W programie wiersze Haliny Poświatowskiej „ubrane” w autorskie kompozycje zespołu, oscylujące wokół ambitnego popu, jazzu i elektroniki. Projekt wyłamuje się spod pojęcia typowej „poezji śpiewanej”. Joanna zaprosiła do niego wybitnych instrumentalistów, mających jazzowe korzenie. Dzięki nim muzyka ma tutaj dużą siłę oddziaływania. Umiejętnie przeplata się ze słowem, podkreślając jego piękno, jednocześnie nie pozostając w cieniu.

Wystąpią:
Joanna Bejm – śpiew
Sebastian Iwanowicz – gitara
Marcin Skaba – skrzypce
Wojciech Pulcyn – kontrabas
Gniewomir Tomczyk – perkusja

Joanna Bejm – wokalistka, animatorka kultury, kompozytorka. Młodzieńcze lata spędziła w Opolskim Studiu Piosenki, doskonaląc swój głos pod kierunkiem Jacka Mełnickiego i Beaty Pałki. Laureatka wielu festiwali i konkursów piosenki, m.in. programu telewizyjnego „Szansa na sukces” oraz konkursu „Debiuty” na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu  (1999 r.).  Koncertuje z zespołami jazzowymi oraz w projektach związanych z piosenką poetycką. Obecnie jest w trakcie nagrywania autorskiej płyty.

Wojciech Pulcyn – jeden z najbardziej cenionych polskich kontrabasistów. Współpracuje m. in. z Ewą Bem, Grażyną Auguścik, Urszulą Dudziak, Michałem Urbaniakiem, Wojciechem Karolakiem, Kubą Stankiewiczem, Mariuszem Lubomskim, Bogdanem Hołownią i wieloma innymi artystami. W ciągu swej już ponad 20-letniej muzycznej kariery nagrał dziesiątki płyt. Ostatnia, wydana w 2017 r., nosi tytuł „Tribute to Charlie Haden”.

Marcin Skaba – skrzypek, kompozytor, pedagog, współtworzący wiele interesujących projektów spod znaku folk-rock-jazz-electronic. Sideman łamiący utarte schematy podejścia do wiolinistyki. Współpracował m. in. z grupami: No To Co (folk-rock), Dom o Zielonych Progach (folk, poetic, world music), Kapela Hanki Wójciak (folk, world music, góralska, orient). Laureat m. in. I nagrody na VI Festiwalu Piosenki Poetyckiej im. Jacka Kaczmarskiego „Nadzieja” oraz II nagrody na krakowskim Festiwalu Twórczości „Korowód” 2011.

Gniewomir Tomczyk – perkusista, kompozytor, pedagog. Współpracuje z zespołami z nurtu muzyki elektronicznej i jazzowej, m. in. XXANAXX TEN TYP MES, Paulina Przybysz, Piotr Schmidt, Tomek Makowiecki, Krzysia Górniak (album “Moments”), Sonar Soul, Serj Tankian (System Of A Down). W 2017 r. wydał swój debiutancki album „Event Horizon”.

Sebastian Iwanowicz – gitara
Wirtuoz gitary, aranżer, kompozytor, nauczyciel-pedagog. Występował podczas festiwali: „Forum Młodej Reżyserii”, „Dwa Teatry”, „Międzynarodowy Festiwal Gitarzystów Jazzowych „GUITAR CITY” i Ogólnopolski Festiwal Improwizacji Gitarowej, oraz koncertu telewizyjnego z okazji kanonizacji JPII pt.: „Kolory miłosierdzia” oraz uczestniczył w konkursach i w programach telewizyjnych m.in.: „Hit Generator”, „Hit dla Biało-czerwonych”, „Pytanie na śniadanie” czy „DD TVN”. Koncertuje z wieloma uznanymi artystami takimi jak: Vadim Brodski, Halina Frąckowiak, Marak Bałata, Halina Mlynkowa, Wojciech Karolak, Piotr Rodowicz, Piotr Pałka, Kostek Yoriadis, Elżbieta Adamiak, Izabela Skrybant-Dziewiątkowska, Maciej Miecznikowski, Zbigniew Wegehaupt, czy Wojciech Zieliński. Uczestniczył w sesjach nagraniowych z: Pawłem Zareckim, „Grzechem” Piotrowskim, Robertem Lutym, Michałem Barańskim,

Halina Poświatowska

9.05.1935—11.10.1967

Poetka, autorka słynnych liryków miłosnych.

Poświatowska urodziła się w Częstochowie, w rodzinie rzemieślniczej jako Halina Myga. Na jej życie determinujący wpływ miało kilka dni z dzieciństwa kiedy w 1945 roku podczas wyzwalania Częstochowy, rodzice Haliny schronili się w piwnicy. Zimno i wilgoć sprawiły, że dziewczynka ciężko zachorowała, a choroba doprowadziła do powstania nieodwracalnej wady serca.

Ze względu na słabe zdrowie, dużą część życia spędziła w szpitalach i sanatoriach. W jednym z nich poznała innego pacjenta, malarza i studenta szkoły filmowej Adolfa Ryszarda Poświatowskiego, którego – wbrew zaleceniom lekarzy – poślubiła w 1954 roku. Po dwóch latach została wdową. W 1958 roku przeszła operację serca w Stanach Zjednoczonych, na którą pieniądze zebrała m.in. amerykańska polonia. Po operacji złożyła wniosek o stypendium w prestiżowym college’u Smiths College w Northampton. Ukończyła go po trzech latach. Choć mogła zostać na studiach doktoranckich w Kalifornii, postanowiła wrócić do kraju. Zamieszkała w Domu Literatów w Krakowie i zapisała się na filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1967 roku stan jej zdrowia był na tyle zły, że zdecydowała się na kolejną operację w Warszawie. Osiem dni po jej przeprowadzeniu zmarła.

W 1957 roku ukazał się pierwszy tomik Poświatowskiej pod tytułem „Hymn bałwochwalczy”. W 1961 roku opublikowała także reportaż o swoim życiu w Stanach Zjednoczonych – „Notatnik amerykański”, w 1966 roku – książkę autobiograficzną – „Opowieść dla przyjaciela”, opartą m.in. na korespondencji z kolejnym z ważnych w jej życiu mężczyzn, Jerzym Morawskim. Kolejne zbiory poetyckie to „Dzień dzisiejszy” (1963), „Oda do rąk” (1966) i „Jeszcze jedno wspomnienie” (1968, wydanie pośmiertne).

W swojej twórczości Poświatowska nawiązywała do najsłynniejszych historii miłosnych w kulturze europejskiej, podmiot liryczny identyfikuje się w nich z tragicznymi heroinami: Julią czy Izoldą.

„Jestem Julią na wysokim balkonie zawisła krzyczę wróć wołam wróć plamię przygryzione wargi barwą krwi” (1958)

Za życia Poświatowska nie była przez krytykę szczególnie ceniona: jej osobna i osobista, intymna liryka znajdowała się na marginesie głównego nurtu, w którym klasycy dyskutowali z romantykami. Później wyraźnie się to zmieniło: Poświatowską zaczęto czytać, analizować, a także śpiewać – utwory do jej wierszy wykonywali m.in. Magda Umer, Stanisław Soyka i Janusz Radek.

Źródło: https://culture.pl/pl/tworca/halina-poswiatowska