Orkiestra Filharmonii Opolskiej
I-Jen Fang – kotły
Mark Ford – marimba
Dave Hall – perkusja
Paul Rennick – perkusja
Nicholas Enrico Williams – dyrygent
The University of North Texas Percussion Ensemble
Mark Ford, Dave Hall, Paul Rennick – przygotowanie zespołu 

W programie:
Ioannis John Psathas – The All-Seeing Sky podwójny koncert perkusyjny (8’)
Mark Ford – Moon Chasers koncert na marimbę i orkiestrę (6’)
Mark Ford – Stubernic Fantasy (13’)
Michael Daugherty – Raise the Roof koncert na kotły i orkiestrę (14’)

Podczas koncertów symfonicznych orkiestra w pierwszej części kreuje zwykle barwne tło dla instrumentu solowego. Najczęściej jest to fortepian bądź wybrany instrument smyczkowy, choć zdarzają się wyjątki – a jeden z nich będzie miał miejsce w październikowy wieczór. Solo zagrają bowiem kotły, marimba i inne instrumenty perkusyjne, a sceniczne reflektory będą skierowane na artystów-perkusistów przez cały czas trwania koncertu.

Wieczór pełen rytmicznej energii rozpocznie podwójny koncert perkusyjny The All-Seeing Sky. Inspiracje Ioannisa Johna Psathasa w tej kompozycji są odległe od siebie: to grecka mitologia, boska wszechobecność w historycznych kronikach czy wreszcie technologiczny postęp XXI w. Ciekawy jest również udział dwóch solistów, których partie łączą się niekiedy w jeden meta-instrument, innym zaś razem odgrywają wobec siebie jedynie drugoplanowe role.

Kolejne dwa utwory (prawie jak w romantycznej dobie kompozytorów-wirtuozów) wykonane i zinterpretowane zostaną przez ich autora – Marka Forda. Prezentację rozpocznie Moon Chasers w premierowej, orkiestrowej wersji. Pod poetyckim tytułem kryje się koncert na marimbę, który Ford dedykował swojej żonie, Ewelinie. Muzyka ilustruje dwoje zakochanych ludzi oddzielonych w przestrzeni i połączonych jedynie dalekim (ale wspólnym) punktem odniesienia, księżycem. Wykorzystany w utworze fortepian, a także harfa, czelesta i wibrafon obrazują gwiaździstą, księżycową noc. Interesująco zapowiada się również Stubernic Fantasy – dzieło, które wybrzmiało już w Filharmonii Opolskiej w październiku 2012 roku. Od tego czasu Fantazja przeszła jednak wiele metamorfoz. Ostateczna forma bogata jest w efekty brzmieniowe ukazujące potencjał solowo potraktowanej marimby w dialogu z orkiestrą.

W ostatniej części Perkusyjnej nocy na pierwszym planie znajdą się kotły. Koncert Raise the Roof niesie ze sobą możliwość ukazania szerokiej gamy technik wykonawczych. Ważnym elementem kompozycji jest nastrojowy temat (ukazany przez kotły i flety, a następnie smyczki oraz tubę), który – przetwarzany w toku utworu – tworzy wzory skomplikowane niczym fasada gotyckiej katedry. Kaskada durowych i molowych trójdźwięków oraz polirytmiczne i dynamiczne kontrasty pozwalają orkiestrze zbudować nową, wspaniałą przestrzeń do wykonywania muzyki przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

I-Jen Fang – kotły

Przedstawiana jako nieustraszona perkusistka przez magazyn Fanfare, I-Jen rozwija swoja kariere jako solistka, muzyk kameralny, perkusistka orkiestrowa i nauczycielka. Dołaczyła do Wydziału Muzyki na Uniwersytecie Virginia w 2005 roku, jest takze główna kotlistka i perkusistka Orkiestry Symfonicznej Charlottesville Symphony.

