Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Bartosz Koziak – wiolonczela
Marek Wroniszewski – dyrygent

W programie:
Arturo Márquez – Danzón nr 2 (10’)
Bohuslav Martinů – II Koncert wiolonczelowy H 304 (35’)
przerwa (20’)
Aaron Copland – Appalachian Spring (28’)

Zapraszamy na wyjątkowy wieczór z muzyką trzech wielkich twórców XX wieku – będzie to prawdziwa podróż przez różnorodne muzyczne pejzaże: od energetycznych rytmów Ameryki Łacińskiej, przez pełną ekspresji muzykę Europy Środkowej, aż po rozległe, malownicze przestrzenie Ameryki Północnej.

Tego wieczoru usłyszymy pełen energii i blasku Danzón nr 2 Arturo Márqueza – utwór, który stał się muzycznym ambasadorem Meksyku na całym świecie. Inspirowany popularnym kubańskim tańcem, gdzie delikatne smyczki otwierają taniec niczym powolny krok po parkiecie, by chwilę później ustąpić miejsca roziskrzonej perkusji i żarowi instrumentów dętych. Zmysłowe, temperamentne rytmy wciągną słuchaczy w świat kolorowych ulic Hawany czy Veracruz.

Przeniesiemy się również do czasów późnej twórczości czeskiego kompozytora Bohuslava Martinů. II Koncert wiolonczelowy H 304 to dzieło liryczne, miejscami medytacyjne, a zarazem pełne dramatycznych zwrotów, w którym wiolonczela opowiada historię przesyconą tęsknotą i wewnętrzną siłą. Pierwsza część – szeroko rozpisana i śpiewna – kontrastuje z przejmującym finałem, w którym orkiestra i solista prowadzą intensywny, emocjonalny dialog. Słychać tu echa czeskiej tradycji, a jednocześnie nowoczesną, indywidualną mowę kompozytora.

Ukoronowaniem wieczoru będzie Appalachian Spring Aarona Coplanda – suita niosąca ze sobą wolność, spokój i optymizm. Kompozytor maluje pejzaże amerykańskiej prowincji jasnymi, szerokimi pociągnięciami muzycznego pędzla. W dźwiękach rozbrzmiewają świeże powietrze gór, rytm codziennej pracy i cisza pól o zachodzie słońca. Tradycyjna pieśń Simple Gifts, wpleciona w partyturę, staje się symbolem prostoty i harmonii – marzeń, które przyświecały twórcom Nowego Świata. Charakterystyczny amerykański ton Coplanda – przestrzenny i ciepły – sprawi, że koncert zakończy się w atmosferze nadziei i radości.

Ten koncert to zaproszenie do trzech odmiennych światów – od roztańczonych ulic Meksyku, przez pełną emocji opowieść środkowoeuropejskiego mistrza, po bezkresne przestrzenie Ameryki. Każdy utwór niesie własny klimat i własną prawdę, a wszystkie razem tworzą muzyczną podróż, w którą warto dać się zabrać.

Dla melomanów pragnących zajrzeć za kulisy przygotowań dostępna będzie otwarta próba generalna. To wyjątkowa okazja, by zobaczyć, jak orkiestra i dyrygent dopracowują ostatnie szczegóły przed wieczornym występem.

Bartosz Koziak – wiolonczela

Określany jako „wizjoner” i „poeta” wiolonczeli, Bartosz Koziak zdobył sobie uznanie melomanów oraz krytyków nietuzinkowymi interpretacjami dzieł zarówno klasyków jak i kompozytorów współczesnych, oraz przemyślanymi i często śmiałymi wyborami programowymi.

Jako uznany wykonawca dzieł najnowszych, Bartosz Koziak był przez wiele lat regularnie zapraszany do udziału w projektach koncertowych Krzysztofa Pendereckiego. Brał udział w pierwszym nagraniu płytowym Concerto grosso pod dyrekcją Kompozytora i wykonywał większość jego dzieł wiolonczelowych.

Bartosz Koziak ma również w swoim dorobku prawykonania m.in. DoubleCello Concerto Hanny Kulenty, Koncertu wiolonczelowego Anny Zawadzkiej-Gołosz, Szóstego przykazania Elżbiety Sikory (to ostanie w połączeniu z Quando stanno morendo. Diario polacco no.2 Luigiego Nono, w ramach projektu Sikora/Nono realizowanego z zespołem Les Métaboles oraz SWR Experimentalstudio) oraz szeregu utworów pisanych na rozmaite zespoły kameralne.

