Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Piotr Zimnik – kontrabas
Christian Schumann – dyrygent

W programie:
Giacomo Puccini – Preludio sinfonico (9’)
Giovanni Bottesini – II Koncert kontrabasowy h-moll (16’)
Ottorino Respighi – Fontane di Roma (16’)
Ottorino Respighi – Pini di Roma (22’)

O repertuarze:
Włochy jednoznacznie kojarzą się z operą i śpiewem. Niestereotypowy repertuar tego koncertu ma jednak za zadanie ukazać bogactwo muzyki instrumentalnej napisanej w pięknej, słonecznej Italii. Wiedza o symfonicznym dorobku autora Toski i Cyganerii nie jest powszechna nawet wśród zawodowych muzyków. A to właśnie Preludio sinfonico, skomponowane przez Giacomo Pucciniego jeszcze podczas studiów w Mediolanie, będzie uwerturą do tego szczególnego wieczoru. Można w Preludium usłyszeć odniesienia do muzyki Wagnera, ale już z tej wczesnej kompozycji przebija charakterystyczny styl prowadzenia melodii, któremu późniejsze opery Pucciniego zawdzięczają swoją popularność. Następnie Paganini kontrabasu, Giovanni Bottesini. Temu wybitnemu instrumentaliście i dyrygentowi (który w 1871 roku poprowadził premierowe wykonanie Aidy Verdiego) najważniejsze pozycje repertuarowe zawdzięczają mistrzowie największego spośród instrumentów smyczkowych. II Koncert h-moll to belcanto bez słów, trzy zwarte ogniwa wypełnione śpiewnymi frazami i wirtuozowskimi przebiegami w doskonale wyważonych proporcjach. Na finał koncertu zabrzmią dwa poematy symfoniczne Ottorino Respighiego, stanowiące 2/3 Rzymskiej trylogii kompozytora. Oba dzieła opierają się na tym samym zamyśle – Respighi ukazuje w partyturach pozamuzyczne płaszczyzny. To miejsce i czas: kolejne części (po cztery w każdym z utworów) opisują dźwiękami wymienione z nazwy rzymskie fontanny i charakterystyczne dla tamtejszego krajobrazu ogrody piniowe w określonym momencie dnia.

A to ciekawostka!
Giovanni Bottesini był jednym z „cudownych dzieci”. Jako nastolatek z powodzeniem śpiewał w chórze, grał na skrzypcach i kotłach. Zapragnął studiować w Mediolanie, gdzie dostępne były miejsca jedynie do klasy fagotu lub kontrabasu. Giovanni nie zniechęcił się i zamiast zastanawiać się nad zmianą planów… znalazł dla siebie kontrabas. W kilka tygodni nauczył się gry na tym instrumencie na poziomie, który umożliwił mu skuteczne zagranie egzaminu na studia! O wielkiej karierze Paganiniego kontrabasu zadecydował zatem przypadek.

Piotr Zimnik – kontrabas

Polski kontrabasista Piotr Zimnik urodził się w Bytomiu w 1991 roku w rodzinie o tradycjach muzycznych.

Naukę gry na kontrabasie rozpoczął w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Bytomiu w klasie Gerarda Przybyły i kontynuował ją w Czechach na Janáčkova Akademie Múzických Umění v Brně w klasie prof. Miloslava Jelinka. W roku 2015 został członkiem Orchester-Akademie der Berliner Philharmoniker pod kierunkiem  Matthew McDonalda (do 2017). Od 2018 doskonali swoje umiejętności w Hochschule für Musik Hanns Eisler Berlin w klasie prof. Gunarsa Upatnieksa.

Sukcesy artystyczne Piotra Zimnika, rozpoczęły się podczas nauki w bytomskiej szkole muzycznej;  były to liczne laury konkursowe i stypendia, m.in stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, stypendium Młoda Polska, stypendium Life Challenges fundacji Jolanty i Leszka Czarneckich, stypendium Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci, stypendium Otwartej Filharmonii Agrafki Muzycznej oraz udział w Mahler Jugendorchester GMJO (2009).

W wielu konkursach międzynarodowych zdobywał czołowe wyróżnienia i nagrody, są to m.in.:
I nagroda – International Double Bass Competition, Brno 2012
III nagroda – 7 Internationaler J. M. Sperger Wetttbewwerb Andermach, Niemcy 2012
I nagroda – 19 Annual Leos Janacek International Competition, Brno 2013
I nagroda – Anniversary Internatonal Double Bass Competition, Wrocław 2014
I nagroda – Yamacha Competition, Brno 2016

Bogata jest działalność muzyczna Piotra Zimnika. Jako solista lub kameralista występował m. in. z Filharmonią Śląską,  orkiestrą NFM we Wrocławiu, w Zielonej Górze, Krzyżowej, a także w Czechach, Niemczech oraz w Hiszpanii. Wcześnie rozpoczął współpracę z najlepszymi zespołami orkiestrowymi, m.in: The Royal Concertgebouw Orchestra Amsterdam, Berliner Philharmoniker, Deutsche Oper, Deutsches Syphonie-Orchester Berlin, Gürzenich-Orchester Köln a także NOSPR (2015). Od 2017 jest członkiem stowarzyszonym Mahler Chamber Orchestra i występuje z tym zespołem  w najważniejszych salach świata. W 2019 roku podjął pracę w Helsinki Philharmonic Orchestra (Helsingin kaupunginorkesteri) jako zastępca prowadzącego grupy kontrabasów. W 2021 roku został członkiem Berliner Philharmoniker. Piotr Zimnik interesuje się różnymi gatunkami muzyki, ostatnio jego wielką pasją jest również uczenie się. Lubi spędzać wolny czas w górach, w gronie rodziny i przyjaciół.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Sucha Beskidzka.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym

Dziś już trudno mi to jest sobie wyobrazić ale myślę, że byłbym aktorem.

