Szanowni Państwo,
zgodnie z decyzją Prezesa Rady Ministrów z 4 listopada, od 7 listopada 2020 r. (sobota), w kraju zostają wprowadzone nowe obostrzenia. Jednym z nich jest czasowe zamknięcie instytucji kultury dla publiczności. Dlatego z przykrością informujemy o konieczności odwołania wydarzeń z naszego repertuaru do 29 listopada.
Informujemy, iż koncert Smyczkowa chemia zaplanowany na 06.11.2020 r. zostaje odwołany.
W przypadku chęci otrzymania zwrotu pieniędzy za bilety zakupione przez internet prosimy o kontakt mailowy pod adresem: kasa@filharmonia.opole.pl, w treści wiadomości podając swoje imię i nazwisko oraz datę zajęć. Zwrot biletów zakupionych stacjonarnie możliwy jest w kasie Filharmonii.
Licząc na Państwa zrozumienie życzymy zdrowia i prosimy o pozostanie z nami w kontakcie za pośrednictwem strony internetowej www.filharmonia.opole.pl i naszego fan page’a na Facebooku.
Zwroty biletów przyjmujemy do 31.12.2020 r.
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej
Marcin Markowicz – skrzypce
Tomoko Akasaka – altówka
Jerzy Salwarowski – dyrygent
W programie:
Aleksander Borodin (orch. Malcolm Sargent) – Nokturn (9′)
Max Bruch – Koncert podwójny e-moll na skrzypce i altówkę op. 88 (19′)
Joseph Haydn – Symfonia G-dur nr 92 Oksfordzka (26′)
Drodzy Melomani, ze względu na panującą sytuację epidemiologiczną prosimy o przestrzegania poniższych zasad bezpieczeństwa podczas wizyty w Filharmonii:
- noszenie maseczki ochronnej/przyłbicy zakrywającej usta i nos, zapewnionej we własnym zakresie, na terenie Filharmonii oraz podczas koncertu. W razie potrzeby maseczkę można nabyć w kasie biletowej Filharmonii
- dezynfekcji rąk lub rękawiczek płynem dezynfekującym znajdującym się przy wejściu głównym do Filharmonii oraz we foyer
- złożenie obowiązkowego pisemnego oświadczenia o stanie zdrowia przy wejściu na koncert, zgodnie ze wzorem:
- zachowania dystansu 1,5 metra od innych uczestników koncertu
Regulamin bezpieczeństwa w trakcie epidemii SARS CoV 2
Marcin Markowicz – skrzypce
Marcin Markowicz, od 2019 roku koncertmistrz Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie. Jest założycielem i drugim skrzypkiem działającego od 2006 Lutosławski Quartet, od 2005 roku również dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Kameralistyki Ensemble. Wykładowca Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina w Warszawie. Jest również skrzypkiem w Jazz Band Młynarski-Masecki.
Studiował grę na skrzypcach w Lubece (Christiane Edinger), Warszawie (Krzysztof Jakowicz i Roman Lasocki) oraz Bostonie (Roman Totenberg).
Jako solista współpracował z NFM Filharmonią Wrocławską, NOSPR w Katowicach, Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie, Filharmonią Bałtycką, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Filharmonią Sudecką pod batutą m.in. Jacka Kaspszyka, Michała Klauzy, Nicolae Moldeveanu, Giancarlo Guerrero, Georga Tchitchinadze, Tomasa Hanusa, Benjamina Shwartza.
Jako kameralista współpracuje z takimi artystami, jak Garrick Ohlsson, Piotr Anderszewski, Kevin Kenner, Jose Gallardo, Bruno Canino, Krzysztof Jakowicz, Michel Lethiec, Bartłomiej Nizioł, Mats Lidström, Tomoko Akasaka, Katarzyna Budnik, Vladimir Mendelssohn, Agata Szymczewska, Uri Caine, Mark Feldman, Marcin Masecki.
Koncertował w większości krajów Europy, w USA, RPA, Chinach, Japonii, Singapurze, Hong Kongu, Korei Południowej i Brazylii, występując w takich salach, jak Konzerthaus (Berlin), Bozar (Bruksela), Kioi Hall (Tokio), Forbidden City Concert Hall (Pekin), Megaron (Ateny), Megaron (Saloniki), Cite de la Musique (Paryż), Filharmonia Narodowa, Sala S1 im. W. Lutosławskiego (Warszawa), sala NOSPR.
Marcinowi Markowiczowi dedykowany jest Koncert skrzypcowy Pawła Mykietyna oraz Loophole na skrzypce i orkiestrę Jana Duszyńskiego.