Urodzona w Tajpej na Tajwanie, I-Jen rozpoczeła edukacje muzyczna w wieku szesciu lat, uczac sie gry na fortepianie. Nastepnie, majac dziewiec lat, zaczeła nauke gry na perkusji. W wieku piętnastu lat przyjechała do Stanów Zjednoczonych, by zdobyć tytuł licencjata sztuk pięknych w dziedzinie gry
na perkusji na Carnegie Mellon University. Uzyskała tytuł magistra sztuk muzycznych na Northwestern University oraz stopień doktora sztuk muzycznych na University of North Texas (UNT), gdzie pracowała jako wykładowca.

Jako solistka, I-Jen występowała w takich krajach jak: Tajwan, USA, Austria, Francja, Węgry, Rumunia i Republika Południowej Afryki. W latach 2006–2010 na stałe związana była z Orkiestra Symfoniczna Charlottesville, na stanowisku muzyk-solista, wykonując partie na marimbie.

W dorobku I-Jen znajdują się także koncerty i nagrania muzyki kameralnej, z udziałem takich artystów jak: Keiko Abe, William Cahn, Christopher Deane, Mark Ford, Heini Kärkkäinen, Vladimir Mendelssohn, Jan Müller-Szeraws, Diane Pascal, Minna Pensola, Carsten Schmidt, Ed Smith, Nanik Wenton, Nyoman Wenton, a także z takimi zespołami jak EcoSono Ensemble, Cantata Profana, Attacca Percussion Group, DaCapo Chamber Players i Victory Hall Opera. I-Jen wystepowała równiez na festiwalach m.in.: Staunton Music Festival, Charlottesville Chamber Music Festival, Wintergreen Festival, Heritage Theater Festival, Percussive Arts Society International Convention i Regional PAS Day of Percussion. Artystka jest również ambasadorem współczesnej muzyki eksperymentalnej, opartej na improwizacji. Przez 14 lat kierowała zespołem UVA New Music Ensemble, złożonym ze studentów i absolwentów, wykonującym współczesne utwory interpretacyjne. Zespół współpracował z kompozytorem i improwizatorem George’em Lewisem, flecistka Claire Chase i wykonywał dzieła takich kompozytorów jak: Phillip Glass i Christian Wolff. Na potrzeby zespołu I-Jen zlecała również zamówienia kompozytorskie premierowych dzieł takim kompozytorów jak: Jon Bellona, Matt Boehler, Becky Brown, Matthew Burtner, Cameron Church, Ted Coffey, Kevin Davis, Christopher Deane, Erik DeLuca, Aurie Hsu, Sarah O’Halloran, Chris Peck, Leah Reid, Judith Shatin, Brian Simalchik, Ed Smith, D.J. Sparr, Max Tfirn, Zachary Wadsworth, Kristina Warren, and Michele Zaccagnini. Dr I-Jen Fang jest artystka Innovative Percussion, Sabian i Marimba One.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Tam, gdzie moja rodzina, głównie w Charlottesville w stanie Wirginia.

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym
Szefem kuchni – gotowanie i pieczenie sprawia mi radość.

Za największy sukces artystyczny uważam
Występ na A Celebration of Christopher Deane’s Life and Music. To było bardzo emocjonalne wydarzenie, ale mogłam wystąpić i uhonorować mojego zmarłego przyjaciela i mentora.

Człowiek, którego podziwiam
Keiko Abe.

Co lubię czytać
Wiadomości.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
The Bones of Chuang-Tzu autorstwa Christophera Deane’a.