Ponadto, w dyskografii Bartosza Koziaka znajdują się nagrania II Koncertu wiolonczelowego Grażyny Bacewicz, Koncertu wiolonczelowego Canti Amadei Krzysztofa Meyera, II Koncertu wiolonczelowego Bohuslava Martinů, jak również dwie płyty nagrane z Justyną Danczowską z utworami na wiolonczelę i fortepian Schuberta, Schumanna, Francka oraz Szostakowicza, oraz album z utworami Martinů, Kodály’a i Ravela, nagrana z Anną Marią Staśkiewicz (Sarton). Ostatnie, premierowe nagranie Koncertu wiolonczelowego Feliksa Nowowiejskiego (DUX), z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej pod kierownictwem Łukasza Borowicza otrzymało nagrodę Fryderyk 2023. Kolejna płyta z Sonatami Nikolaia Kapustina nagrana wraz z pianistą Rafałem Błaszczukiem otrzymała nagrodę „Muzyczne orły”.

Występował m.in. w Konzerthaus w Berlinie, Rudolfinum w Pradze, Cité de la Musique w Paryżu, Teatro Politeama w Palermo, Sali Koncertowej im. Chaczaturiana w Erewaniu czy Filharmonii Narodowej w Warszawie.

Jako solista współpracował z takimi orkiestrami jak: Filharmonia Narodowa, NOSPR, Sinfonia Varsovia, Orchestre Philharmonique de Monte Carlo, Concerto Budapest, Armenian State Orchestra, Praska Filharmonia, Orkiestrami Radiowymi w Warszawie i Budapeszcie, Narodową Orkiestrą Ukrainy, pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego, Jana Krenza, Antoniego Wita, Gabriela Chmury, Jacka Kaspszyka, Andrása Kellera, Volodymira Syrenki i Sergeya Smbatayana.

Jest zapraszany na znane festiwale m.in. Warszawską Jesień, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern, Wielkanocny Festiwal im. L. van Beethovena, Yerevan Music Perspecitves, Young Euro Classic w Berlinie, Musica Polonica Nova, Chopin i jego Europa w Warszawie czy East meets West w Korei, MiraTone w Budapeszcie.

Bartosz Koziak jest zwycięzcą III Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. Witolda Lutosławskiego w 2001 r. w Warszawie, zdobywcą II nagrody na Konkursie Isang Yun’a w Tongyeong (Korea) oraz na Konkursie im. Mikola Lysenki Kijowie, laureatem oraz zdobywcą nagrody specjalnej na konkursie „Praska Wiosna”, zdobywcą I nagrody na XI Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie. Otrzymał także nagrody na Konkursach im. P. Czajkowskiego w Moskwie oraz ARD w Monachium. W 2003 roku otrzymał nagrodę specjalną Fundacji Kultury Polskiej przyznaną przez Ewę Podleś.

Ukończył z odznaczeniem „Magna cum Laude” Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Profesora Kazimierza Michalika i Andrzeja Bauera oraz Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris w klasie Philippe’a Muller’a.

Marek Wroniszewski – dyrygent

Dyrektor Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze. Wcześniej pełnił funkcję Pierwszego Dyrygenta Gościnnego oraz, w latach 2019 – 2022, Zastępcy Dyrektora Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa.

Półfinalista i laureat nagród dla najlepszego polskiego uczestnika na X Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach oraz finalista VI Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Dyrygentów w Białymstoku. Współpracuje z wieloma orkiestrami w Polsce, m.in. Filharmonia Śląska, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, NFM Filharmonia Wrocławska,  Filharmonia Krakowska, Filharmonia Bałtycka, Filharmonia Pomorska, Filharmonia Opolska,  Filharmonia Sudecka,  Filharmonia Warmińsko-Mazurska, Orkiestra Symfoniczna Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina  i in.  Prowadził koncerty ze znakomitymi solistami, m.in. Zakhar Bron, Vadim Repin, Piotr Pławner, Rafał Blechacz, Krzysztof Jabłońsko, Kevin Kenner, Tomasz Strahl, Krzysztof Meisinger, Klaudiusz Baran, Łukasz Długosz, Piotr Sałajczyk, Paweł Kowalski, Piotr Baron, Mateusz Smoczyński.

Studia z dyrygentury symfoniczno-operowej rozpoczął w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, w której otrzymał licencjat w klasie prof. Elżbiety Wiesztordt, następnie ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie kształcił się w klasie prof. Mirosława Jacka Błaszczyka. Ponadto uzyskał dyplomy magistra sztuki w specjalnościach fortepian i fagot w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. W 2017 r. został uhonorowany Medalem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków „Za zasługi dla muzyki polskiej”.

Dokonał nagrań dla wytwórni DUX ( m.in. nagranie koncertów fortepianowych Zygmunta Stojowskiego z pianistami: Marek Szlezer i Witold Wilczek i Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus ) oraz nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia.

Od października 2024 roku jest wykładowcą  Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.