Strefa I – 220 zł
Strefa II – 200 zł
Strefa III – 180 zł
Gran Canaria Big Band:
Chano Gil*, Juanlu Torres – trąbki
Pablo González, Gael Arbona – puzony
Jose Ángel Vera*, Diego Frugoni* – saksofony
Rayko León* – fortepian
Tana Santana – gitara basowa, kontrabas
Javier Montero – perkusja
Moisés Alberto Padrón – instrumenty perkusyjne
Maciej Fortuna* – trąbka
Jan Swaton* – saksofon altowy i barytonowy
*soliści
Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Virginia Guantanamera – śpiew
José Manuel Ramos – śpiew
Tomasz Kaniewski – dyrygent
Jak nietuzinkowo zakończyć i z wielkim rozmachem rozpocząć Nowy Rok? Z pewnością zanurzając się w niezwykłym świecie muzyki latynoamerykańskiej – karnawale rytmów i melodii, które hipnotyzują i zapraszają do tańca.
Kanaryjska Fiesta Sylwestrowa z pewnością stanie się niezapomnianą nocą pełną pasji, energii i emocji, które zapewni Gran Canaria Big Band. To formacja doskonale znana z mistrzowskiego łączenia tradycyjnych brzmień z nowoczesnymi aranżacjami bigbandowymi, których wzajemne sploty tworzą muzyczną paletę żywiołowych barw. Narracja tego wyjątkowego wieczoru oparta będzie na kontrastach – od subtelnych melodii bolera, przez żywiołową cha-chę, aż po pulsujące rytmy rumby, które wypełnią salę koncertową niezwykłą energią i tanecznym krokiem wprowadzą w nowy rok i atmosferę karnawału.
Tą najbardziej spektakularną noc w ciągu roku doskonale dopełni Orkiestra Filharmonii Opolskiej pod batutą Tomasza Kaniewskiego, która muzyce latynoskiej nada nowy wymiar, łącząc charakterystyczne dla big bandów brzmienie z głębią i bogactwem harmonicznym orkiestry symfonicznej.
W programie nie zabraknie też błyskotliwych partii solowych w wykonaniu takich instrumentalistów jak Maciej Fortuna (trąbka), oraz Jan Swaton (saksofon altowy i barytonowy). Niemniej spektakularne będą z pewnością występy wokalne Virginii Guantanamery oraz José Manuela Ramosa.
To wydarzenie to nie tylko uczta dla miłośników muzyki latynoamerykańskiej, ale także dla wszystkich tych, którzy chcą spędzić sylwestrową noc w wyjątkowy sposób – odkrywając nowe muzyczne horyzonty, zanurzając się w pulsujących rytmach, które porwą do tańca i wprowadzą w nowy rok z ogromną dawką energii. Zakończmy ten rok w wielkim stylu, oddając się magii latynoskich rytmów i wspaniałych dźwięków, które na zawsze pozostaną w pamięci!
Gran Canaria Big Band
Gran Canaria Big Band stał się jedną z najważniejszych formacji muzycznych w Hiszpanii. Od 1997 roku, czyli od powstania, nie przestaje tworzyć kolejnych projektów, nowego repertuaru, koncertów szkolnych, tras koncertowych, nagrań płytowych itp. Aktualnie ich liczba przekracza 75 nowo stworzonych projektów na big band, które wciąż podnoszą rangę zespołu na scenie hiszpańskiej. Dzięki tym projektom możliwe było nawiązanie kontaktu z artystami o międzynarodowej sławie, którzy dodatkowo podnoszą prestiż zespołu. Kurt Elling, Paquito D´Rivera, New York Voices, Perico Sambeat, Sole Giménez, Jamie Davies, Deborah Carter, Braulio, Cristina Ramos, to tylko niektórzy z artystów występujący z Gran Canaria Big Band w ich projektach.
Internacjonalizacja zespołu Gran Canaria Big Band przejawia się w jego udziale w Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Cancun (Meksyk) oraz w norweskiej telewizji. To właśnie w tych krajach międzynarodowy wymiar tej grupy osiąga poziom nigdy wcześniej nieosiągnięty przez hiszpański zespół, dzięki któremu big band staje się znany poza terytorium kraju.
Gran Canaria Big Band nagrał pięć wysoko ocenianych płyt, z których jedna została wydana przez amerykańską wytwórnię Summit Records, dzięki czemu grupa weszła na rynek północnoamerykański – światową kolebkę jazzu.