Mark Ford – marimba

Światowej klasy marimbafonista oraz Koordynator Sekcji Perkusji na Wydziale Muzyki Uniwersytetu Północnego Teksasu (UNT) w Denton, w Teksasie. Otrzymał honorowy tytuł Regent Professor, który służy jako wyraz uznania dla najwyższych zasług akademickich i jest przyznawany członkom wydziału, którzy wnieśli wyjątkowy wkład w jakość uniwersytetu. Jako były przewodniczący Percussive Arts Society (PAS) i koordynator jednego z największych programów perkusyjnych na świecie na UNT, Ford jest aktywnym wykonawca i kompozytorem. Występował jako solista, wirtuoz gry na marimbie na uniwersytetach, festiwalach i konferencjach muzycznych w USA. Koncertował w wielu krajach Europy, a takze w Japonii, Chinach, Tajwanie, Australii i Ameryce Południowej. Mark Ford od 8 lat pełni także funkcje Dyrektora Artystycznego konkursu perkusyjnego Drum Fest Marimba/Vibraphone w Opolu. Mark Ford posiada ponad czterdziestoletni dorobek jako wykonawca, pedagog i kompozytor, dzięki czemu, w środowisku perkusyjnym, uważany jest za ikone mistrzowskiej gry na marimbie. Jego solowe płyty Stealing a Moment, Motion Beyond i Polaris wyznaczają standardy muzyczne w świecie perkusji. Na temat tych nagrań ukazała się recenzja w Percussive Notes PAS, w której okreslano je jako piekne, wyjatkowe i wirtuozerskie. Kolejna płyta z jego udziałem, zatytułowana Contact, pod dyrekcja Eugene Corporon, zawiera koncerty na marimbę i perkusje autorstwa Jennifer Higdon, Daniela McCarthy’ego, Keiko Abe i samego Marka Forda.

Mark Ford jest również autorem utworów na marimbę solo: Polaris, Moon Chasers, Kingdom Lore Fanfare, a także na zespoły perkusyjne: Head Talk, Stubernic, Afta-Stuba! CABASA!, Coffee Break (skomponowany wspólnie z Ewelina Ford) i wiele innych. Jego najnowsze dzieło, Koncert na Marimbe i Orkiestre Deta (2022), miało światowa premierę w Australii. Koncert wykonali muzycy Melbourne Conservatorium Wind Symphony pod dyrekcja Nicholasa Enrico Williamsa. Jego kompozycja na orkiestre Stubernic Fantasy (2012) została zarejestrowana na pięciu albumach i była jednym z utworów wykonywanym przez zespół Navy Band USA (Zespół Marynarki Wojennej) i zespół Air Force Band USA (Zespół Sił Powietrznych) podczas ich tras koncertowych. Jego kompozycje perkusyjne były wykonywane na uniwersytetach i salach koncertowych na całym świecie, a także były prezentowane w National Public Radio.

Ford jest również autorem publikacji Marimba: Technika przez Muzykę (Musicon Publications), w której przybliża metodykę gry na marimbie z użyciem czterech pałek. Pozycja ta weszła w kanony literatury naukowej i wykorzystywana jest jako podręcznik w nauczaniu techniki gry przez konserwatoria i szkoły muzyczne na całym świecie. Jego najnowsza książka, #MarimbaBaby, również zdobyła uznanie krytyków jako postępowa książka edukacyjna.

Ford został uznany za wiodącego pedagoga perkusji, a jego byli studenci występują i uczą w prestiżowych szkołach i uniwersytetach amerykańskich. Pod jego kierunkiem Zespół Perkusji UNT koncertował w Polsce, Chorwacji, Francji i Belgii, a także wygrał Międzynarodowy Konkurs Zespołów Perkusyjnych podczas PASIC (Międzynarodowe Konwencja Perkusji). Mark Ford jest Dyrektorem Edukacyjnym i Artystycznym Tama/Bergerault. Jako wykonawca i wykładowca z duma reprezentuje również firmę Sabian Cymbals, Evans Drum Heads, Musicon Publications, Meinl Percussion oraz Innovative Percussion Inc.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Tam, gdzie jest moja rodzina, zazwyczaj w Teksasie lub w Opolu, w Polsce.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Aktorem lub… senatorem (to prawie to samo).

Za największy sukces artystyczny uważam
Komponowanie i wykonywanie muzyki, która łączy się z szeroką publicznością na całym świecie.

