Filharmonia Opolska
73. Sezon Artystyczny
2024/2025
BIP Wersja dla słabowidzących
Repertuar
lipiec 2024
poniedziałek
wtorek
środa
czwartek
piątek
sobota
niedziela
po
wt
śr
cz
pt
so
ni
1
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
3
4
28 października 2022, piątek | 19:00
Orkiestrowe kontrasty

Strefa I – 45 zł, 35 zł
Strefa II – 35 zł, 28 zł
Strefa III – 25 zł, 20 zł

Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Kacper Smoliński – harmonijka
Bartek Miler – perkusja (marimba, wibrafon)
Hanna Hurkot – dyrygent

W programie:
Andrzej PanufnikKołysanka (8′)
Kacper Smoliński – Koncert podwójny na harmonijkę, perkusję i orkiestrę smyczkową (28′)
Ludwig van Beethoven – I Symfonia C-dur op. 21 (25′)

 

Młoda dyrygentka Hanna Hurkot, będąca w tym sezonie artystycznym beneficjentką programu Dyrygent-rezydent, w pierwszej części wieczoru zestawiła dwa dość odległe od siebie czasowo utwory, które łączy oniryczny charakter oraz orkiestra smyczkowa jako podstawa brzmienia. Andrzej Panufnik tak opisywał genezę powstania Kołysanki: Fale rzeki i nocne niebo nad zamglonym miastem [Londynem] nasunęły mi pomysł utworu rozgrywającego się w trzech planach: pulsujący rytm harf, który oddawałby spokojny, ciągły nurt rzeki, grupa solowych instrumentów smyczkowych, niektóre grające w ćwierćtonach, dla oddania widoku płynących chmur, a nad tym wszystkim niczym księżyc, który świeci także i nad Polską, polska pieśń ludowa (…).” Ciekawostką jest, że owe ćwierćtony są nie tylko pierwszymi w twórczości Panufnika, ale jednymi z pierwszych w polskiej muzyce w ogóle.

U Panufnika smyczki dopełnione są harfami, u Smolińskiego – stanowią tło dla egzotycznego duetu solistów: harmonijki i perkusji (marimby i wibrafonu). Wirtuoz harmonijki i kompozytor napisał tradycyjny w formie, trzyczęściowy Koncert, czasem kojarzący się z muzyką filmową w minimalistycznym stylu Philipa Glassa, a chwilami przywodzący na myśl senne wyobrażenie dzikiego zachodu.

Po przerwie – w kontraście do muzyki pierwszej połowy XX i XXI wieku – czysta klasyka. I Symfonia Beethovena powstała w ostatnim roku osiemnastego stulecia. Trzydziestoletni wówczas Ludwig niedługo przedtem zaobserwował pierwsze oznaki utraty słuchu. W Pierwszej nie słychać jednak buntu; to symfonia zwarta, pogodna i lekka. Szczyptę wymiaru poetyckiego (będącego być może zapowiedzią zbliżającego się nieuchronnie romantyzmu) dodają kompozycji wolne wstępy w pierwszej i ostatniej części.

 

fot. Jakub Czerski

Hanna Hurkot – dyrygent

Urodzona w 1997 roku we Wrocławiu. W wieku 7 lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Karola Szymanowskiego, którą kontynuowała przez 12 lat. W tym czasie brała udział w licznych konkursach, przeglądach i festiwalach pianistycznych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym.

Jej pasją od zawsze była muzyka kameralna. Przez 10 lat grała w duecie fortepianowym, a później również w kwartecie fortepianowym na osiem rąk, wykonując głównie transkrypcje dzieł orkiestrowych, co zapoczątkowało pasję do wielkiego brzmienia i muzyki symfonicznej.

W 2021 roku ukończyła studia magisterskie w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej dr hab. Przemysława Neumanna w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Podczas studiów współpracowała z takimi zespołami jak Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej, West Side Sinfonietta, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Dolnośląskiej, Orkiestra Collegium F, czy Orkiestra Symfoniczna i Chór Akademii Muzycznej w Poznaniu. Ponadto udoskonalała swój warsztat na kursach dyrygenckich pod okiem Mieczysława Gawrońskiego, Marcina Sompolińskiego i Wojciecha Rodka. Krótko po ukończeniu edukacji miała okazję poprowadzić między innymi Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii im. M. Karłowicza w Szczecinie.

W sezonie artystycznym 2022/23 współpracuje z Filharmonią Opolską im. Józefa Elsnera w ramach programu Dyrygent–rezydent realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
nad wodą.

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym
meteorologiem, trenerem lub informatykiem.