Formacja muzyczna Gran Canaria Big Band ma również bardzo ważne znaczenie społeczne, ponieważ łącząc różne style muzyczne w swoim repertuarze, przyciąga dużą publiczność. Jest to doskonała forma promocji big-bandowych brzmień i twórczości samych wykonawców. Ten sojusz oznacza, że wszystkie koncerty i działania prowadzone przez Gran Canaria Big Band docierają do szerokiego grona odbiorców.
Chano Gil – trąbka
Profesor trąbki i pedagogiki trąbki w Konserwatorium Muzycznym Wysp Kanaryjskich (Hiszpania).
Urodził się w Firgas na Gran Canarii 15 grudnia 1972 roku.
Uważany jest za jednego z najbardziej wszechstronnych trębaczy swojego pokolenia, występuje zarówno w interpretacji muzyki starożytnej, jak i w jazzie klasycznym oraz współczesnym.
Naukę gry na trąbce rozpoczął w wieku ośmiu lat w swoim rodzinnym mieście Firgas (Gran Canaria, Hiszpania) w szkolnym zespole Youth Music Band of Firgas. Później przeniósł się do Konserwatorium Muzycznego w Las Palmas de Gran Canaria, gdzie studiował u profesora D. Santiago Luri San Vicente. Ukończył studia w klasie trąbki z najwyższymi wynikami. Następnie kontynuował swoje studia u profesora Alejandro Castañeda (solisty trąbki Filharmonii Gran Canaria). Jako stypendysta Cabildo de Gran Canaria przeniósł się na studia do Walencji, gdzie studiował muzykę w konserwatoriach José Iturbi i Joaquín Rodrigo oraz na Uniwersytecie w Walencji.
Uczył się od najbardziej renomowanych trębaczy w dziedzinie muzyki klasycznej, a także jazzu i muzyki dawnej. Wśród nich są m.in.: Maurice André, Edward Tarr, Manuel Lopez, Maurice Benterfa, Jouko Harjanne, Kristian Steenstrup, Hans Gansch, Pierre Dutot, David Hickman, Tim Hagans, Mike Koupa, Brian Lynch, Laurie Frink.
Jest dyrektorem artystycznym Gran Canaria Big Band i Maspalomas International Trumpet Festival. Jest także członkiem słynnej grupy Ten Of The Best, zrzeszającej dziesięciu najlepszych trębaczy różnych narodowości, z którą koncertował na całym świecie.
Występował w wielu krajach m.in. Japonia, Niemcy, Austria, Szwajcaria, Hiszpania, Australia, Stany Zjednoczone, Meksyk, Portugalia, Dania, Włochy, Chorwacja, Słowenia, Estonia, Kuba, a także jako solista z takimi zespołami jak: Orkiestra Filharmoniczna Gran Canarii, Orkiestra Symfoniczna Teneryfy, Orkiestra Symfoniczna Castilla y León, Orkiestra Narodowa Orchestra of Spain, Philharmonic Orchestra of Nations (Berlin), National Orchestra of Cuba, Camerata of Cancun, Sedajazz Big Band, Gran Canaria Big Band, Big Band of the Canaries, Atlantic Art Ensemble, Ensemble of Trumpets of the CSMC, Ten Of The Best.
Jako nauczyciel prowadzi liczne specjalistyczne kursy na Wyspach Kanaryjskich, w Hiszpanii, Włoszech, Portugalii, Australii, Meksyku, Danii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Chorwacji, Słowenii, Estonii, Kubie i Belgii.
W dziedzinie badań naukowych posiada Dyplom Studiów Wyższych. Jest doktorem Uniwersytetu w Las Palmas de Gran Canaria z rozprawą „Repertuar na trąbkę i organy hiszpańskich kompozytorów. Katalogowanie, badanie i dydaktyczna propozycja interpretacji”, za którą uzyskał dyplom z wyróżnieniem.
Na swoim koncie ma różne publikacje na temat katalogowania muzycznego i badań repertuaru trąbkowego i organowego, a także artykuły na temat innowacji metodologicznych w nauczaniu trąbki. Jest członkiem International Trumpet Guild (USA), międzynarodowego stowarzyszenia pedagogów i wykonawców trąbki. W ramach tego stowarzyszenia został zaproszony do udziału w 35, 38, 45 i 46 konferencji, które odbyły się w 2010, 2013, 2021 i 2022 roku odpowiednio w Sydney (Australia), Michigan i San Antonio (Stany Zjednoczone), odnosząc wielki sukces w różnych koncertach i konferencjach odbywających się w tych miastach.
