Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Bartek Miler – marimba
Jakub Chrenowicz – dyrygent*

W programie*:
Wolfgang Amadeus Mozart – Symfonia nr 35 D-dur Haffnerowska [20′]
Emmanuel Séjourné – Koncert na marimbę i orkiestrę smyczkową [20′]
Witold Lutosławski – Koncert na orkiestrę [30′]

*Szanowni Państwo,
informujemy, że z przyczyn niezależnych nastąpiła zmiana dyrygenta oraz programu koncertu. Za zaistniałą sytuację serdecznie przepraszamy.

Finałowy wieczór 73. sezonu artystycznego to wydarzenie, które łączy tradycję z nowoczesnością, klasykę z awangardą, a także różnorodne idiomy muzyczne w jedną, spójną narrację. Trzy kompozycje, trzej wybitni twórcy, trzy muzyczne światy spotkają się w jednej przestrzeni, by wspólnie opowiedzieć historię o ludzkiej wrażliwości, twórczej sile i niegasnącej potrzebie piękna. To koncert, który zamyka sezon, a zarazem otwiera perspektywy – ukazuje, jak bogaty, wielowymiarowy i nieustannie żywy jest język muzyki orkiestrowej.

Tego wieczoru usłyszymy skomponowaną przez Wolfganga Amadeusa Mozarta, pełną blasku i klasycznego wdzięku Symfonia nr 35 D-dur, zwana „Haffnerowską”. Kompozycja ta powstała w 1782 roku zaledwie w kilka dni, co zdumiewające, biorąc pod uwagę jakość i rozmach dzieła. Utwór został zamówiony przez rodzinę Haffnerów z Salzburga – zamożnych kupców i mecenasów sztuki – z okazji nobilitacji Sigmunda Haffnera. Mozart stworzył dzieło o wyjątkowej sile wyrazu i strukturze symfonicznej pełnej napięć, kontrastów oraz majestatu. Symfonia rozpoczyna się błyskotliwym Allegro con spirito – to muzyka pełna szlachetnej energii, która porywa słuchacza od pierwszych taktów, ukazując prawdziwe święto witalności. Druga część, Andante, prezentuje bardziej refleksyjną stronę Mozarta, z liryczną kantyleną i subtelną ornamentyką. Menuet i Trio, stylizowane na pełen arystokratycznego wdzięku taniec, prowadzą nas ku finałowi. Ostatnia część – Allegro molto – to istny fajerwerk muzycznej inwencji, z pulsującym rytmem i niezwykłą dramaturgią.

W programie również: Koncert na marimbę i orkiestrę smyczkową autorstwa Emmanuela Séjourné. Francuski kompozytor, pedagog i wirtuoz instrumentów perkusyjnych tworzy przestrzeń, w której pulsująca krystaliczną melodyką marimba – często niedoceniana w klasycznym repertuarze – staje się pełnoprawnym bohaterem muzycznej opowieści. Jej ciepłe, rezonujące brzmienie – uzyskiwane za pomocą drewnianych klapek i miękkich pałek – stapia się z delikatną tkanką smyczkowej orkiestry, pozwalając budować nowoczesny dialog między perkusją a smyczkami. Koncert ten jest połączeniem liryzmu z rytmiczną energią – Séjourné sięga po idiom jazzu, minimalizmu i muzyki filmowej, tworząc kompozycję o hipnotyzującej sile, jednocześnie intymną, taneczną i kontemplacyjną.

Wieczór zwieńczy jedno z najważniejszych dzieł powojennej polskiej muzyki orkiestrowej. Koncert na orkiestrę Witolda Lutosławskiego to kompozycja powstała w latach 1950–1954, w cieniu doktryny socrealizmu. Lutosławski – mistrz formy i subtelnej ironii – potrafił w tym dziele połączyć oczekiwania ideologiczne z osobistą wizją nowoczesnej symfoniki. Oparł konstrukcję koncertu na ludowych motywach mazowieckich, które, dzięki jego autorskiemu przetworzeniu, nabierają niemal symfonicznej potęgi. Trzyczęściowa forma kompozycji ukazuje różnorodne oblicza orkiestry: od masywnych tutti, przez eteryczne solówki, aż po złożone kontrapunkty. Pierwsza część – Intrada – to wstęp o quasi-barokowym charakterze, pełen monumentalnych bloków dźwiękowych. Capriccio notturno z kolei wprowadza klimat nocnej fantasmagorii, z licznymi solowymi interwencjami instrumentów dętych. Kulminacją koncertu jest finał – zbudowany na zasadzie passacaglii – którego napięcie rośnie stopniowo, aż po ekstatyczne, niemal triumfalne zakończenie. Lutosławski, choć sam nie był zwolennikiem dosłownego przekazu programowego, zawarł w tym utworze rodzaj artystycznego przesłania: o sile sztuki, która potrafi przetrwać i wyrazić to, co niewyrażalne słowami.

