Dyplomanci PSM I i II st. im. F. Chopina w Opolu
Magdalena Czekaj – śpiew (naucz. Agnieszka Mikosza)
Martyna Jamrozik – waltornia (naucz. Piotr Wczasek)
Paulina Kijowska – skrzypce (naucz. Janusz Gajownik)
Elżbieta Kmiecik – gitara (naucz. Dominik Tomasiak)
Oskar Kondzioła – wiolonczela (naucz. Agnieszka Płoszejowska)
Maksymilian Miczka – trąbka (naucz. Klaudiusz Lisoń)
Aleksandra Ryszka – saksofon (naucz. Jan Swaton)
Matylda Uszyńska – klarnet (naucz. Grzegorz Okoń)
Natalia Veretennikova – śpiew (naucz. Rafał Żurakowski)

Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Miłosz Kula – dyrygent

Nowy sezon oznacza zawsze nowe wyzwania artystyczne – nawet jeśli tytuł wydarzenia brzmi znajomo, jak Koncert Dyplomantów Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Opolu. Co roku chodzi tu przecież o nową, wybitnie utalentowaną młodzież, stawiającą pierwsze kroki na profesjonalnej estradzie z orkiestrą symfoniczną u boku. Świeżość tej sytuacji niezmiennie budzi duże emocje, zwłaszcza że atmosferę podsycają kolejne znaki zapytania – jakie usłyszymy instrumenty,  jakie głosy, w jakim repertuarze? I nie ma tu oczywistych odpowiedzi, bo wszystko rozstrzyga się dopiero w lutym, podczas organizowanych w szkole eliminacji, do których zawsze podchodzi więcej chętnych, niż – i tak wydłużony do granic możliwości – koncert może pomieścić.

W tych ekscytujących (zwłaszcza dla młodych wykonawców) okolicznościach, potrzebne są solidne punkty oparcia – wspierający dyrygent, doświadczona i życzliwa młodym debiutantom orkiestra, rytuał prób organizowanych niezmiennie tuż po świętach wielkanocnych. Przede wszystkim jednak – młodzież kończąca ważny etap edukacji muzycznej, często obciążona jednocześnie przygotowaniami do matury, musi być do występu solidnie przygotowana. Dlatego praca nad programem – pod okiem nauczyciela i akompaniatora – rozpoczyna się zwykle wiele miesięcy wcześniej. Mieszkańcy Wyspy wiedzą, jak to na co dzień wygląda: z okien szkoły słychać dźwięki różnych instrumentów, a ćwiczone przez młodzież fragmenty zlewają się w swoistą kakofonię. Gdzieś w zaciszu szkolnych klas pomału rodzą się interpretacje, które w kwietniu oklaskiwać będzie opolska publiczność. Jakie? Kto wie, może o tym już świergolą latające nad Pasieką ptaki?

Katarzyna Kaczmarczyk

Miłosz Kula – dyrygent

Dyrygent, muzykolog. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie dyrygentury, a także klarnetu. Równolegle ze studiami muzycznymi ukończył muzykologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest zatrudniony we wrocławskiej Akademii Muzycznej na stanowisku adiunkta.

Posiada dwa stopnie doktora – artystyczny w zakresie dyrygentury (od września 2017, promotor: prof. Mirosław Jacek Błaszczyk) oraz naukowy w zakresie muzykologii (z wyróżnieniem, od listopada 2021, promotor prof. Remigiusz Pośpiech). Jest absolwentem Podyplomowych Studiów Zarządzania Placówkami Kultury oraz finansów i Rachunkowości prowadzonych przez Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Był ponadto uczestnikiem projektu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego „Mistrzowie Dydaktyki” oraz Seminarium i Warsztatów Edytorstwa Muzycznego organizowanych przez PWM i NIFC. Brał udział w kursach mistrzowskich pod kierunkiem m.in. Rafała J. Delekty, Jacka Kaspszyka, Colina Mettersa, Tadeusza Strugały oraz Alima Szacha.

Otrzymał nagrody i wyróżnienia na konkursach zespołów kameralnych w Szczecinie, Jaworze i Wrocławiu. Jest półfinalistą I Ogólnopolskiego Konkursu dla Studentów Dyrygentury im. Adama Kopycińskiego we Wrocławiu. Był współzałożycielem oraz prezesem Wrocławskiej Orkiestry Młodzieżowej, z którą zrealizował szereg różnorodnych projektów orkiestrowych w kraju i za granicą.