W latach 2006 – 2019 koncertmistrz NFM Filharmonii Wrocławskiej. W latach 2015-2019 był dyrektorem artystycznym Akademii Orkiestrowej NFM. W latach 2009–2010 i 2013–2014 był wykładowcą Akademii Muzycznej w Katowicach. Prowadził kursy skrzypcowe i kameralne w Polsce, Włoszech, Grecji, Singapurze, Turcji i Korei Południowej. Od 2006 prowadzi warsztaty kameralne podczas Festiwalu Ensemble oraz jest wykładowcą Zakopiańskiej Akademii Sztuki.
Jest także jurorem Ogólnopolskiego Konkursu Skrzypcowego im. Grażyny Bacewicz we Wrocławiu.
Nagrywał dla Naxos, CD Accord, DUX, NFM, Odradek oraz dla Polskiego Radia.
Wciela się również w rolę kompozytora – w 1999 roku otrzymał wyróżnienie w Konkursie Kompozytorskim im. A. Panufnika w Krakowie.
Wykonawcami jego utworów są między innymi Patricia Kopatchinskaja, Sol Gabetta, Kwartet Śląski, Lutosławski Quartet, Szymanowski Quartet, Polish Cello Quartet, Agata Szymczewska, Paul Gulda, Mats Lidström, Jakub Jakowicz, Alexander Gebert.
Jego utwory nagrywane są przez CD Accord, NFM i Polskie Radio.
W 2014 otrzymał Nagrodę Marszałka Województwa Dolnośląskiego Wena – za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury a w 2019 został laureatem Nagrody Muzycznej Wrocławia.
Ankieta
Moje ulubione miejsce na ziemi to
Tatry, Suwalszczyzna, Matera (Włochy), Nowa Anglia (USA), Madagaskar
Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Nie wiem. Pewnie muzykiem.
Za największy sukces artystyczny uważam
Od ocen moich działalności są inni. Ja tylko wiem, że jeszcze mam sporo do zrobienia i że wszystko przede mną.
Człowiek, którego podziwiam
Wszyscy, którzy robią rzeczy z fascynacji i chęci bycia w tym szczerym. Pomimo przeszkód stawianych przez czas w których przyszło im żyć.
Co lubię czytać
Szczególne miejsce dla mnie zajmuje twórczość Thomasa Bernharda, Bohumila Hrabala, Witolda Gombrowicza. Generalnie czytam zawsze i wszędzie – często po kilka książek równolegle. Są to, oprócz literatury pięknej, biografie, reportaże, książki tematyczne – muzyczne.
Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
To bardzo trudne pytanie ponieważ w trakcie upływu życia rzeczy się przewartościowującą, przetasowują, utwory które kiedyś były ważne nagle przestają nimi być – pojawiają się nowe. Jednak jest kilka utworów, piosenek lub całych albumów które są ze mną od wielu wielu lat i nawet jeśli nie słucham ich regularnie to czuję, że i tak odgrywają ważną i intensywną rolę w moim życiu. Cała twórczość Mahlera, utwory kameralne Schuberta, środkowe i późne kwartety Beethovena, kwartety Szostakowicza, Kwartet smyczkowy Lutosławskiego, praktycznie cała twórczość Radiohead, Pink Floyd, the Beatles. Miles Davis, John Coltrane, Charles Mingus, Bill Evans, Tom Waits, Polska muzyka rozrywkowa lat 30-tych. Ale gdybym miał coś wybrać na bezludną wyspę to bym zabrał z sobą Symfonię nr 9 Mahlera, Fantazję f-moll na 4 ręce oraz Kwintet wiolonczelowy C-dur Schuberta, op. 59 i 130, 131 i 132 Beethovena, Spiegel im Spiegel Arvo Pärta, album Hail to the thief Radiohead oraz kilka ich innych utworów w szczególności Nude, album I wish you are here Pink Floydów, kilka piosenek Beatlesów (Something, Across the Universe, Let it be, The long and winding road), albumy Kind of blue Davis’a, Blue train Coltrane’a, Small change Toma Waitsa oraz koniecznie antologię Adama Astona.
Tomoko Akasaka – altówka
Tomoko Akasaka jest laureatką wielu nagród m.in. I nagroda na 12. Konkursie Muzyki Klasycznej w Japonii oraz III nagrody na 53. Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Monachium.
Tomoko Akasaka występuje na całym świecie jako solistka oraz kameralistka.
Jako solistka występowała z takimi orkiestrami jak: Bavarian Radio Symphony Orchestra (Orkiestra Symfoniczna Radia Bawarskiego), Münchener Kammerorchester, Orchestre de Chambre de Genève, Kremerata Baltica, Venezuela Symphony Orchestra, Südwestdeutsches Kammerorchester Pforzheim, Japan Symphony Orchestra; współpracując z takimi dyrygentami jak m.in. Seiji Ozawa, Johannes Kalitzke, Roman Kofman, Kazuki Yamada, Günther Herbig.