Jest członkiem zespołu zarządzającego SEM-EE, Towarzystwa Edukacji Muzycznej Państwa Hiszpańskiego. Jest również doradcą różnych komitetów naukowych tego stowarzyszenia.
Brał udział w ponad pięćdziesięciu nagraniach o bardzo zróżnicowanym charakterze. Wśród nich wyróżnia się The trumpet in the organs of Gran Canaria, które zostało wydane przez hiszpańską wytwórnię Gad & Gad records oraz inne z grupą jazzową GBP wydane przez Irina Records.
Brał udział jako artysta i gościnny prelegent w 4th Meeting of Trumpets „Rafael Méndez” w Mexico City wykładając obok takich trębaczy jak: Arturo Sandoval, Otto Sauter, David Hickman. Bierze również udział w Spanish Brass Alzira w Walencji, uważanym za jeden z najważniejszych festiwali w Europie w swojej kategorii, a także w Alion Baltic International Music Festival and Academy w Tallinie w Estonii.
Jose Ángel Vera – saksofon
José Vera Bello (urodzony w Las Palmas de Gran Canaria, w 1979 r.) ukończył studia saksofonowo-jazzowe w Królewskim Konserwatorium La Haya w 2007 r., a następnie uzyskał tytuł magistra na Uniwersytecie w Rotterdamie (2009 r.). Po tym etapie studiów pozostał w Holandii, pracując jako niezależny muzyk. W 2011 r. wyjechał do Nowego Jorku, aby studiować m.in. u Dicka Oattsa jako stypendysta. Po ukończeniu studiów w 2013 r. przeprowadził się do Madrytu, gdzie pracuje jako interpretator i kompozytor.
Otwartość i różnorodność stylów, które tworzy, sprawiły, że pracował w tak różnych projektach jak Alain Pérez i CMQ Big Band, Bob Sands Big Band, Roda de Choro de Madrid, Alex O’Dogherty, Esteve Pi i Hard Bop Collective, Nehlas Spencer i Zubikilla Spencer (Cabo Verde). Fra Fra Sound (Surinam), Gabacho Marocconection i z wieloma innymi zespołami jazzowymi, big bandami i mniejszych formacjami.
Jego autorski projekt Manao (muzyka świata, kanaryjska, jazz) El Baile del Vivo (YOUKALI 2012), wygrał selekcję projektów europejskich Narodowego Funduszu Kultury i Sztuki Meksyku.
W składach od tria do kwintetu, w nowoczesnym ujęciu jazzowym, saksofonista oferuje publiczności projekty pełne kreatywności, głębokiej wrażliwości i energii. Swoim osobistym przekazem i wyjątkowym brzmieniem eksploruje muzyczne gatunki, poruszając się pomiędzy współczesnym jazzem, neobopem, a także wpływami tradycji (Tristano, Rollins itp.). Jego kompozycje tworzą organiczny, świeży i jasny repertuar. Artysta wyróżnia się na jazzowej scenie Hiszpanii kreatywnością i spontanicznością.
Diego Frugoni – saksofon
Diego Frugoni Suárez rozpoczął edukację muzyczną w Las Palmas w 1990 r. na fortepianie, a w 1994 r. na saksofonie. Kontynuował naukę w Konserwatorium Amaniel w Madrycie (2000) pod kierunkiem Ángela Luisa de la Rosy. W 2003 roku zdobył drugą nagrodę Amaniel Prize za swój występ i wziął udział w IV festiwalu Rencontres Musicales Internationales Des Graves z Mścisławem Rostropowiczem. W Koninklijk Conservatorium Den Haag w Holandii uzyskał tytuł Advanced Music Degree w dziedzinie saksofonu jazzowego (2009 r.) pod kierunkiem Johna Ruocco oraz tytuł magistra pedagogiki muzycznej (2011 r.), uczestnicząc w programie Joint Music Master’s for New Audiences and Innovative Practices.
Do ważniejszych osiągnięć artysty należą interdyscyplinarne projekty – Vloedlijn, w Schiermonnikoog oraz udział w szczycie FMO w La Paz Palace w roli artysty kreatywnego. Pod kierownictwem teatralnym Petara Todorova wykonał serię przedstawień w 2010 roku. Prowadził kreatywne seminaria muzyczne w Międzynarodowej Szkole w Hadze oraz w Prins Claus Conservatoire van Groningen.
Był członkiem Worldwide Big Band i Koncon Big Band w Holandii.