Człowiek, którego podziwiam
Harold Jones, mój nauczyciel i przyjaciel.

Co lubię czytać
Biografie.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Wariacje na temat Lost Love Davida Maslanki na marimbę solo.

Dave Hall – perkusja

Perkusista oraz wykładowca na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Północnego Teksasu (UNT), gdzie kieruje Zespołem Perkusji oraz prowadzi zajęcia z lekcji praktycznych i kursy dotyczące literatury perkusyjnej, historii i pedagogiki. Przed objęciem stanowiska na UNT był profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Nebraska-Lincoln. Pod jego kierownictwem zespół University of Nebraska Percussion Ensemble dwukrotnie, w latach 2016 i 2019, zwyciężył festiwal Percussive Arts Society International Percussion Ensemble Competition i został wybrany do wykonania koncertu pokazowego. Dr Dave Hall regularnie występuje jako solista wykonując utwory na instrumentach klawiszowych i perkusji. Współpracuje z zespołami muzyki kameralnej oraz orkiestrami jako perkusista jazzowy, kotlista, perkusista orkiestrowy (zwłaszcza podczas koncertów współczesnej muzyki klasycznej), kotlarz na kotłach karaibskich (steel pan) oraz improwizator – preferujący eklektyczne i wszechstronne podejście do perkusji i sztuki. Oprócz regularnych występów w różnych stanach USA, występował za granica w Hiszpanii, Puerto Rico, Belgii, Francji, Włoszech oraz na Festiwalu Jazzowym w Montreux w Szwajcarii. Dave Hall jest aktywnym kompozytorem, którego dzieła wydawane są przez wydawnictwo C. Alan Publications. Jego utwory perkusyjne były wykonywane i nagrywane na całym świecie. Jest artysta wspieranym przez Innovative Percussion, Pearl/Adams, Remo, Sabian oraz członkiem Black Swamp Percussion Educator Network. Obecnie pełni funkcje współprzewodniczącego Komitetu Ensemble Perkusyjnego PAS oraz jest członkiem Rady Doradczej PAS. Dave mieszka w Denton, TX, razem z zona Elizabeth, trójka swoich dzieci oraz piękna społecznością przyjaciół i artystów.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Wyspa Martha’s Vineyard, w stanie Massachusetts w USA.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Tatą i zostałbym w domu.

Za największy sukces artystyczny uważam
Skomponowanie utworu muzycznego dla mojej żony Elizabeth.

Człowiek, którego podziwiam
Podziwiam moją mamę za jej niesamowitą energię, skłonność do uczenia się przez całe życie, inteligencję, życzliwość i empatię.

Co lubię czytać
Generalnie czytam dużo książek non-fiction, a także prenumeruję New Yorker Magazine, który czytam co tydzień.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Wariacje Goldbergowskie J.S. Bacha i Requiem J. Brahmsa.

