Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Chór Filharmonii Opolskiej
Akademicki Chór Politechniki Opolskiej
Ludmiła Wocial-Zawadzka – przygotowanie chórów

Alina Adamski – sopran
Agata Schmidt – mezzosopran
Maciej Kwaśnikowski – tenor
Tomasz Rudnicki – bas

Przemysław Neumann – dyrygent

W programie:
Wolfgang Amadeus Mozart – Requiem d-moll KV 626 (55′)

Drodzy Melomani, ze względu na panującą sytuację epidemiologiczną prosimy o przestrzegania poniższych zasad bezpieczeństwa podczas wizyty w Filharmonii:

• noszenie maseczki ochronnej/przyłbicy zakrywającej usta i nos, zapewnionej we własnym zakresie, na terenie Filharmonii oraz podczas koncertu. W razie potrzeby maseczkę można nabyć w kasie biletowej Filharmonii
• dezynfekcji rąk lub rękawiczek płynem dezynfekującym znajdującym się przy wejściu głównym do Filharmonii oraz we foyer
• złożenie obowiązkowego pisemnego oświadczenia o stanie zdrowia przy wejściu na koncert, zgodnie ze wzorem: Oświadczenie o stanie zdrowia
• zachowania dystansu 1,5 metra od innych uczestników koncertu

Regulamin bezpieczeństwa w trakcie epidemii SARS CoV 2

Alina Adamski – sopran

Alina Adamski pochodzi z Górnego Śląska. Uzyskała tytuł doktora na Akademii Muzycznej w Łodzi. W sezonie 2019/2020 wystąpiła w Oper Frankfurt w roli Gildy (Rigoletto), wraz z Vladimirem Jurowskim oraz London Philarmonic Orchestra w roli Waldvogel (Siegfried) oraz w tej samej roli w Oper Leipzig, w Staatsoper Stuttart jako Frau Silberklang w aranżacji opery Der Schauspieldirektor (przeniesionej z Salzburga), w Filharmonii Opolskiej jako Kapłanka (Aida) oraz w Opernhaus Zürich jako Sopran I w utworze Helmuta Lachenmanna Das Mädchen mit den Schwefelhölzern, która to produkcja (wykonana jako balet) otrzymała tytuł „Produkcji roku” według krytyków. W latach 2017-2019 była członkiem Międzynarodowego Studia Operowego w Zurychu, gdzie wystąpiła m.in. jako: Atala (Häuptling Abendwind), Sandrina (La finta giardiniera), Maria Bellacanta (Hexe Hillary geht in die Oper), Rumpelwicht (Ronja Räubertochter), Amanda (Le Grand Macabre) i wzięła udział w światowej prapremierze Last Call skomponowanego przez szwajcarskiego kompozytora Michaeal Pelzla. W 2018 roku była uczestniczką Internationale Meistersinger Akademie w Neumarkcie, gdzie pracowała z takimi osobowościami, jak: Edith Wiens, Tobias Truniger, Craig Terry, Malcolm Martineau. W 2017 brała udział w Young Singers Project w ramach Salzburger Festpiele, gdzie wystąpiła w operze dla dzieci Der Schauspieldirektor (Henrik Albrecht na motywach oper W. A. Mozarta i A. Salieriego) w roli Frau Silberklang. W 2014 roku zadebiutowała z powodzeniem w Teatrze Wielkim w Łodzi w partii Rozyny w op. Cyrulik Sewilski G. Rossiniego, a także w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku jako Arsena w Baronie Cygańskim J. Straussa. W tym samym roku została uczestniczką programu szkolenia młodych talentów w Akademii Operowej przy Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie, prowadzonego m.in. przez prof. Izabelę Kłosińską, Eytana Pessena, Matthiasa Rexrotha. W roku 2013 była stypendystką programu Erasmus, w ramach którego studiowała we Włoszech, w Conservatorio di Musica F. Venezze w Rovigo (kl. prof. Luisy Giannini). Podczas studiów aktywnie uczestniczyła w wielu kursach wokalnych prowadzonych m. in. przez Ewę Biegas, Bogdana Makala, Udo Rheinemanna, Brendy Hurley, Doris Yarick-Cross, Richarda Crossa i Neila Shicoffa. Prowadziła też działalność koncertową w Europie.

