Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Tomasz Sierant – flet
Christian Blex – dyrygent

W programie:
Erich Wolfgang Korngold – Temat z Wariacjami op. 42 (10’)
Wolfgang Amadeus Mozart – II Koncert fletowy D-dur KV 314 (21’)
Joseph Haydn – Symfonia nr 90 C-dur Hob. I: 90 (31’)

Honorowe patronaty:

Andrzej Buła
Marszałek Województwa Opolskiego

Peter Herr
Konsul Republiki Federalnej Niemiec w Opolu

Wyłączając koncerty muzyki filmowej, trudno w programach symfonicznych o twórcę, który w swoim portfolio ma dwie statuetki Oscara i czterokrotną nominację do tej nagrody. Erich Wolfgang Korngold – austriacki kompozytor, autor ścieżki dźwiękowej chociażby do Przygód Robin Hooda (1938), znaczną część swojego życia związał ze Stanami Zjednoczonymi. Wiele tworzył wtedy dla wytwórni filmowych, bądź – jak w przypadku Tematu z Wariacjami – dla amerykańskich orkiestr uniwersyteckich. Napisany w 1953 roku utwór zawiera temat, nazwany przez Korngolda popularną irlandzką melodią, po którym następuje siedem wariacji na nim opartych.

Kompozytorzy z reguły stawiają sobie za cel, aby ich dzieła wyróżniały się oryginalnością. Jednak czasem, nawet u największych, pojawia się potrzeba lub chęć… pójścia na skróty. Dobrym przykładem niech będzie Wolfgang Amadeusz Mozart: w 1778 roku skomponował on na prośbę Ferdinanda de Jean’a Koncert fletowy D-dur. Francuz był uradowany prezentem i nigdy nie dowiedział się, że został oszukany. Dopiero w 1920 roku w salzburskim Mozarteum odnaleziono głosy orkiestrowe zaginionego Koncertu obojowego (1777 rok), który (jak się wówczas okazało) jest tak naprawdę pierwowzorem Koncertu fletowego! I tak do dziś wierna kopia bardzo często pojawia się w repertuarze koncertowym flecistów.

Zwieńczeniem koncertu będzie Symfonia nr 90 C-dur napisana przez Josepha Haydna w 1788 roku. Stanowi ona część tryptyku (wraz z Symfoniami nr 91 i 92) jaki hrabia d’Ogny zamówił u tego kompozytora dla orkiestry Concert de la Loge Olympique. Wśród czterech części (Adagio – Allegro assai, Andante, Menuetto – Allegretto, Finale – Allegro assai), o wyjątkowości tego dzieła stanowi finał, który zawiera jeden z bardziej znanych dowcipów Haydna. Niech słuchacza nie zmyli cisza w pozornym zakończeniu: po czterech taktach pauzy powróci bowiem jeszcze pierwszy temat, który początkowo przedstawiony piano ewoluuje do swojego pełnego brzmienia, w majestatyczny sposób zamykając ostatecznie program całego wieczoru.

Tomasz Sierant – flet

Polski flecista, urodzony w 1995 roku w Łodzi. Rozpoczął swoją edukację muzyczną w 2008 roku i od samego początku odnosił sukcesy w regionalnych i krajowych konkursach. Swoją edukację zdobywał w Polsce, Belgii i Szwajcarii, współpracując z renomowanymi nauczycielami Urszulą Janik, Carlosem Brunelem i Felixem Renggllim.

Od początku swoich studiów Tomasz zdobywał obszerne doświadczenie w pracy w orkiestrze. Rozpoczął od projektów młodzieżowych I, Culture i Gustav Mahler Jugendorchester, kontynuując pracę w zawodowych orkiestrach, takich jak Filharmonia Narodowa i Opernhaus Zurich, gdzie był stypendystą. Obecnie pełni funkcję pierwszego flecisty w Robert-Schumann-Philharmonie w Chemnitz (Niemcy).