Paul Rennick – perkusja

Adiunkt perkusji na University of North Texas, gdzie pracuje od 1991 roku. Jest jedna z najbardziej znanych postaci w świecie perkusji marszowej i edukacji perkusyjnej, jako wykładowca odnoszących sukcesy studentów i kierownik renomowanych zespołów koncertowych. Występował i wykładał gościnnie na całym świecie, biorąc udział w krajowych i międzynarodowych wydarzeniach dla wielu czołowych organizacji muzycznych. Od 1989 roku, dzięki zaprojektowanym przez Paula pokazom konkursowym, zespół UNT Indoor Drumline 20-krotnie otrzymał tytuł Mistrza w krajowym konkursie orkiestr marszowych, organizowanym przez Stowarzyszenie Percussive Arts Society. Paul Rennick jest takze koordynatorem uznanego na arenie krajowej zespołu marszowego UNT Green Brigade Marching Band. W latach 2003–2010 był tez kierownikiem zespołu marszowego Phantom Regiment Drum & Bugle Corps, który trzykrotnie zdobył nagrode Drum Corps International Fred Sanford Award for Percussion Performance oraz mistrzostwo DCI w 2006 roku. Obecnie Paul pełni funkcje koordynatora muzycznego, kierownika i aranzera w zespole marszowym Santa Clara Vanguard Drum & Bugle Corps. Zespół dwukrotnie zdobył nagrodę D.C.I. Fred Sanford Award for Percussion Performance (2014 i 2016). Jest to wyjątkowe osiągnięcie. Paul Rennick był członkiem zespołu projektowego, kompozytorem, instruktorem i menadżerem perkusji dla nagrodzonej statuetkami Tony oraz Emmy produkcji broadwayowskiej Blast!. Jest również aktywnym wykonawca występującym jako solista wraz z UNT Wind Symphony na nagraniu DVD Percussive Palooza oraz promującym nagranie koncercie na PASIC 2008. Jest także solista w utworze znajdującym się na płycie University of North Texas Percussion Ensemble Vespertine Formations (2009). Paul jest artysta i konsultantem produktowym firmy Dynasty USA oraz współprojektantem nowej serii bębnów marszowych Custom Elite. Paul zaprojektował także trzy pałeczki sygnowane przez Innovative Percussion: FS-PR, FS-PR2 i TS-PR. Obecnie jest artysta Dynasty USA, Remo Inc., Sabian oraz artysta sygnowanym przez Innovative Percussion, Inc.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Aspen, w stanie Kolorado. Samo wspomnienie  o nim przywołuje zapach tamtejszego powietrza.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Pisarzem. Swego czasu zastanawiałem się też nad sztukami wizualnymi, więc przypuszczam, że robiłbym coś, co pozwala na kreatywność.

Za największy sukces artystyczny uważam
Najważniejszym wydarzeniem było umieszczenie mojej osoby w Galerii Sław DCI w 2017 roku. To wiele znaczyło być docenionym za kilkadziesiąt lat pracy.

Człowiek, którego podziwiam
Moja żona, Sandi. Jest nie tylko świetnym muzykiem, ale także zarządza trójką naszych dzieci i własną karierą, pozostając przy tym najbardziej pozytywną osobą, jaką znam.

Co lubię czytać
Bardzo podoba mi się twórczość Cormaca McCarthy’ego, niemal współczesnego Hemingwaya.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Bardzo dobrze wspominam wykonanie utworu Makrokosmos III George’a Crumba, tak wyjątkowego i oryginalnego.  Pamiętam również, że byłem zahipnotyzowany, gdy po raz pierwszy usłyszałem Bacha, zwłaszcza Arię z Wariacji Goldbergowskich, to było mniej więcej w tym samym czasie, gdy po raz pierwszy wykonałem Sonaty skrzypcowe g-moll i a-moll.

Nicholas Enrico Williams – dyrygent

Profesor dyrygentury oraz dyrektor Orkiestry na Uniwersytecie Georgia, gdzie kieruje jednym z największych i najbardziej wszechstronnych uniwersyteckich programów orkiestrowych w Stanach Zjednoczonych. Kieruje zespołem University of Georgia Wind Ensemble oraz nadzoruje obszar dyrygentury orkiestrowej na poziomie podyplomowym. Przed praca w Athens, był dyrygentem zespołów dętych w Konserwatorium Muzycznym Uniwersytetu Melbourne (Australia). Przez szesnaście lat pełnił funkcje asystenta dyrektora studiów Orkiestr Dętych, dyrygenta Koncertowej Orkiestry Detej, Brass Band i Concert Band, a także dyrektora Sportowych Zespołów Dętych na Uniwersytecie Północnego Teksasu. Przez dekadę był dyrygentem Greater Dallas Youth Orchestra Wind Symphony i nadal jest częstym dyrygentem gościnnym Dallas Winds (dawniej Dallas Wind Symphony), jednego z nielicznych profesjonalnych zespołów dętych w Stanach Zjednoczonych. Jako zwolennik muzyki kameralnej, profesor Williams był założycielem i dyrygentem East Plano Brass, a także głównym dyrygentem zespołu kameralnego Harmoniemusik. Dyrygował gościnnie koncertami z udziałem: World Youth Wind Symphony na obozie Interlochen Arts Camp; United
States Army Field Band; Royal Australian Defence Force Bands; Orkiestry Filharmonii Opolskiej (Polska), United States Air Force Band, Dallas Winds, Lone Star Wind Orchestra. Prowadzi również orkiestry na corocznej konwencji w Chicago: Midwest International Band and Orchestra Clinic oraz konferencjach krajowych i regionalnych: CBDNA, Konwencji TBA oraz TMEA Annual Clinic/Convention w San Antonio w Teksasie.