W dotychczasowej działalności artystycznej współpracowała z wieloma (oprócz w. wymienionych: Brenda Hurley, Thomas Barthel, Adrian Kelly, Michelle Wegwart, Hedwig Fassbender, Dmitry Vdovin, Alfredo Abbati, Alessandro Misciasci) osobowościami muzycznymi oraz uczestniczyła z bardzo dobrym rezultatem w kilku organizowanych w Polsce konkursach wokalnych. W 2019  została finalistką X Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki i otrzymała nagrodę Polskiego Wydawnictwa Muzycznego za najpiękniejsze wykonanie pieśni polskiej XX/XXI wieku. W 2016 roku otrzymała nagrodę specjalną – kontrakt na rolę w Teatrze Królewskim w Madrycie (Teatro Real Madrid) w Hiszpanii oraz nagrodę za najlepsze wykonanie arii niemieckiego kompozytora w czwartej edycji prestiżowego konkursu International Voice Competition „Le Grand Prix de l’Opera”.  Jest Laureatką I Nagrody Turnieju Kameralnego organizowanego przez Akademię Muzyczną w Bydgoszczy (2015 r.), Laureatką I Nagrody Konkursu ARTNOBLE w Żyrardowie organizowanym dla wyróżniających się osobowości twórczych z publicznych Uczelni Artystycznych za najlepsze prace dyplomowe w Kategorii Muzyka i Plastyka oraz Laureatką I Nagrody i 7 Nagród specjalnych V Konkursu Wokalnego im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy (2015 r.). Otrzymała nagrodę Primus in artibus dla najlepszego absolwenta Akademii Muzycznej w Łodzi w roku akademickim 2014/2015, Laureatką I Nagrody Konkursu Wokalnego Bursztynowa Struna we Włocławku (2014 r.). Oprócz działalności artystycznej zajmuje się także działalnością organizacyjną. W 2015 r. zorganizowała w Łodzi Międzynarodowe Warsztaty Wokalno-Sceniczne Opera Connecting People.

Do jej najważniejszych koncertów zaliczyć możemy: Preludium Przedpremierowe U Donizettiego (wraz z Tobiasem Kochem) w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie (2014), Gala Sylwestrowa w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie (2016), występ podczas sesji Enfoques Le coq d’or w Teatrze Real w Madrycie (2017), koncert finałowy w ramach Young Singers Project/Salzburger Festspiele (2017), Leading opera voices of the world w Teatro Bolshoi w Moskwie (2017). W 2019 roku wystąpiła u boku Anny Netrebko i Anity Rachvelishvili w Adrianie Lecouvreur podczas Festiwalu w Salzburgu.

W sezonie 2020/2021 Alinę Adamski usłyszeć można m.in. wraz z London Philharmonic Orchestra w tetralogii Wagnera, Oper Frankfurt w Uprowadzeniu z Seraju (Konstanze), wraz z Filharmonie Salzburg w 9. Symfonii Beethovena.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Góry. Gdziekolwiek, byle czuć, że są większe rzeczy od nas samych.

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym

Inżynierem. Zaprzestałam studiów na Politechnice Łódzkiej. Gdyby nie muzyka, byłabym technolożką żywności.

Za największy sukces artystyczny uważam

Jednym z większych sukcesów jest debiut w roli Gildy w Oper Frakfurt (przygotowania na scenie trwały zaledwie trzy dni!) i pierwsze kroki w Verdim.

Człowiek, którego podziwiam

Richard Strauss, tytan pracy, który potrafił połączyć życie rodzinne z bogatym życiem zawodowym.

Co lubię czytać

Ostatnio pozycje do doktoratu – książki muzykologiczne i biograficzne. Okryłam też książkę Rafała Ohme z dziedziny psychologii – „Emo Sapiens”.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Edward Elgar – Variation IX (Adagio) Nimrod (Variations on an Original Theme, Op. 36).

Agata Schmidt – mezzosopran

Mezzosopranistka Agata Schmidt ukończyła z wyróżnieniem bydgoską Akademię Muzyczną w klasie prof. Hanny Michalak. Jest laureatką drugiej nagrody na Międzynarodowym Konkursie Grand Prix de l’Opera w Bukareszcie (2015) oraz nagrody za najlepsze wykonanie pieśni polskich na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie (2016).

Artystka była uczestniczką Akademii Operowej przy Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, gdzie pracowała pod opieką Anity Garanči, a w latach 2011-2014 Atelier Lyrique Opery Paryskiej. W Opéra Garnier zadebiutowała tytułową rolą w Orfeuszu i Eurydyce W. Ch. Glucka w inscenizacji Piny Bausch. Za tę rolę otrzymała dwie prestiżowe nagrody: Prix L’AROP i Prix Carpeaux dla najlepszego młodego śpiewaka 2014 roku.