Koncert na zakończenie 73. sezonu artystycznego to nie tylko muzyczne podsumowanie, lecz także niezapomniane spotkanie, w którym przeszłość, teraźniejszość i przyszłość muzyki splatają się w jednej, poruszającej harmonii. Mozart – ponadczasowy i pełen życia. Séjourné – fascynujący rytmiczną wyobraźnią. Lutosławski – intelektualny i głęboko poruszający. Trzy głosy, które – mimo różnic – łączy jedno: wiara w niezwykłą moc dźwięku.

Bartek Miler – marimba

Urodzony w 1992 roku w Paryżu.
Perkusista – solista, kameralista, muzyk sesyjny, multiinstrumentalista, aranżer, producent, kompozytor i pedagog.
Prowadzi warsztaty i masterclass’y w wyższych uczelniach muzycznych i szkołach muzycznych drugiego stopnia na terenie Polski.
Bartek Miler został doceniony jako perkusista na konkursach i przesłuchaniach w skali ogólnopolskiej i światowej jako nieprzeciętny solista i kameralista. Jest laureatem wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów muzycznych w Polsce, Włoszech, Niemczech, Holandii, Grecji i Francji.
W latach 2014–2016 Bartek Miler był uczestnikiem zakwalifikowanym do jednego z najbardziej prestiżowych konkursów solowych o randze światowej w Monachium – ARD International Music Competition oraz został laureatem nagrody „Annelie” na największym konkursie perkusyjnym na świecie TROMP International Percussion Competition Eindhoven przyznaną przez zewnętrzną komisje „młodych” za najlepszą osobowość muzyczną konkursu.
Bartek Miler jest również laureatem programów stypendialnych takich jak Stypendium Ministra Kultury „Młoda Polska”, „Kultura w Sieci”, „Kultura na Wynos”, stypendiów Prezydenta Miasta Poznania czy ADAMI (we Francji).
Koncertował jako solista i kameralista w takich salach jak Schola Cantorum w Paryżu, w Sali Kameralnej NOSPR’u, w CK Zamek w Poznaniu na festiwalu Poznańska Wiosna Muzyczna, czy też w Forbidden City Concert Hall w Pekinie. Jako solista wykonał wraz z Kacprem Smolińskim jego premierę Podwójnego Koncertu na Harmonijkę chromatyczmą, Marimbę i Orkiestrę Smyczkową w Filharmonii Poznańskiej z orkiestrą Amadeus pod batutą Agnieszki Duczmal dla Dwójki Polskiego Radia.
Bartek Miler jest wielokrotnie nagradzany za propagowanie sztuki perkusyjnej w kraju oraz za jego działalność kompozytorską, między innymi za wyprodukowanie międzynarodowego projektu podczas pandemii If Only I… w czerwcu 2020 roku. W 2023 roku został nagrodzony przez Ministra Kultury Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Stale współpracuje tworząc nietuzinkowe trio z wybitnymi solistami – gitarzystą Łukaszem Kuropaczewskim i akordeonistą Maciejem Frąckiewiczem. Jest również perkusistą kwartetu Marka Napiórkowskiego w projekcie Hipokamp oraz jest częścią zespołu jazzowego Kacpra Smolińskiego, dla którego nagrał na jego płycie wszelkie partie perkusyjne. W czerwcu 2024 roku wystąpił na scenie jako solista obok światowej sławy saksofonisty Branford’a Marsalis’a w filharmonii w Szczecinie.
Bartek Miler ukończył studia magisterskie w Narodowym Konserwatorium Muzycznym w Lyonie, we Francji, w klasie perkusji prowadzonej przez wybitnego międzynarodowego solistę i pedagoga Jean Geoffroy.
We wrześniu 2021 uzyskał tytuł doktora sztuki (w specjalności perkusja) z wyróżnieniem. W tym samym roku został finalistą programu Masterclass Fundacji Norblina oraz laureatem i uczestnikiem Songwriting Camp Zaiks za jego twórczość kompozytorską.
Od 2022 roku należy do elitarnej grupy muzycznej Polish Audio Community stworzoną przez polskiego kompozytora Pawła Górniaka.
Obecnie prowadzi swoją klasę perkusji klasycznej w Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Jakub Chrenowicz – dyrygent

Kierownik artystyczny i Pierwszy dyrygent Filharmonii Opolskiej im. J. Elsnera, Pierwszy Dyrygent Filharmonii Koszalińskiej im. S. Moniuszki, szef Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu, Kierownik Katedry Dyrygentury Symfonicznej i Operowej Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego, doktor habilitowany, profesor Akademii Muzycznej w Poznaniu.