Za największy sukces artystyczny uważam
dyrygowanie za granicą – orkiestrą Akademii Sibeliusa w Helsinkach.

Człowiek, którego podziwiam
Andrzej Panufnik.

Lubię czytać
biografie.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Wariacje na temat Paganiniego na dwa fortepiany Witolda Lutosławskiego.

 

fot. Agnieszka Grobelna

Kacper Smoliński – harmonijka

Muzyk, który swoją twórczość wyraża poprzez rzadko spotykaną w świecie jazzu harmonijkę ustną. Z pasją i konsekwencją kreuje własne, intrygujące brzmienie, przekraczając granice oczekiwań wobec tego instrumentu. Jego osobowość sceniczna współgra zarówno ze światem muzyki improwizowanej, jak i klasycznej, śmiało wkraczając też w zupełnie nieoczywiste obszary muzyki. Urodzony w Sztumie muzyk i kompozytor to laureat licznych nagród, m. in.: nagroda dla najlepszego solisty na Internationale Jazzwoche Burghausen 2019, nagroda specjalna dla największej indywidualności konkursu na Jazz Nad Odrą Festiwal 2018 czy II miejsce na VIII Międzynarodowym Konkursie Improwizacji Jazzowej w Katowicach 2017. Zwycięzca ankiety Jazz Top 2019 i 2020 magazynu Jazz Forum w kategorii instrumentów różnych. Współtwórca docenianego na wielu festiwalach i konkursach zespołu Weezdob Collective (m.in. Grand Prix Jazz nad Odrą 2018, Grand Prix Blue Note Jazz Competition 2016), z którym w 2020 roku wydał album Komeda, Ostatnia Retrospekcja… . Współtworzy grupę Jazz Forum Talents, skupiającą największe, nowe talenty polskiego jazzu. Współpracował z Włodkiem Pawlikiem, zespołem Dagadana oraz Mo ’Blow, jest także członkiem Poznan Jazz Philharmonic Orchestra. Ma na swoim koncie koncerty z takimi artystami, jak Leszek Możdżer, Billy Cobham, Krzysztof Herdzin, Agnieszka Duczmal, Marcin Pospieszalski, Tingvall Trio, Vinx, Jean-Luc Ponty, Stanley Jordan, E.J. Strickland. Koncertuje w Polsce i na świecie (m. in. Stany Zjednoczone, Niemcy, Czechy, Ukraina). Krzysztof Herdzin skomponował dedykowany dla Smolińskiego Concerto for Harmonica and String Orchestra, którego wykonanie wraz z Łomżyńską Orkiestrą Kameralną ukazało się w formie wydawnictwa z początkiem 2021 r. Obecnie pracuje nad swoim pierwszym, autorskim albumem z zespołem złożonym z czołowych polskich muzyków ze świata jazzu i klasyki. Jest absolwentem poznańskiej Akademii Muzycznej oraz Jazz-InsItut Berlin w klasie harmonijki jazzowej. Pobierał naukę od tak cenionych postaci, jak Peter Weniger, Kurt Rosenwinkel, Krzesimir Dębski, Maciej Kociński, Greg Cohen, Geoffroy de Masure, Gerard Presencer czy Hendrik Meurkens. Ukończył także reżyserię dźwięku na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza. W 2018 roku otrzymał stypendium Młoda Polska oraz stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego. Był wykładowcą klasy harmonijki ustnej podczas warsztatów jazzowych Cho-Jazz 2020.

Kacper Smoliński jest ewenementem w dzisiejszym jazzie. To znamienne, że najważniejszymi muzykami jazzu, którzy zdecydowali się na kreacje oraz ekspozycję swojej sztuki poprzez grę na harmonijce wirtuozami okazali się muzycy europejscy, a nie – jakby się wydawać mogło – rasowi jazzmani amerykańscy. Brzmi to paradoksalnie, ale geniuszem tego instrumentu był belgijski jazzman Toots Thielemans, teraz faworytem jest szwajcarski instrumentalista Grégoire Maret. Jestem pewien, że do tego znamienitego, wąskiego grona wirtuozów tego wspaniałego instrumentu dołącza Kacper Smoliński.
Dionizy Piątkowski

W Polsce tak naprawdę nie mieliśmy dotąd kogoś takiego jak Kacper Smoliński. To bardzo utalentowany, wszechstronny muzyk, a jego harmonijka ma dwa rzędy dźwięków, opartych na dwóch skalach całotonowych, co daje ogromne możliwości.
Krzysztof Herdzin

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
moje rodzinne okolice na Pomorzu, tam mogę w spokoju zająć się pracą.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
chemikiem.

