Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej
Sebastian Aleksandrowicz – obój
Wojciech Rodek – dyrygent

W programie:
Carl Maria von Weber – Uwertura do opery Wolny strzelec (10′)
Wolfgang Amadeus Mozart – Koncert obojowy C-dur KV 314 (22′)
Mikołaj Rimski-Korsakow – II Symfonia Antar op. 9 (31′)

O repertuarze:
Koncert obojowy Wolfganga Amadeusza Mozarta to klasyczna kompozycja prawdopodobnie najbardziej uzdolnionego twórcy w dziejach muzyki – niejako zapakowana w dziewiętnastowieczne pudełko. Mozart bardzo przysłużył się nią wszystkim oboistom, o ile bowiem na wybór repertuaru nie mogą narzekać skrzypkowie czy pianiści – liczba utworów napisanych na obój z towarzyszeniem orkiestry jest nieporównywalnie mniejsza. Wolny strzelec Carla Marii von Webera, to dzieło przełomowe, pierwsza opera uznana za romantyczną; choć dzisiaj wiemy, że to romantyzm ledwie raczkujący. Tego wieczoru szczególnie warto pochylić się nad niezmiernie rzadko grywaną II Symfonią Antar Mikołaja Rimskiego-Korsakowa. Rosyjski kompozytor przez szmat czasu zafascynowany był kulturą bliskiego wschodu, czego najsłynniejszym owocem jest suita Szeherezada. W podobnym klimacie – choć nieco spokojniejszym, mniej złowrogim – utrzymany jest Antar. Arabska opowieść ubrana przez Korsakowa w dźwięki snuje się jak dym orientalnego kadzidełka, a powtarzające się przez wszystkie cztery części motywy melodyczne sprawiają, że muzyka ta na długo pozostaje w pamięci.

A to ciekawostka!
Carl Maria von Weber jest dość znanym kompozytorem, ale daleko mu do rozpoznawalności Mozarta. A ciekawe, że… był z wielkim klasykiem wiedeńskim spowinowacony przez żonę Wolfganga Amadeusza, Konstancję Weber.
Warto też wiedzieć, że od roku 1804 pracował we Wrocławiu, a w latach 1806-1807 działał na dworze księcia Eugeniusza Wirtemberskiego w oddalonej zaledwie 32 km od Opola miejscowości Pokój. Dla upamiętnienia kompozytora, od kilkunastu lat odbywa się tam Festiwal Weberowski, który i Filharmonicy Opolscy niejednokrotnie uświetniali swoimi koncertami.

Ten koncert polecamy szczególnie:
Fanom klasyki. Tej dosłownej, czyli umiejscowionej w drugiej połowie XVIII wieku. I choć Wolny strzelec Webera już zdecydowanie klasyczny nie jest – wyraźnie wyrasta z tamtej tradycji. Z drugiej strony, ten wieczór to wyjątkowa gratka dla poszukiwaczy muzycznych białych kruków. Okazem takim jest zupełnie w Polsce nieznana symfonia Antar (doskonale znanego z innych osiągnięć) Rimskiego-Korsakowa.

Sebastian Aleksandrowicz – obój

Absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Stanisława Malikowskiego i Tytusa Wojnowicza. Od 1996 roku solista orkiestry Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, w latach 2007- 2014 roku pierwszy oboista  NFM Filharmonii Wrocławskiej. Był także pierwszym oboistą Polskiej Orkiestry Radiowej (2001-2003) oraz Filharmonii Narodowej (2005-2007). Współpracował z takimi orkiestrami, jak: Philharmonie der Nationen Hamburg, Polska Filharmonia Kameralna, Sinfonia Varsovia, Leopoldinum, Wratislawia, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Sinfonietta Cracovia, Morphing Chamber Orchestra Vienna, Vienna Waltzer Orchester.
Znaczące miejsce w jego działalności koncertowej zajmuje muzyka kameralna i solowa. Jako solista lub kameralista występował w Polsce, Hiszpanii, Niemczech, Austrii, Rosji, Korei południowej i Japonii, z takimi zespołami jak: Ensemble de Narol, Essentia Musica, New Art Ensamble, Tokyo Solisten, Sinfonia Varsovia Soloists, Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Varsovia, Filharmonia Wrocławska, Filharmonia Gorzowska, Orkiestra Kameralna Leopoldinum, Polska Orkiestra Sinfonia Juventus, Concerto Avenna, Przemyska Orkiestra Kameralna, Morphing Chamber Orchestra Vienna, Gruppo di Tempera, Royal String Quartet, Orkiestra Polskiego Radia, Lutosławski Quartet, Kwartet Camerata, Hilliard Ensemble, z artystami takimi jak Jose Gallardo, Paavali Jumpanen, Marcin Masecki, Tomoko Akasaka, Marcin Zdunik, Łukasz Długosz, Katarzyna Budnik, Jakub Jakowicz, Agata Szymczewska, Jakob Kullberg. Wystąpił także w duecie z Andreasem Schollem. Jest muzykiem Amadeus Wind Ensemble zespołu skupiającego muzyków z Polski i London Symphony Orchestra. W 2016 raku wraz z Arturem Kasperkiem w ramach festiwalu Łańcuch dokonał  światowego prawykonania Interludiów Witolda Lutosławskiego. Był współtwórcą kilkudziesięciu nagrań jako solista i kameralista dla Polskiego Radia i Telewizji, wytwórni płytowych Takich jak DUX, Pomaton, EMI, Sony Classical. Od wielu lat jest wykładowcą i koordynatorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Kameralnej Ensemble w Książu oraz dyrektorem artystycznym Warsaw Winds Plus Festival.