W ostatnim czasie solistka wykonała recitale w Japonii, Szwajcarii, Niemczech oraz we Francji i Włoszech, które spotkały się z wielkim uznaniem. Recitale w Genewie oraz Tokio były transmitowane przez Radio Swiss Romande oraz NHK-TV (Japonia).
Jako kameralistka Tomoko Akasaka współpracuje z takimi artystami jak: Mstislav Rostropovich, Daniel Hope, Gidon Kremer, Vilde Frang, Menahem Pressler, Charles Neidich, Ébène Quartet, Jerusalem Quartet, Kuss Quartet, z którymi występuje podczas międzynarodowych festiwali muzycznych m.in.: Salzburg Festival, Lockenhaus Chamber Music Festival, Kissinger Sommer Internationales Musikfestival, Festspiele Mecklenburg–Vorpommern, BBC Proms, Seiji Ozawa Matsumoto Festival, Pablo Casals Festival, Lucerne Festival, Verbier Festival, Kronberg Academy Cello Festival, Rio de Janeiro Festival, San Francisco Musical Days, Schubertiade.
Tomoko Akasaka występowała w takich salach jak: Amsterdam Concertgebouw, Konzerthaus i Philharmonie w Berlinie, Royal Albert Hall i Wigmore Hall w Londonie, Vienna Konzerthaus, Zurich Tonhalle, Suntory Hall w Tokio, Schloss Nymphenburg w Monachium, Shanghai Grand Theatre i National Centre for the Performing Arts w Perkinie oraz Victoria Hall w Genewie.
Tomoko Akasaka studiowała pod kierunkiem Nobuko Imai, z którą później pracowała jako adiunkt w Konserwatorium w Genewie. Ponadto Tomoko Akasaka pracowała jako profesor gościnny w Konserwatorium w Neuchâtel. Obecnie jest wykładowcą na wydziale w Münster Musikhochschule oraz w Robert Schumann Musikhochschule Düsseldorf.
Ankieta
Moje ulubione miejsce na ziemi to
Łóżko.
Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym
Być może szamanem.
Za największy sukces artystyczny uważam
Kiedyś po jednym z koncertów podeszła do mnie pewna osoba mówiąc, że mój występ sprawił, że dobrze się czuje i ma nową energię na kolejny dzień.
Człowiek, którego podziwiam
Dalai Lama, Papież Franciszek.
Co lubię czytać
Powieści, książki o sztuce.
Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Muzyka chóralna, muzyka lutniowa.
Jerzy Salwarowski – dyrygent
Urodził się w Krakowie i tam ukończył studia w Akademii Muzycznej – kompozycję u Tadeusza Machla i Krzysztofa Pendereckiego oraz dyrygenturę u Henryka Czyża i Krzysztofa Missony. Swoje umiejętności doskonalił w Accademia Chigiana u Franco Ferrary. Jest laureatem czołowych nagród krajowych i międzynarodowych konkursów dyrygenckich: I i II konkursu w Katowicach (I nagroda i nagroda Krytyki Muzycznej), w Sienie (I nagroda) i Budapeszcie (zwycięstwo). Dyryguje orkiestrami w Europie, Azji, Afryce i obu Amerykach, współpracuje z czołowymi orkiestrami i operami w Polsce. Z polskimi orkiestrami odbył wiele tournées koncertowych w Europie. Znajdował się w gronie dyrygentów licznych festiwali, m.in.: Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna, Festiwal Flandryjski, Pražske Jaro i Millenium Pace. Współpracując z polskimi orkiestrami radiowymi dokonał wielu nagrań archiwalnych. Regularnie zasiadał w Jury Międzynarodowych Konkursów Dyrygenckich w Katowicach i Białymstoku i wokalnych w Częstochowie.
Dyskografia Jerzego Salwarowskiego zawiera wiele płyt nagranych dla firm zagranicznych: Amreco, Adda, Thorofon – oraz polskich: Tonpress, Selene, Wifon, DUX i Polskie Nagrania. Dla tej ostatniej wytwórni nagrał album płytowy z muzyką G. Gershwina, nagrodzony w 1994 roku Złotą Płytą, a w 1999 roku wydany na CD. Dokonał pierwszego kompletnego nagrania poematów symfonicznych Mieczysława Karłowicza, wydanych na CD i nominowanych do nagrody Fryderyk‘99. Jerzy Salwarowski nagrał również dwa CD z Toruńską Orkiestrą Kameralną oraz pierwszą w historii Filharmonii Szczecińskiej płytę Słynne Kaprysy, która otrzymała nominację do nagrody Fryderyk‘98. Wiosną 2002 roku wraz z synem Hubertem nagrał krążek, na którym znalazły się I Koncert fortepianowy d-moll op.15 Johannesa Brahmsa (z towarzyszeniem NOSPR-u) i III Koncert fortepianowy C-dur op.26 Siergieja Prokofiewa (z towarzyszeniem Filharmoników Szczecińskich). Ta płyta otrzymała nominację do nagrody Fryderyk 2002. Dla firmy fonograficznej DUX nagrał w 2008 roku , dyrygując Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, płytę z Symfonią e-moll Odrodzenie op. 7 Mieczysława Karłowicza, która otrzymała znakomite recenzje.