W 2019 roku Tomasz zadebiutował jako solista, wykonując koncert Jolivet z prestiżową Kammerorchester Basel. Odnosił także sukcesy jako laureat licznych konkursów międzynarodowych, takich jak Cluj International Music Competition (3. miejsce), Carl Nielsen Competition i Kobe Competition. Ponadto, w 2023 roku Tomasz zdobył 1. nagrodę w międzynarodowym konkursie fletowym w Krakowie, gdzie otrzymał nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie koncertu fletowego Krzysztofa Pendereckiego.

Dokonania Tomasza w dziedzinie muzyki i edukacji są bardzo doceniane i wspierane przez fundacje, takie jak Hans und Evgenia Jutting Stiftung, BOG Prize, Kiefer Hablitzel Prize i wiele innych.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to
Trudno byłoby mi wybrać tylko jedno ulubione miejsce na ziemi, ponieważ to nie miejsce samo w sobie, ale ludzie i wspomnienia, które tworzymy razem, sprawiają, że czuję się szczęśliwy. Każde miejsce, w którym miałem przyjemność przebywać z bliskimi i tworzyć niezapomniane chwile, jest dla mnie wyjątkowe.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Weterynarzem. Taki był przynajmniej mój plan, dopóki nie odkryłem fascynacji grą na flecie. Już od dzieciństwa pasjonuję się przyrodą i zwierzętami, a otaczanie się nimi ma dla mnie ogromne znaczenie.

Za największy sukces artystyczny uważam
Fakt, że mogę żyć z grania na instrumencie. Praca w tym zawodzie to dla mnie ogromne szczęście i jednocześnie owoc ciężkiej pracy oraz licznych wyrzeczeń. Codziennie uczestnicząc w próbach w orkiestrze oraz realizując się w prywatnych projektach, doskonale zdaję sobie sprawę, że łączenie mojej pasji z źródłem dochodu jest niezwykłym przywilejem.

Człowiek, którego podziwiam
Z perspektywy flecisty, podziwiam włoską flecistkę Silvię Careddu. Jest niezwykle utalentowaną artystką, która potrafi pogodzić codzienną pracę w orkiestrze w Paryżu, pozycję pedagoga w Zurychu oraz niezwykle intensywną, międzynarodową karierę solową i edukacyjną. Jej wszechstronność i zaangażowanie w świat muzyki są dla mnie inspirujące, stanowiąc przykład doskonałego artysty-muzyka.
Jeśli chodzi o osobę spoza świata muzyki, moim źródłem podziwu jest Iga Świątek. Mimo że nie jestem fanem tenisa, to bardzo lubię słuchać jej wywiadów i śledzić jej osiągnięcia. Iga Świątek jest nie tylko wyjątkowo uzdolnioną tenisistką, ale także młodą osobą, która osiągnęła ogromne sukcesy w sporcie. Co więcej, zachowuje skromność i koncentruje się na ciężkiej pracy, co sprawia, że jest dla mnie prawdziwym wzorem postawy i determinacji.

Co lubię czytać
Najbardziej interesują mnie książki fantasy i biografie. Książki fantasy zawsze stanowiły dla mnie ucieczkę do świata zupełnie nierealnego i nieoczywistego. Fascynujące jest dla mnie tworzenie i eksplorowanie nowych światów, gdzie granice rzeczywistości są rozmyte, a wyobraźnia jest jedynym ograniczeniem. Biografie natomiast przyciągają mnie, ponieważ uwielbiam zgłębiać życie i dokonania inspirujących postaci. Czytając o ludziach, którzy przeżyli niesamowite przygody lub dokonali czegoś wyjątkowego, zawsze czerpię z tego dawkę motywacji i inspiracji do dalszego rozwoju.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Symfonia nr 3 d-moll Gustava Mahlera zajmuje szczególne miejsce w moim sercu. Emocje, których doświadczają słuchacze podczas tego dzieła są niezwykłe i nieporównywalne z niczym innym. To muzyka, która przenosi nas poza granice naszego świata i dotyka naszych dusz w sposób głęboki i poruszający. Każde wykonanie tej symfonii jest dla mnie wyjątkowym doświadczeniem.