W latach 2010-2012 pełnił funkcję asystenta dyrektora Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Stanowisko to objął zaraz po ukończeniu z wyróżnieniem Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej Jerzego Salwarowskiego. W ramach programu LLP-Erasmus kształcił się także w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie n/Menem oraz był stypendystą Accademia Musicale Chigiana, gdzie studiował pod kierunkiem Gianluigiego Gelmettiego. W 2016 roku na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie otrzymał stopień doktora, promotorem doktoratu był prof. Antoni Wit. W roku 2019, również na UMFC, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W roku 2016 otrzymał Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii Najlepszy Dyrygent.

W 2019 został laureatem Medalu Młodej Sztuki Głosu Wielkopolskiego, nagrody przyznawanej wybitnym poznańskim twórcom, którzy nie ukończyli trzydziestego roku życia.

Artysta koncertował z takimi zespołami, jak Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Polska Orkiestra Radiowa,  Orkiestra Gran Teatre del Liceu, Janačkova Filharmonia w Ostrawie, Brandenburgisches Staatsorchester we Frankfurcie nad Odrą, Kammerorchester Berlin, Sinfonietta Cracovia, orkiestry Filharmonii Poznańskiej, Krakowskiej, Łódzkiej, Pomorskiej, Bałtyckiej, Śląskiej, Opolskiej i innymi.

W sezonie artystycznym 2012/2013 pełnił funkcję pierwszego dyrygenta Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku.

W sezonie artystycznym 2011/2012 Jakub Chrenowicz zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, gdzie powierzono mu kierownictwo muzyczne premiery Polskiego Baletu Narodowego Opowieści biblijne. W kolejnych sezonach prowadził szereg przedstawień operowych (Straszny Dwór Stanisława Moniuszki) i baletowych (Święto Wiosny Igora Strawińskiego, Tańczmy Bacha, Perły XX wieku).

W październiku 2013 zadebiutował z orkiestrą i chórem Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, podczas przedstawień Polskiego Baletu Narodowego w tym słynnym teatrze.

W maju 2015 roku objął kierownictwo muzyczne spektaklu Casanova w Warszawie w choreografii Krzysztofa Pastora; był również autorem koncepcji muzycznej tego przedstawienia. Spektakl został wskazany przez redakcję magazynu Dance Europe jako jedna z czterech najważniejszych światowych premier baletowych sezonu.

Prowadził również przedstawienia w Operze Wrocławskiej (Halka S. Moniuszki, Coppelia L. Delibes’a, Giselle A. Adama) w Teatrze Wielkim w Łodzi (m.in. Święto wiosny I. Strawińskiego, Krzesany W. Kilara, Don Kichot L. Minkusa ) oraz Operze Bałtyckiej w Gdańsku (Straszny Dwór S. Moniuszki).

Występował ze znakomitymi solistami, m.in. z  Alexandrem Gavrylyukiem, Daniilem Trifonovem, Julianną Awdiejewą,  Dang Thai Sonem, Piotrem Palecznym, Peterem Jablonskim, Kają Danczowską, Soyoung Yoon, Patrickiem Gallois, Jadwigą Rappé, Olgą Pasiecznik, Krzysztofem Jakowiczem, Konstantym Andrzejem Kulką, Tomaszem Strahlem, Bartłomiejem Niziołem, Jakubem Jakowiczem, Łukaszem Długoszem, Szymonem Nehringiem, Leszkiem Możdżerem, Davidem Krakauerem.

Dorobek nagraniowy dyrygenta zawiera m.in. CD z prapremierowym nagraniem IX Symfonii Krzysztofa Meyera z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej i Chórem Filharmonii Krakowskiej (DUX), rejestrację Verklärte Nacht Schönberga i Metamorfoz Straussa z Marcinem Suszyckim i Kameralną Orkiestrą Smyczkową AMP (DUX). Ponadto nagranie Audio-Video Te Deum Zbigniewa Kozuba zamówionego na 100-lecie AMP (wyd. AMP), CD z muzyką G. Bacewicz, W. Lutosławskiego, M. Karłowicza, K. Kurpińskiego z Płocką Orkiestrą Symfoniczną (DUX). Ponadto artysta zarejestrował 2 CD oraz DVD z muzyką Witolda Lutosławskiego z Orkiestrą Filharmonii Koszalińskiej (Acte Prealable oraz wyd. FK). Z Orkiestrą Akademii Muzycznej w Poznaniu nagrał 3 płyty z muzyką kompozytorów poznańskich (Z. Kozuba, J. Stalmierskiego, A. Kroschela).