Obecnie jest członkiem Gran Canaria Big Band i solistą saksofonu tenorowego Miejskiej Orkiestry Symfonicznej w Las Palmas de Gran Canaria.
Rayko León – fortepian
Od czasu profesjonalnego debiutu na rodzimej wyspie w 1994 roku, kariera Rayko Leóna zabrała go w muzyczną podróż na międzynarodowe występy do takich krajów jak: Kuba, Brazylia, Meksyk, Niemcy, Francja, Szwajcaria, Anglia, Włochy, Szwecja, Maroko, Hiszpania, Polska czy Izrael.
Jako kompozytor i wykonawca Rayko łączy wiele różnych stylów. Oprócz tradycyjnej muzyki wywodzącej się z ziemi kanaryjskiej w swej twórczości nawiązuje zarówno do muzyki barokowej jak i nowoczesnej – jazz, funk i fusion, muzyki latynoskiej, afro-kubańskiej i brazylijskiej.
Artysta brał udział w wielu festiwalach, takich jak Heineken International Jazz Festival, Campus Rock, Atlantic International Salsa Festival, Timitar International Festival, Red Sea Jazz Festival czy Villa de Teror Latin Festival.
Brał udział jako wykonawca i reżyser w ważnych projektach muzycznych w swoim kraju i poza nim. Należą do nich musicale Longina, emigrante en La Habana, Piel canela oraz koncert Jazz Haydn w Niemczech. Występował w wielu ważnych salach koncertowych takich jak: Auditori w Barcelonie, Palacio de Conciertos w Kolonii, Gothenburg Symphony, Ronnie Scott’s w Londynie, Fasching w Sztokholmie, Alfredo Kraus Auditorium, Pérez Galdós Theatre itp.
Miał również okazję występować i nagrywać z takimi postaciami jazzu jak: Perico Sambeat, Aubrey Logan, Eric Marienthal, Paquito D´Rivera, Richard Bona, Kurt Elling, New York Voices, Bill Dobbins, Bill Evans, Deborah Carter, Judy Niemack, Andrea Motis, Joan Chamorro, Antonio Lizana, Rita Payés, David Pastor, Laura Simó i wielu innych.
Na scenie salsowej wystepował z takimi artystami jak: Cano Estremera, Luisito Carrión, Roberto Lugo, Maelo Ruiz, Willie González, Oscar D´León, Marlon Fernández, Nino Segarra, Pedro Arroyo, Roberto Blades, Henry Fiol, Tony Vega, Alain Pérez, Moise González, Lucrecia lub Maite Hontelé, a także towarzyszył innym krajowym piosenkarzom, takim jak: Sole Giménez, Santiago Auserón, Cristina Ramos, Braulio, José Vélez, Olga Cerpa z Mestisay lub Manu Tenorio.
Obecnie Rayko łączy swoją pracę nauczyciela i pianisty akompaniującego w Profesjonalnym Konserwatorium Muzycznym w Las Palmas de Gran Canaria z pracą muzyka studyjnego, kompozytora, pianisty i aranżera dla takich grup jak Gran Canaria Big Band, projekt muzyczny Celia en la Memoria (prezentujący postać Celii Cruz, z udziałem Virginii Guantanamera), Perinké Big Band, zespołem Gersona Galvána i jego własną kreatywną muzyką i projektami prezentującymi latynoski jazz.
Virginia Guantanamera – śpiew
Virginia Guantanamera to kubańsko-kanaryjska piosenkarka i autorka tekstów, jedna z czołowych artystek muzyki kubańskiej i karaibskiej, która promuje i popularyzuje twórczość tych krajów na świecie.
Miejsce urodzenia (Guantanamo na Kubie) oraz mieszanka kultur, w jakiej wychowała się Virginia, ukształtowały jej muzyczny temperament, w którym wyróżniają się pluralizm, otwartość na globalny świat i fuzja bez strachu. Siła, energia, muzykalność, strojenie, metrum, charakter, to tylko niektóre z elementów, które charakteryzują jej twórczość. Międzynarodowa prasa określa jej sceniczny temperament jako prawdziwy wicher i wulkan emocji. Jej 42-letnie życie artystyczne ma odzwierciedlenie w różnorodnej dyskografii, poprzez którą wciąga słuchacza do swojego świata.