W roli Orfeusza powróciła także do Palais Garnier w 2018 roku. Na scenach francuskich zadebiutowała także w rolach: Driady w Ariadnie na Naxos oraz Trzeciej nimfy w Rusałce w Opéra Bastille; tytułowego Orfeusza w Orfeuszu i Eurydyce w Opéra national de Bordeaux, tytułowej roli w Gwałcie na Lukrecji i Constanzy w Bezludnej wyspie oraz w scenicznym wystawieniu Stabat Mater A. Dworzaka w Opéra national de Montpellier, a także Marty i Pantalisa w Mefistofelesie na deskach Opéra de Lyon. W 2016 roku zadebiutowała jako Trzecia Dama w Czarodziejskim flecie w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, a w następnych sezonach również jako Suzuki w Madamie Butterfly.

Z repertuarem kameralnym i oratoryjnym koncertowała, między innymi w Palais Garnier, Auditorium Maison de la Radio, Amphithéâtre de l’Opéra Bastille, Notre Dame de Paris, St. Martin-in-the-Fields, a także na europejskich festiwalach muzycznych w Aix-en-Provence, Verbier i Aldeburgh.

Agata Schmidt jeszcze jako studentka bydgoskiej Akademii Muzycznej rozpoczęła do dziś trwającą współpracę z pianistą Bartłomiejem Weznerem. Duet został doceniony na wielu konkursach muzycznych w tym: drugą nagrodą na VII Międzynarodowym Konkursie im. Karola Szymanowskiego w Łodzi, trzecią nagrodą oraz nagrodą za najlepsze wykonanie cyklu pieśni na XIV Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu, trzecią nagrodą na XVII Międzynarodowym Konkursie Kameralnym im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi oraz udziałem w finale 50. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w s’Hertogenbosch.

Artystka jest pod opieką wokalną Michelle Wegwart.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Od zawsze Beskid  Żywiecki.

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym

Aktorką.

Za największy sukces artystyczny uważam

Główna rola Orfeusza w Operze Garnier w Paryżu w przedstawieniu Piny Bausch.

Człowiek, którego podziwiam

Nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie, być może nie spotykam na swojej drodze zbyt wielu wspaniałych ludzi i osobowości.

Co lubię czytać

Zależy od pory roku, na jesień zapewne zacznę znów poradniki psychologiczne.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Trzy fragmenty z poematów Jana Kasprowicza Karola Szymanowskiego… niezmiennie od lat.

Maciej Kwaśnikowski – tenor

Pochodzący z Poznania tenor Maciej Kwaśnikowski od 2019 roku jest członkiem prestiżowego programu dla młodych śpiewaków nowojorskiej Metropolitan Opera – The Lindemann Young Artist Development Program, gdzie szlifuje swoje umiejętności z amerykańskim tenorem Neilem Shicoffem.

W latach 2017-2019 kształcił się w studiu operowym Opery Paryskiej, gdzie pracował z m.in. z Michelle Wegwart. W latach 2015-2017 uczestniczył w Programie Kształcenia Młodych Talentów Akademia Operowa w Operze Narodowej w Warszawie, gdzie szkolił się pod opieką prof. Izabeli Kłosińskiej, Eytana Pessena i Matthiasa Rexrotha, a w latach 2014-2016 podstawy techniki wokalnej opanowywał z Robertem Nakonecznym. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął w wieku 9 lat w Poznańskim Chórze Katedralnym, z którym często występował jako solista chłopięcy, śpiewając później w wielu chórach w Polsce i Europie.

Maciej Kwaśnikowski jest laureatem wielu międzynarodowych konkursów. Zdobył ponadto uznanie środowiska muzycznego w Paryżu, otrzymując prestiżowe nagrody Cercle Carpeaux (2018) i AROP (2019) dla wyróżniającego się śpiewaka studia operowego Opery Paryskiej. Podczas swojego pobytu na rezydencji w Paryżu wystąpił m.in. jako Alfred w Zemście Nietoperza J. Straussa (2019), Lysander we fragmentach Snu nocy letniej Brittena (2018) czy Młody Pan w Reigen P. Boesmansa (2017).

W repertuarze oratoryjnym partie solowe wykonywał m. in. w Mesjaszu G.F. Haendla, Mszy Koronacyjnej C-dur i Requiem W.A. Mozarta, Mszy As-dur F. Schuberta czy Pasji wg. św. Jana J.S. Bacha (w Filharmonii Opolskiej w 2017 roku pod prowadzeniem Przemysława Neumanna). W sierpniu 2018 roku wystąpił na Festiwalu w Salzburgu w Mszy Es-dur F. Schuberta wraz z Filharmonikami Wiedeńskimi pod batutą Riccardo Mutiego. W tym samym dziele wystąpił także w 2019 roku w Monachium razem z Orkiestrą Symfoniczną Bawarskiego Radia, również pod prowadzeniem maestro Mutiego.