Za największy sukces artystyczny uważam
fakt, że będąc w dużej mierze samoukiem udało mi się osiągnąć satysfakcjonujący dla mnie poziom gdy na harmonijce.

Człowiek, którego podziwiam
moich rodziców.

Lubię czytać
instrukcje i poradniki.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
The Way Up Pata Metheny’ego i Koncert fortepianowy G-dur Maurice’a Ravela.

 

fot. Judith Chiapparin

Bartek Miler – perkusja (marimba, wibrafon)

Urodzony w 1992 roku w Paryżu.
Perkusista – solista, kameralista, multiinstrumentalista, aranżer, producent, kompozytor i pedagog.
Prowadzi warsztaty i masterclass’y w wyższych uczelniach muzycznych i szkołach muzycznych drugiego stopnia na terenie Polski.
Bartek Miler został doceniony jako perkusista na konkursach i przesłuchaniach w skali ogólnopolskiej i światowej jako nieprzeciętny solista i kameralista. Jest laureatem wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów muzycznych takich jak Italy Percussion Competition w Montesilvano we Włoszech, Ogólnopolski Konkurs Perkusyjny im. Jerzego Zgodzińskiego w Poznaniu w Polsce, Rising-Stars Grand Prix International Music Competition Berlin, Międzynarodowy Konkurs Muzyczny OPUS w Krakowie, International Muse Competition w Atenach, Paris Music Competition.
Bartek Miler był uczestnikiem zakwalifikowanym do jednego z najbardziej prestiżowych konkursów solowych o randze światowej w Monachium – ARD International Music Competition.
W listopadzie 2016 roku Bartłomiej Miler zdobył nagrodę Annelie na największym konkursie perkusyjnym na świecie TROMP International Percussion Competition Eindhoven przyznaną przez zewnętrzną komisje „młodych” za najlepszą osobowość muzyczną konkursu w 2016 roku.
Jest również laureatem programów stypendialnych takich jak Stypendium Ministra Kultury Młoda Polska, Kultura w Sieci, Kultura na Wynos, stypendiów Prezydenta Miasta Poznania czy ADAMI (we Francji).
Koncertował jako solista w takich salach jak Schola Cantorum w Paryżu, w Sali Kameralnej NOSPR’u, w CK Zamek w Poznaniu na festiwalu Poznańska Wiosna Muzyczna. Jako solista wykonał wraz z Kacprem Smolińskim jego premierę Podwójnego Koncertu na Harmonijkę chromatyczną, Marimbę i Orkiestrę Smyczkową w Filharmonii Poznańskiej dla Dwójki Polskiego Radia.
Bartek Miler jest wielokrotnie nagradzany za propagowanie sztuki perkusyjnej w kraju oraz za jego działalność kompozytorską, między innymi za wyprodukowanie międzynarodowego projektu podczas pandemii „If Only I…” w czerwcu 2020 roku.
Stale współpracuje jako perkusista z duetem wybitnych solistów – Łukasz Kuropaczewski & Maciej Frąckiewicz, oraz jest częścią zespołu jazzowego Kacpra Smolińskiego, do którego nagrał na jego płycie wszelkie partie perkusyjne.
Bartek Miler ukończył studia magisterskie w Narodowym Konserwatorium Muzycznym w Lyonie, we Francji, w klasie perkusji prowadzonej przez wybitnego międzynarodowego solistę i pedagoga Jean Geoffroy.
We wrześniu 2021 uzyskał tytuł doktora sztuki (w specjalności perkusja) z wyróżnieniem.
W tym samym roku został finalistą programu Masterclass Fundacji Norblina oraz laureatem i uczestnikiem Songwriting Camp Zaiks za jego twórczość kompozytorską.
Obecnie prowadzi swoją klasę perkusji klasycznej w Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
miejsce, w którym tworzą się moje wymarzone muzyczne projekty z zaangażowaniem cudownych artystów z różnych dziedzin sztuki.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
na pewno związany z jakąkolwiek inną profesją związaną ze sztuką.

Za największy sukces artystyczny uważam
że stać mnie (jeszcze) na chleb zajmując się (tylko i wyłącznie) zawodowo muzyką.

Człowiek, którego podziwiam
Jest ich wielu, ale na samej górze piramidy bez wątpienia – Jacob Collier.

Lubię czytać
ciekawostki muzyczne związane z wybitnymi kompozytorami ubiegłych wieków.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Chaconne J. S. Bacha z jego partity skrzypcowej d-moll.

Materiały własne artystów

Projekt i realizacja: netkoncept.com