Dr Williams działa czynnie w Australii, Kanadzie, Europie, Azji Południowo-Wschodniej i Stanach Zjednoczonych jako dyrygent, edukator, juror, konsultant i aranżer. Jego aranżacje i transkrypcje są wykonywane przez wybitne zespoły na całym świecie. Jako członek Recording Academy (GRAMMYs) jest uznanym producentem sesji nagraniowych, współproducentem, redaktorem i dyrygentem. Brał udział w nagraniach licznych płyt CD i DVD wydanych przez wydawnictwa Klavier, Mark Records i GIA, a także projektach UNT, w tym światowej premierze w 2019 roku FIESTAS University of North Texas Wind Ensemble. Oprócz działalności w dziedzinie nagrań, napisał kilka przewodników dla dyrygentów opublikowanych w wielotomowym cyklu Teaching Music Through Performance in Band. Jest głównym konsultantem Women of Influence in Contemporary Music i honorowym członkiem międzynarodowego bractwa muzycznego Sigma Alpha Lota dla kobiet.

Dr Williams jest członkiem takich organizacji zawodowych jak: Georgia Music Educators Association, Australian Band and Orchestra Directors Association, Texas Music Educators Association, Texas Bandmasters Association, College Band Directors National Association, Phi Mu Alpha Sinfonia oraz Phi Beta Mu, oraz Międzynarodowego Bractwa Dyrygentów Zespołów Dętych.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Rzym, Włochy… Opole na drugim miejscu.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Profesjonalnym szefem kuchni.

Za największy sukces artystyczny uważam
To trudne pytanie. Myślę, że jest ich wiele. Do najważniejszych należą moje zawodowe doświadczenia dyrygenckie w Polsce, Tajlandii i Australii.

Człowiek, którego podziwiam
Gustavo Dudamel… i moja mama.

Co lubię czytać
Książki o koncepcjach przywództwa.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
VI Symfonia Vincenta Persichettiego; Symfoniczna metamorfoza tematów Carla Marii von Webera Paula Hindemitha.

The University of North Texas Percussion Ensemble

Wydział perkusji w University of North Texas College of Music w Denton w Teksasie, to zróżnicowany i innowacyjny program, który od dziesięcioleci wyznacza wysokie standardy w edukacji i występach perkusyjnych. Będąc częścią największej szkoły muzycznej w Stanach Zjednoczonych, UNT Percussion prowadzi trzy klasyczne zespoły perkusyjne i jedenaście zespołów prezentujących muzykę z całego świata m.in. muzykę afrykańską, afrokubańską, brazylijską i południowoindyjską na balijskim gamelanie. W składzie znajdują się również dwa zespoły bębnów stalowych i marszowe zespoły perkusyjne. To już czwarta trasa koncertowa UNT Percussion po Polsce, zespół występował także we Francji, Belgii, Chorwacji i Korei Południowej.

UNT Percussion występował z takimi wirtuozami perkusji jak Keiko Abe, Bob Becker, Bill Cahn, Casey Cangelosi, Gregg Bissonette, Mike Mainieri i wielu innych.

Więcej informacji o UNT Percussion można znaleźć na stronie https://percussion.music.unt.edu.