W 2017 roku uczestniczył w programie dla młodych artystów The Young Singers Project na Festiwalu w Salzburgu oraz Mozart Residency na festiwalu Aix-en-Provence we Francji, jak również otrzymał tytuł inżyniera fizyki technicznej ze specjalizacją w nanotechnologii na Politechnice Poznańskiej.

W sezonie 2020/2021 Maciej Kwaśnikowski wystąpi jako Gastone w Traviacie G. Verdiego w Operze Bastille oraz w Metropolitan Opera w rolach Benvolio w Romeo i Julii Ch. Gounoda i Starszego Brata w operze J. Heggiego – Dead Man Walking, obie produkcje Met pod batutą Yannicka Nézet-Seguin.

Maciej Kwaśnikowski wystąpi w koncercie za uprzejmą zgodą Metropolitan Opera Lindemann Young Artist Development Program.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Paryż, do którego jakoś nieprzerwanie mnie ciągnie i do którego ciągle wracam.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym

Naukowcem – fizykiem, najpewniej w jakimś międzynarodowym centrum badawczym jak np. CERN pod Genewą…

Za największy sukces artystyczny uważam

Koncert z Filharmonikami Wiedeńskimi pod batutą maestro Riccardo Mutiego na Festiwalu w Salzburgu. Okazja do pracy z najlepszymi na świecie wykonawcami jest niesamowicie uskrzydlająca i wynagradzająca.

Człowiek, którego podziwiam

Sędzia Ruth Bader Ginsburg.

Co lubię czytać

J.R.R. Tolkiena, Franka Herberta, Stephena Kinga, koniecznie w oryginale. Ostatnio jednak coraz więcej o historii.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Henri Duparc – Chanson triste.

Tomasz Rudnicki – bas

Bas baryton; urodzony w 1983 r. w Zgierzu. Studia wokalne pod kierunkiem prof. Włodzimierza Zalewskiego rozpoczął w 2002 r. na wydziale wokalno – aktorskim Akademii Muzycznej w Łodzi. Ukończył je z wyróżnieniem w 2007 r. i wówczas rozpoczął pracę w Operze Wrocławskiej, gdzie śpiewał role repertuaru zarówno klasycznego, jak i współczesnego. W sezonie 2012/2013 opuścił zespół wrocławskiego teatru i podjął studia w Międzynarodowym Studio Operowym w Operze w Zurychu. Tam zdobywał szlify wokalne i aktorskie pod opieką takich znakomitości sceny operowej, jak: Francisco Araiza, Brigitte Fassbaender, Luana de Vol, Fabio Luisi czy Christof Loy. Na deskach Opery Zuryskiej brał udział w spektaklach: Salome (R. Strauss), Rigoletto (G. Verdi), Madame Butterfly (G. Puccini), w światowej premierze opery Schatzinsel (F. Schwemmer). Obecnie ponownie jest częścią zespołu solistów Opery Wrocławskiej.

Do ważniejszych partii w jego repertuarze należą: role mozartowskie, a wśród nich – tytułowy Don Giovanni, a także Figaro oraz Hrabia Almaviva w Weselu Figara, jak również Don Alfonso w Cosi fan tutte; rossiniowskie, takie jak – Alidoro w Kopciuszku czy Don Basilio oraz Don Bartolo w Cyruliku sewilskim, verdiowski tytułowy Oberto oraz Ferrando w Trubadurze, Zbigniew w Strasznym dworze i Stolnik w Halce S. Moniuszki, Zurga w Poławiaczach pereł G. Bizet’a, Friedrich w Zakazie miłości R. Wagnera, baron Ochs w Kawalerze srebrnej róży R. Straussa, Szatan w Raju utraconym K. Pendereckiego, Woodraven w Matce czarnoszkrzydłych snów H. Kulenty czy Frosch w Zemście nietoperza J. Straussa.

Tomasz Rudnicki dba również o to, aby swój artystyczny warsztat doskonalić na repertuarze kameralnym i twórczości kompozytorów takich, jak: Musorgski, Brahms, Strauss, Schumann czy Ibert.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Drogi i bezdroża z pogranicza Utah i Arizony.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym

Piłkarzem z zaplecza ekstraklasy.

Za największy sukces artystyczny uważam

Na największy wciąż czekam, ale udało mi się już zagrać kilka wymarzonych czarnych charakterów, takich jak: Don Giovanni, faustowski Mefisto oraz Szatan z Raju utraconego Pendereckiego.

Człowiek, którego podziwiam

Bryn Terfel – za prawdę w jego scenicznych kreacjach oraz skromność w byciu „gwiazdą”.

Co lubię czytać

Powieści historyczne,  historie alternatywne, biografie.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Don Giovanni – miłość od pierwszego odsłuchu.

Współpraca redakcyjna:

Materiały własne artystów.