Wojciech Rodek – dyrygent

Urodzony w 1977 roku w Brzegu. Gry na fortepianie uczył się od 8 roku życia w PSM I st. w Namysłowie i w PSM II st. we Wrocławiu u Jacka Gębskiego i Krystyny Puchały-Kajdasz. W latach 1998-2003 studiował dyrygenturę w klasie prof. Marka Pijarowskiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie debiutował w 2000 roku z Orkiestrą Symfoniczną AM. Ukończył również Filologię Słowiańską na Uniwersytecie Wrocławskim. Studiował w instytucie Języka Rosyjskiego im. Puszkina w Moskwie. W 2005 roku wygrał konkurs na stanowisko asystenta Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie, gdzie pracował w latach 2005-2007. Prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Posiada tytuł doktora sztuki. Laureat II nagrody na III Przeglądzie Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku (2002). W 2011 roku został wyróżniony Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii: Najlepszy Dyrygent. W 2015 roku odznaczony medalem Zasłużony Kulturze-Gloria Artis.

Od 2005 roku związany z Filharmonią Lubelską jako dyrygent i dyrektor artystyczny, a obecnie dyrektor naczelny. Był kierownikiem muzycznym Gliwickiego Teatru Muzycznego, dyrektorem artystycznym Filharmonii Dolnośląskiej, dyrektorem artystyczny Teatru Wielkiego w Łodzi.

Dyrygował wieloma zespołami symfonicznymi m.in. Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Sinfonia Iuventus, orkiestrami filharmonicznymi w Gdańsku, Koszalinie, Szczecinie, Poznaniu, Bydgoszczy, Białymstoku, Kielcach, Łodzi, Zielonej Górze, Wrocławiu, Opolu, Wałbrzychu, Katowicach, Rzeszowie, Krakowie, Lwowie, Weronie, orkiestrami w Toruniu, Płocku, Łomży, zespołami kameralnymi Capella Bydgostiensis, Capella Cracoviensis, Leopoldinum. Stale współpracuje z Ankara Presidential Symphony Orchestra, Antalya State Symphony Orchestra, Bursa Regional Symphony Orchestra, Izmir State Symphony Orchestra, European Johann Strauss Orchestra, INSO-Lviv, Lviv Philharmonic Orchestra, Royal Camerata Bucharest, Ostrava Janacek Philharmonic Orchestra. Występował z wybitnymi solistami (m.in. Rafał Blechacz, Konstanty A. Kulka, Tomasz Strahl, Idil Biret, Ingolf Wunder, Michael Vaiman, Olga Rusina, Alexandre Dubach, Krzysztof Jakowicz, Marcin Zdunik, Paweł Wakarecy, Gavriel Lipkind, Lukas Geniusas, Jakub Jakowicz, Johannes Moser, Soyoung Yoon, Gautier Capucon, Gulsin Onay, Alexander Markov).

Wojciech Rodek przygotowywał premiery dla Theatre Montansier w Wersalu (Mozart Apollo i Hiacynt), Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu (Loewe My Fair Lady), festiwalu Wratislavia Cantans (Britten Mały Kominiarczyk), Gliwickiego Teatru Muzycznego (Lehar Wesoła wdówka, Strauss Noc w Wenecji, Rodgers The Sound of Music, Lippa The Addams Family – Teatralna Nagroda im. J. Kiepury 2015 za najlepszy spektakl), Teatru Wielkiego-Opery Narodowej (Zubel Oresteja), Teatru Wielkiego w Łodzi /Mozart Don Giovanni, Strauss Noc w Wenecji, Czajkowski Eugeniusz Oniegin, Moniuszko Halka, Chaczaturian Spartakus/. Występował w najważniejszych salach koncertowych Europy i Chin m.in. w: Bazylei, Bernie, Dreźnie, Hamburgu, Monachium, Salzburgu, Wiedniu, Zurichu, Pekinie, Szanghaju. Brał udział w renomowanych festiwalach: Wratislavia Cantans, Xanten Sommerfestspiele, Sinfonia Varsovia swojemu miastu, Wirtuozi we Lwowie, Międzynarodowym Festiwalu im P. Czajkowskiego i N. von Meck w Winnicy. Dyryguje w Teatrze Muzycznym w Poznaniu i Operze Wrocławskiej.

Dyskografia Wojciecha Rodka zawiera nagrania muzyki symfonicznej, filmowej i rozrywkowej /m. in. VII symfonia A. Illaramendi z Chórem i Orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie; Koncert na głos i orkiestrę Witolda Friemanna z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, sol. M. Rodek; I Koncert wiolonczelowy D. Szostakowicza z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, sol. G. Lipkind; Koncert skrzypcowy A. Berga z NOSPR, sol. K. Jakowicz; Melodramat L. Zielińskiej z NOSPR, Zamiana, muz. M. Mirowski, The Film Harmony Orchestra; ENEN, muz. B. Gliński, Sinfonia Varsovia; City Island, muz. J.A.P. Kaczmarek, Polska Orkiestra Radiowa; Get Low, muz. J.A.P. Kaczmarek, Polska Orkiestra Radiowa; Kanapka z człowiekiem, muz. P. Gintrowski, Polska Orkiestra Radiowa/

Koncert realizowany w ramach programu filharmonia / ostrożnie, wciąga!!!
Program współorganizuje Instytut Muzyki i Tańca.