Za największy sukces artystyczny uważam

Dostanie się do Berliner Philharmoniker.

Człowiek, którego podziwiam

Jan Paweł II, Luciano Pavarotti.

Co lubię czytać

Powieści Henryka Sienkiewicza.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

To bardzo trudne pytanie… Jeśli muszę wybrać jedną kompozycje to będzie to Ein Heldenleben Richarda Straussa.

Christian Schumann – dyrygent

Die Neue Züricher Zeitung nazwał go „błyszczącą gwiazdą nowego pokolenia niemieckich dyrygentów”. Prawdziwie nowoczesny i wielowymiarowy artysta, Christian Schumann szybko zyskał reputację zarówno jako znakomity dyrygent operowy i symfoniczny, jak i wiodący międzynarodowy artysta świata muzyki współczesnej i filmowej.

W sezonie 2021/22 Christian Schumann wystąpi z kilkoma ważnymi orkiestrami, w tym zadebiutuje z Bamberger Symphoniker, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Orchestre Symphonique de Mulhouse i Malta Philharmonic. W przyszłym sezonie Schumann powróci na scenę aby wystąpić z Oslo Philharmonic (gdzie jest regularnie zapraszany), Filharmonią Śląską i NDR Radiophilharmonie. Ostatnio z powodzeniem debiutował z Musikkollegium Winterthur, Duńską Narodową Orkiestrą Symfoniczną, Filharmonią Brukselską i Filharmonią Narodową w Warszawie, gdzie powróci w przyszłym sezonie. Wśród ostatnich sukcesów wymienić należy koncerty z Filharmonią Helsińską oraz z Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música, z którą wykonał muzykę do kultowego filmu Abla Gance’a J’accuse. Koncerty te spotkały się z uznaniem krytyków.

Christian Schumann występował w wielu ważnych produkcjach operowych w całej Europie. Dyrygował berlińską premierą opery Anioły w Ameryce Petera Eötvösa, a także znakomicie sprawdził się w nowej produkcji Trzech sióstr Petera Eötvösa w Teatro Colón, docenionej przez krytyków. Poprowadził również opery Petera Eötvösa Die Tragödie des Teufels i Lady Sarashina, odpowiednio w Bayerische Staatsoper i Teatrze Wielkim w Warszawie. W Teatrze Wielkim w Awinionie dyrygował podwójnym repertuarem z Błękitnym Zamkiem Brody Bartóka i Senza Sangue Eötvösa. Wcześniej przez wiele lat związany był z Theater St. Gallen, gdzie w latach 2006-2009 pełnił funkcję kapelmistrza.

Szczególne zamiłowanie do muzyki filmowej Schumann realizuje biorąc udział w dużych projektach, często na obiektach dla licznej publiczności takich jak stadiony sportowe. Należały do nich np. Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie latem 2017 roku (Neverending Story), a także cztery plenerowe koncerty z Het Gelders Orkest w Holandii oraz cztery ostatnie duże trasy koncertowe w Niemczech i Austrii z takimi klasykami muzyki filmowej jak Gwiezdne wojny, Mroczny rycerz, Harry Potter, James Bond, Księga dżungli i Ratatouille. W sezonie 2021/22 Schumann powróci do Aarhus Symphony Orchestra wykonując paradygmatyczne Star Wars – The Empire Strikes Back.

Po raz pierwszy zwrócił na siebie międzynarodową uwagę, gdy zdobył pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Budapeszcie. Następnie otrzymał międzynarodowe stypendium Allianz Academy for Conductors, co zaowocowało kilkoma ważnymi debiutami, w tym występami z London Philharmonic Orchestra i Philharmonia Orchestra w Royal Festival Hall. Od tego czasu współpracował z wieloma ważnymi orkiestrami, w tym z Helsinki Philharmonic Orchestra (gdzie występował ze Stevenem Isserlisem), MDR Sinfonieorchester, Staatskapelle Weimar, Orkiestrą Symfoniczną Węgierskiego Radia, Orchestre Philharmonique de Nice i Turku Philharmonic. Nowe zespoły muzyczne, z którymi współpracuje to Ensemble Intercontemporain, Remix Ensemble Porto i Österreichisches Ensemble für Neue Musik.

Christian Schumann dyrygował wieloma nagraniami do filmów i gier wideo, w tym oryginalnymi partyturami Philippe’a Schoellera (J’accuse z SWR Sinfonieorchester), Pascala Schumachera (L’enigme z WDR Funkhausorchester Köln) i Johana Söderqvista (Battlefield 1 i Battlefield Expansion z Philharmonia Orchestra i LSO).

Artysta uzyskał tytuł magistra sztuki na Uniwersytecie Franciszka Liszta w Weimarze na kierunku dyrygentura i kompozycja (2007). Jego profesorami byli Nicolás Pasquet i Michael Obst.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

W domu z żoną, naszymi dziećmi i naszym kotem.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym

Byłbym pilotem lub nauczycielem.

Za największy sukces artystyczny uważam

Kiedy nauczyłem się czytać i pisać muzykę oraz słowa.

Człowiek, którego podziwiam

Mahatma Gandhi i Elon Musk.

Co lubię czytać

Książki Dostojewskiego, Kierkegaarda i Tomasza Manna.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

IX Symfonia Gustava Mahlera.