Dyryguje także za granicą: w Paryżu, Madrycie, Barcelonie, Pradze, Bratysławie, Hamburgu, Kairze, Osace, Skopje, Ljublianie, Porto, Luksemburgu, Lukce, Everett (Washington), La Crosse (Wisconsin), Kijowie, Berlinie, Essen, Bergamo, Mediolanie, Walencji i Kopenhadze. Wiosną 2003 roku poprowadził gościnnie wykłady w Towson University Baltimore oraz Central Washington University w Ellensburgu. Od 1999 roku wykłada w Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie prowadzi klasę dyrygentury. W 2005 roku, z rąk Prezydenta RP, otrzymał nominację profesorską. W 2008 został mianowany profesorem zwyczajnym. W czerwcu 2012, zaproszony do Konserwatorium w Neapolu w ramach programu Erasmus, poprowadził tam kursy mistrzowskie. W roku 2011 został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, a w r. 2013 otrzymał Złoty Medal Za Długoletnią Służbę oraz Nagrodę Rektora I Stopnia. Regularnie (co dwa lata) prowadzi koncerty inaugurujące Rok Akademicki z uczelnianą orkiestrą symfoniczną.
W latach 2005-2007 był, po raz drugi, Dyrektorem Artystycznym Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, późniejszej Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, z którą w październiku 2006 roku odbył tournee w Anglii. Od 2005 – 2011 roku był Dyrektorem Artystycznym Filharmonii Częstochowskiej, z którą nagrał Suitę Nowoorleańską z jazzowym zespołem Five O’Clock Orchestra oraz wydawnictwo, w którym Filharmonicy Częstochowscy towarzyszyli pianiście jazzowemu Adamowi Makowiczowi (płyta zawiera utwór zadedykowany Częstochowie). W sierpniu 2008 roku, zaproszony przez Narodową Orkiestrę z Rio de Janeiro, dyrygował tam koncert z muzyką Moniuszki, Chopina i Mendelssohna. Jesienią 2009 r. odbył wraz z Częstochowskimi Filharmonikami serię koncertów w Niemczech. W 2008 roku został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Zagraniczne występy 2010 r. objęły zarówno sąsiedzką Ukrainę (koncert w Filharmonii w Dniepropietrowsku) jak i egzotyczną Jordanię, w stolicy której dyrygował Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej podczas koncertu na zakończenie Roku Chopina. Rok 2011 przyniósł kolejny występ w NOSPR, i koncerty w Niemczech, a 2012 – koncerty na Poznańskiej Wiośnie, w Filharmonii Narodowej, we Lwowie i w Bejrucie. W maju 2013 r. dyrygował Polską Orkiestrą Radiową w Filharmonii Narodowej, a w marcu ub. r. poprowadził orkiestrę Sinfonia Juventus w Studiu im. W. Lutosławskiego w Warszawie. W roku 2014 obchodził jubileusz 45-lecia pracy artystycznej. Z tej okazji otrzymał z rąk Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Małgorzaty Omilanowskiej Nagrodę za całokształt dorobku artystycznego. Jubileusz został uświetniony serią spektakli opery Nabucco G. Verdiego w Polsce i w Niemczech z zespołem Pro Musica Wrocław oraz wieloma koncertami w polskich orkiestrach, w tym w Filharmonii Narodowej i NOSPR. W 2019 roku Jerzy Salwarowski obchodził 50-lecie pracy artystycznej, uświetnione koncertami w całej Polsce. Podsumowaniem był koncert w lutym 2020 roku w Filharmonii Narodowej, gdzie zabrzmiała m. in. Szecherezada M. Rimskiego-Korsakowa.
Oprócz działalności koncertowej i dydaktycznej artysta działa na polu edytorskim i naukowym. Właśnie został wydany przez PWM kolejny opracowany przezeń tom – Epizod na Maskaradzie M. Karłowicza, a Akademia Muzyczna w Poznaniu wydała pracę badawczą jego autorstwa pt. Technika dyrygowania w aspekcie różnic stylistycznych.
Materiały własne artystów.