Virginia Guantanamera ukończyła śpiew w Professional Center w swojej rodzinnej prowincji. Ma siedem nominacji do nagrody Cubadisco Awards i jest zdobywczynią trzech nagród we wspomnianym konkursie, a także została nagrodzona w Cali w Kolumbii jako jedna z najpopularniejszych artystek w Radiescom za swój najnowszy album.
Otrzymał również honorowe wyróżnienie od Narodowego Związku Pracowników Kultury za bezwarunkowe oddanie rozwojowi kubańskiej kultury.
Swoją sztukę prezentowała na różnych scenach na wszystkich kontynentach, gdzie zachwycała głosem i charyzmą. Dzieliła scenę z wielkimi artystami o randze krajowej i międzynarodowej. Obecnie należy do katalogu artystów Narodowego Centrum Muzyki Popularnej i jest członkiem Narodowego Związku Pisarzy i Artystów Kuby.
José Manuel Ramos – śpiew
Urodzony w Santa Cruz de Tenerife w 1967 r., w rodzinie folklorystów (Olga, Sebastián, Manuel itp.), zaczął występować na scenie w bardzo młodym wieku, w prowadzonym przez jego matkę Olgę zespole Zebenzuí z Punta del Hidalgo. Będąc cały czas członkiem wspomnianej rondalli Zebenzuí, występował jako wybitny członek z grupą Agrupación folklórica Universitaria, kierowanej przez Benito Cabrera, z którą do dziś współpracuje przy wielu projektach. W tamtym czasie brał również udział w innych wydarzeniach muzycznych, współpracując aż do 1989 r. z grupą Taller Canario de Canción, której członkiem był m.in. piosenkarz i autor tekstów Pedro Guerra, Tarja (grupa nowych piosenek kanaryjskich). Następnie dołączył do zespołu Los Sabandeños, z którym wspólpracował przez dwanaście lat i z którym nagrał czternaście albumów i odwiedził całą mapę półwyspu, a także różne kraje Ameryki i Europy Środkowej.
Równolegle z Los Sabandeños (od 1991 r.) rozpoczął długoletnią współpracę z grankanaryjską grupą Mestisay, która zaowocowała kilkoma albumami oraz udziałem w różnych produkcjach scenicznych, takich jak Querido Néstor (w wydaniu z 1995 r.), Poeta en La Isla, Toda una vida, César itp, wykonywanych po dziś dzień. W maju 1995 r. założył zespół Parranda de Cantadores, w którym występowali soliści tacy jak: jego matka Olga Ramos, Calaya Rodríguez, Fabiola Socas, Candelaria González, Dacio Ferrera, Héctor González, Melquiades Cruz, Maricarmen González itp. Warto również podkreślić jego pracę jako producenta muzycznego trzydziestu nagrań dla CCPC (Centrum Popularnej Kultury Kanaryjskiej) i jego zaangażowanie w prawie sto albumów nagranych w latach 1986–2010.
W 2002 r., po opuszczeniu Los Sabandeños, zdecydował się nagrywać solo, dokonując radykalnej zmiany w swoim dotychczasowym stylu muzycznym. W efekcie tej decyzji, latem tego samego roku ukazała się płyta, w której wzięli udział Kepa Junkera, José Antonio Ramos, Olga Cerpa, Manecas Costa itp. Na płycie znalazły się ballady, mid-tempos, odrobina singer-songwriter i muzyki latynoskiej. Latem 2003 r. odbyło się tournée promujące płytę na różnych scenach wysp wraz z najpopularniejszą piosenką z tego albumu – El bar de los mal amados.
Jego dyskografia obejmuje płyty z nagrane z wieloma zespołami m.in.: Mestisay, z Orkiestrą Symfoniczną Teneryfy, grupą Los Zebenzui, Orkiestrą Tradycyjną Ardentía oraz kolaboracje i gościnne występy na różnych płytach nagranych na wyspach, z Benito Cabrera, Domingo el colorado, Chago Melián, José Antonio Ramos, itp. W październiku 2007 r. wydał swoją drugą solową płytę, Viceversa, na której znalazły się niektóre historyczne piosenki hiszpańskiego popu, a także interpretacje międzynarodowych klasyków i różnych oryginalnych piosenek. Produkcją i aranżacją tej płyty zajął się znany muzyk z Teneryfy Fernando Ortí. Trzeci solowy album zatytułowany Desde adentro został wydany w 2013 r., w którym odtworzył wielkie latynoamerykańskie piosenki. Obecnie prezentuje na wyspach swoje nowe nagranie Vuelta al Origen, będące powrotem do folkloru, grupujące tradycyjną muzykę jego rodzinnego miasta, Punta del Hidalgo.