Był chórzystą Chóru Filharmonii Wrocławskiej, współpracował z Chórem Kameralnym Senza Rigore, Filharmonią Sudecką w Wałbrzychu i Agencją Artystyczną ProMusica. Koncertował w Czechach, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Rosji i Szwajcarii. W roli dyrygenta zadebiutował podczas festiwalu Eurochestries w 2010 roku w Almerii (Hiszpania). Miał okazję prowadzić koncerty w ramach Festiwali Clarimania we Wrocławiu, Brand New Music Festival w Katowicach oraz Szalone Dni Muzyki w Warszawie. Koncertował z orkiestrami filharmonicznymi w Lublinie, Zielonej Górze, Kielcach, Katowicach, Rzeszowie, Opolu, Częstochowie, Ołomuńcu (Republika Czeska), Wałbrzychu, Capellą Bydgostiensis, Berlin Sinfoniettą, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Toruńską Orkiestrą Symfoniczną, Sound Factory Orchestra i Chórem Filharmonii Śląskiej w Katowicach (z większością z nich wielokrotnie). W latach 2014-2015 współpracował z Gliwickim Teatrem Muzycznym. Występował z takimi artystami jak m.in. Ewa Biegas, Marcin Franc, Szczepan Kończal, Jadwiga Kotnowska, Bartosz Koziak, Tomasz Marut, Alina Mleczko, Jadwiga Postrożna, Agnieszka Przekupień, Jose Torres, Radek Szarek, Sławomira Wilga, zespołami: Havana Dreams czy Tango Attack. Jest pierwszym polskim dyrygentem, którego koncert został zarejestrowany w standardzie 4K.

Istotnym obszarem jego aktywności jest trwająca już szósty rok współpraca z najmłodszymi muzykami – uczniami szkół muzycznych w Częstochowie i Opolu. Zaowocowało to licznymi koncertami i warsztatami z udziałem młodzieży.

Miłosz Kula zajmuje się również działalnością naukową. Uczestniczył w ekspedycji etnomuzykologicznej w okolice Irkucka (Rosja), badając ślady obecności polskiego repertuaru. Wygłaszał referaty na konferencjach naukowych w Bydgoszczy, Poznaniu, Warszawie i we Wrocławiu. Kierował pięcioma grantami badawczymi. Współtworzył portal batuty.instrumenty.edu.pl prowadzony przez Instytut Muzyki i Tańca. Na zlecenie tej instytucji zrealizował zadanie badawcze w ramach programu Białe plamy – muzyka i taniec. Ostatnio nawiązał współpracę z Polskim Wydawnictwem Muzycznym, przygotowując edycję tomu (wydania źródłowo-krytycznego) z dziełami orkiestrowymi Stanisława Moniuszki.

Aktualnie koncentruje się na twórczości instrumentalnej Carla Dittersa von Dittersdorfa oraz na polskiej muzyce instrumentalnej XIX wieku. Jest autorem dwunastu publikacji naukowych i popularnonaukowych (z czego czterech w języku angielskim). Prowadzi bogatą działalność prelegencką i popularyzatorską, opatrując słowem wiążącym koncerty w ramach festiwali muzycznych na Dolnym Śląsku.

W październiku 2022 odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Mój dom przy mojej Rodzinie. Cyceron powiedział, że do szczęścia człowiekowi potrzeba ogrodu i biblioteki. I ja się z nim zgadzam!

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Prawdopodobnie nauczycielem. Choć właściwie i tak nim jestem…!

Za największy sukces artystyczny uważam
To, że mogę wracać do tych samych orkiestr po raz kolejny. Mawia się, że sztuką ponoć nie jest zadyrygować koncert z danym zespołem – sztuką jest wrócić do tego zespołu. I jak na razie to się udaje!

Człowiek, którego podziwiam
Moja Teściowa (nie żartuję!)

Co lubię czytać
Mam tak mało czasu, że głównie czytam to co muszę lub to co jest mi potrzebne, a rzadziej to co chcę. Jednak literatura faktu i książki historyczne to coś po co sięgam szczególnie chętnie.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Bajka Stanisława Moniuszki. Niby nic wielkiego bo to zaledwie kilkunastominutowa uwertura, a jednak towarzyszyła mi w wielu ważnych chwilach – często w sposób zupełnie nieprzewidywalny.

Materiały własne artysty