Christian Blex – dyrygent

Niemiecki dyrygent Christian Blex, od 2022 roku jest studentem Akademii Karajana w Filharmonii Berlińskiej, a od sezonu 2022/23 został stypendystą Siemens Conductors Scholarship. W ramach stypendium pełni funkcję dyrygenta-asystenta Kirilla Petrenko w Filharmonii Berlińskiej (wraz z Oscarem Jocklem). Oprócz asystowania głównemu dyrygentowi Filharmoników Berlińskich podczas koncertów oraz produkcji operowych, stypendium obejmuje także prowadzenie własnych projektów koncertowych wraz ze studentami z Akademii Karajana. W poprzednim sezonie zadebiutował w Kammermusiksaal Filharmonii Berlińskiej wraz z Akademią Karajana i Camillą Tilling. W ostatniej chwili zastąpił także Daniela Hardinga w koncercie Akademii Karajana na Zamku Esterházych, gdzie jako solista wystąpił Stefan Dohr. W tym sezonie będzie debiutował z Akademią Karajana w Großer Saal w Filharmonii Berlińskiej, a solistą będzie Aurel Dawidiuk. Oprócz współpracy z Kirillem Petrenko, Christian asystował także takim dyrygentom jak: Christian Thielemann, Sakari Oramo oraz Kent Nagano.

W 2023 roku Christian został dyrygentem-asystentem orkiestry Gustav Mahler Jugendorchester, którą przygotowywał do pracy z takimi dyrygentami jak: Daniel Gatti, Daniel Hardingiem – do występu z Marthą Argerich podczas festiwalu Rencontres musicales d’Evian oraz Jakub Hrůša. W sierpniu Christian odbył swój debiut z orkiestrą Gustav Mahler Jugendorchester.

Jako dyrygent Christian współpracował z takimi orkiestrami jak: Gewandhausorchester Leipzig, Akademią Karajana Filharmonii Berlińskiej, Gustav Mahler Jugendorchester oraz Bergische Symphoniker. Podczas kursów mistrzowskich dyrygował m.in. orkiestrami: Trondheim Symphony Orchestra, Stavanger Symphony Orchestra, Jena Philharmonie, Janacek Philharmonic Ostrava, Musikkollegium Winterthur, Oslo Philharmonic, Norwegian National Opera oraz Norwegian Radio Symphony Orchestra. W 2020 roku został wybrany na stanowisko dyrygenta-asystenta British Youth Opera, a także pracował z Norwegian Opera Academy jako dyrygent i asystent Gregora Bühla. Przed podjęciem studiów asystował wielu orkiestrom, teatrom operowym i zespołom m.in.: Nevill Holt Opera, Northern Ireland Opera, Instruments of Time and Truth, BBC Singers oraz Royal Northern Sinfonia. W czasie studiów w Wielkiej Brytanii jego profesorami byli Toby Purser, Tim Redmond oraz Paul McGrath.

Obecnie Christian Blex studiuje w klasie Ole Kristian Ruud w Norweskiej Akademii Muzycznej. W roku akademickim 2021/22 w ramach wymiany studenckiej studiował w renomowanej klasie prof. Johannesa Schlaefli w Akademii Sztuki w Zurychu oraz u prof. Nicolàsa Pasquet w Akademii Muzycznej im. Franza Liszta w Weimar. Jest także członkiem Niemieckiego oraz Norweskiego Forum Dyrygentów.

Christian posiada licencjat z filozofii, polityki i ekonomii Uniwersytetu w Warwick, a także tytuł magistra ekonomii Uniwersytetu w Cambridge. Jest także studentem studiów doktoranckich Uniwersytetu w Oxfordzie, gdzie otrzymał stypendium Alan Turing Institute.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na Ziemi
Norweska wieś.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Prawdopodobnie badaczem.

Za największy sukces artystyczny uważam
Zdobycie stanowiska asystenta dyrygenta w Filharmoni Berlińskiej oraz orkiestry Gustav Mahler Jugendorchester.

Człowiek, którego podziwiam
Jonny Greenwood i Bertrand Russell.

Co lubię czytać
Głównie książki filozoficzne, ale także dzieła Camusa, Wilde’a, Hemingway’a… i mnóstwo Tolkiena.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Chyba Tristan i Izolda, bo to właśnie ten utwór sprawił, że zapragnąłem zostać dyrygentem.