowych (Straszny Dwór Stanisława Moniuszki) i baletowych (m.in. Święto Wiosny Igora Strawińskiego).

W październiku 2013 zadebiutował z orkiestrą i chórem Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, podczas przedstawień Polskiego Baletu Narodowego w tym słynnym teatrze.

W maju 2015 roku objął kierownictwo muzyczne spektaklu Casanova w Warszawie w choreografii Krzysztofa Pastora; był również autorem koncepcji muzycznej tego przedstawienia.

Prowadził również przedstawienia baletowe w Teatrze Wielkim w Łodzi (m.in. Święto wiosny, Krzesany) oraz w Operze Wrocławskiej (Coppelia Leo Delibes’a).

Występował ze znakomitymi solistami, m.in. z  Alexandrem Gavrylyukiem, Daniilem Trifonovem, Julianną Awdiejewą, Soyoung Yoon, Dang Thai Sonem, Piotrem Palecznym, Peterem Jablonskim, Kają Danczowską, Jadwigą Rappé, Olgą Pasiecznik, Krzysztofem Jakowiczem, Konstantym Andrzejem Kulką,, Tomaszem Strahlem, Bartłomiejem Niziołem, Jakubem Jakowiczem, Łukaszem Długoszem, Leszkiem Możdżerem, Davidem Krakauerem.

Od sezonu artystycznego 2017/2018 Jakub Chrenowicz  pełni funkcję Pierwszego Dyrygenta  Filharmonii im. Stanisława Moniuszki w Koszalinie.

 

Aldona Markowicz – wiolonczelistka urodzona we Wrocławiu, tutaj też ukończyła Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego w klasie Zdzisława Butora, doktor sztuki muzycznej w dziedzinie artystycznej: instrumentalistyka.

Po ukończeniu studiów  rozpoczęła współpracę z Wrocławską Orkiestrą Kameralną Leopoldinum pod dyrekcją Karola Teutscha.

W 1996 r. została współzałożycielem Wrocławskiej Orkiestry Kameralnej Wratislavia, której szefem do chwili obecnej jest Jan Stanienda. W latach 2002-2006 piastowała stanowisko koncertmistrza wiolonczel w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego, a obecnie jest koncertmistrzem w Filharmonii Opolskiej im. Józefa Elsnera. Współpracowała z wieloma orkiestrami, a także znakomitymi dyrygentami. Uczestniczyła w nagraniach płytowych, koncertowała w całej Polsce oraz w wielu krajach świata. Nieprzerwanie występuje jako solista i kameralista. Zajmuje się także dydaktyką. W 1992 r. objęła klasę wiolonczeli w PSM II st. we Wrocławiu, a od 1999 r. prowadzi również zajęcia w Akademii Muzycznej we Wrocławiu

 

 

Michał Micker – altówka

Wychowanek opolskiej Szkoły Muzycznej w klasie skrzypiec prof Karola  Reimana. Następnie uczył się w  Liceum Muzycznym w klasie skrzypiec prof Bartosza Bryły.

Studia altówkowe ukończył z wyróżnieniem w klasie prof. Z. Czarnoty we wrocławskiej Akademii Muzycznej oraz w klasie prof. H. Rohde w Universität der Künste Berlin. W 2004 roku uzyskał tytuł doktora sztuki i objął klasę altówki w Katedrze Instrumentów Smyczkowych Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2011 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. Aktualnie profesor klasy altówki w swojej macierzystej uczelni. Jest solistą NFM Leopoldinum – Orkiestry Kameralnej. Swoje wykształcenie uzupełniał również jako członek NFM Tria Smyczkowego Leopoldinum w klasie prof. G. Pichlera w Escuela Superior de Musica Reina Sofia w Madrycie. Jako muzyk orkiestrowy współpracuje z Deutsche Oper Berlin, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Camerata Salzburg, Orkiestra Wratislavia, Ars Cantus. Jako kameralista i solista występuje w kraju i za granicą. Nagrywa dla wielu znaczących wytwórni fonograficznych. Grał na wielu znaczących festiwalach: Wratislavia Cantans, Wieczory w Arsenale, Leo Festiwalu, Festspiel Salzburg, Moritzburger Festival Chamber, Musica Polonica Nova, Music World Days, Musica Electronica Nova, Warszawska Jesień. Często zapraszany jest jako juror konkursów muzycznych, jak i wykładowca na kursach mistrzowskich w kraju i zagranicą.

Projekt i realizacja: netkoncept.com