Maciej Fortuna – trąbka
Choć wiele gatunków muzycznych jest mu bliskich, nie zamyka swej działalności w żadnym z nich. Gra solowo i wspólnie z zespołami należącymi do polskiej czołówki muzyki improwizowanej – Maciej Fortuna Trio (Solar Ring, Sahjia, At Home, Jazz), wielokrotnie wyróżnianym Maciej Fortuna Quartet czy duet Fortuna/Dys, mającym w swoim dorobku dwa albumy – Tropy (FM, 2013) i Maciejewski Variations (DUX, 2014). Wykonuje muzykę łączącą jazz z elektroniką – zarówno solo, jak i w duecie z An On Bast (albumy 1, Live oraz Electronic Transcription of Film Music by Krzysztof Penderecki). Wyjątkowy sukces odniósł jego projekt słowiański czerpiący ze zbiorów kolbergowskich (Kolberg Fortuny; później Maciej Fortuna Słowiański). Występował na wielu festiwalach zagranicznych, między innymi Jarasum International Jazz Festival, Heineken Jazzaldia (San Sebastián Jazz Festival), czy Fringe Festival.
W 2016 roku wykonał pierwszy w historii koncert jazzowy we wnętrzu wulkanu. W roku 2017 reaktywował orkiestrę Poznańska Piętnastka. Rok później dyrygował premierowym wykonaniem swojej kompozycji na 100 trąbek i instrumenty perkusyjne. Od 2019 roku pod kierownictwem artystycznym Macieja Fortuny odbywa się Poznań Komeda Maraton. Jerzy Milian dedykował mu swoją ostatnią kompozycję, która ukazała się na przełomie 2019 i 2020 roku. W 2021 roku wznowił działalność swojego trio, z którym nagrał na morzu album Baltic. W tym czasie rozpoczął medytacje na trąbkę solo, cykl interakcji rejestrowany w opuszczonych miejscach oraz wśród przyrody w Polsce i Hiszpanii.
Kreuje własny język muzycznej wypowiedzi oraz poszerza paletę brzmieniową swojego instrumentu, eksperymentuje z łączeniem różnych gatunków sztuki. Tworzy i reżyseruje koncerty multimedialne oraz produkcje video.
Prof. AMP dr hab. Maciej Fortuna jest wykładowcą trąbki jazzowej w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Założył wydawnictwo muzyczne Fortuna Music (2012), oraz był jednym ze współzałożycieli Stowarzyszenia Jazz Poznań (2015).
Jan Swaton – saksofon altowy i barytonowy
Saksofonista, pedagog, muzyk sesyjny, absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach na wydziale Kompozycji, Interpretacji, Edukacji i Jazzu. Porusza się w szeroko pojętych ramach muzyki rozrywkowej, jazzu, ale nie stroni od inspiracji klasycznych. Koncertował m.in. w Niemczech, Czechach, Wielkiej Brytanii, Francji, Norwegii, Włoszech, Ukrainie, Węgrzech.
Współzałożyciel i instrumentalista projektu Jarecki, z którym w 2006 r. zdobył nagrodę im. Anny Jantar na 43 KFPP w Opolu. Jego partie saksofonu oraz EWI (Electronic Wind Instrument) można usłyszeć na dwóch nominowanych do Fryderyka płytach: Gatunek L Grubsona (2018) oraz Totem Jareckiego (2022). Wraz z wymienionymi zespołami brał udział w znaczących muzycznych festiwalach jak Opener, Męskie Granie, One Love czy Przystanek Woodstock.
Jako miłośnika gry Big Bandowej, szczególne miejsce w jego pracy artystycznej zajmują koncerty z Bartosz Pernal Orchestra, z którym to zespołem, jako lead alt wystąpił w Royal Concert Hall w Londynie w ramach Game Music Festival (2022), Festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu czy RCK Pro Jazz w Kołobrzegu. Podczas festiwalu Jazzobranie natomiast miał okazję wystąpić z legendarnym jazzowym saksofonistą Erickiem Marienthalem.
Poza aktywnością instrumentalną prowadzi działalność dydaktyczną jako nauczyciel klasy saksofonu w PSM I i II stopnia w Opolu. Jego uczniowie zajmują wysokie lokaty
w prestiżowych konkursach krajowych i międzynarodowych.
Od września 2024 roku pełni również funkcję Dyrektora PSM w Opolu.
Zobacz też:
